موضوع : وضع دولت
تاریخ سند: 2 بهمن 1345
موضوع : وضع دولت
متن سند:
به : بخش 322 از : 20 /7 م شماره : 2528 /20 /7/م فرهاد صفانیا مدیرکل سابق مالی شهرداری تهران که از دوستان نزدیک مهندس شریف امامی رئیس مجلس سنا سید جلال الدین تهرانی1 سناتور می باشد از قول آنها اظهار می داشت که پس از مراجعت اعلیحضرت همایونی در دستگاههای دولتی وزارتخانه ها و مؤسسات از مقام معاونت به پایین تغییرات عمده ای داده خواهد شد و با نزدیک شدن انتخابات از افراد بی طرف و خوشنام در پست های مملکت استفاده خواهند کرد و برای نمایان کردن بی طرفی و بی نظری در امر انتخابات آینده ممکن است آقای هویدا نخست وزیر هم بعد از عید کنار بروند و شخص غیرمجاز حزبی و بی طرف برای انجام انتخابات آینده در زیر نظر مستقیم آقای علم وزیر دربار شاهنشاهی صورت خواهد گرفت انتخاب خواهد شد و به احتمال زیاد ممکن است خود آقای علم برای انجام انتخابات مجلسین به سمت نخست وزیری تعیین گردد و پس از انجام انتخابات باز به وزارت دربار رفته و پست نخست وزیری را ترک نماید و در حال حاضر بهتر و شایسته تر از آقای علم برای این کار وجود ندارد.نامبرده اضافه کرد که برای اداره مملکت و روی کار آوردن افراد اخیر دسته ای بوسیله آقایان علم اردشیر زاهدی، عبدالرضا انصاری وزیر کشور تشکیل شده و به آرامی مطالعات خود را شروع کرده اند.
رونوشت برابر اصل است.
اصل در پرونده کلاسه 225012 بایگانی گردید رونوشت در پرونده مهندس شریف امامی بکلاسه 220 ـ ش ـ ر بایگانی شود.
8 /11 /45
توضیحات سند:
1ـ سید جلال الدین تهرانی فرزند حاج میرزا سیدعلی شیخ الاسلام در سال 1272 شمسی در تهران متولد شد.وی در دوره حکومت احمدشاه قاجار طلبه علوم دینی بود.
در 16 مهر 1307 و در جریان دستگیری مرحوم مدرس، وی نیز بازداشت و به نظمیه منتقل شد.
او در همان سال انتشار «گاهنامه» را آغاز کرد.
پس از اتمام تحصیلات علوم دینی به علت آشنایی که با علم نجوم داشت، در سال 1313 از طرف دولت به بلژیک و فرانسه سفر کرد و به مطالعه پرداخت و مدتی در بروکسل به تدریس مشغول شد.
در سال 1325 به ایران مراجعت و به کارهای دولتی پرداخت و در سال 1326 در کابینه قوام السلطنه وزیر مشاور و معاون پارلمانی گردید و پس از آن در کابینه های ساعد و علی منصور وزارت پست و تلگراف را به عهده داشت و در سال 1330 از سوی دکتر مصدق به نیابت تولیت آستان قدس رضوی و استانداری خراسان منصوب گردید.
وی از بهمن 1332 تا بهمن 1336 وزیرمختار و سپس سفیرکبیر ایران در بلژیک بود.
پس از آن در مهر 1337 از تبریز به عنوان سناتور انتصابی شاه راهی مجلس سنا شد و در دوره سوم این مجلس (فروردین 1339 تا اردیبهشت 1340) هم در آن مجلس فعالیت می کرد و طرفدار سیاست استعماری انگلیس بود، روابط بسیار نزدیکی با شاه داشت و در جلسات هفتگی که در منزلش تشکیل می شد، بسیار از شاه تمجید می کرد، ولی اطرافیان او را خراب می خواهند.
برگزاری جشنهای 2500 ساله شاهنشاهی را تأیید می کرد و از روحانیون به بدی سخن می گفت؛ اما کنار آمدن با آنها را برای رسیدن به اهداف ضروری می دانست.
در اسناد ساواک، وی فردی بدخلق و بی تدبیر و در عین حال مخالف و ضد دولت و معتقد به نظام شاهنشاهی معرفی شده است.
به کابینه هویدا رأی کبود داد و پس از اتمام دوره سناتوری دیگر شغلی به او داده نشد تا آن که در 23 دی ماه 1357 به سمت رئیس شورای سلطنت انتخاب شد و شرایط را برای خروج شاه از ایران فراهم آورد و پس از چندی برای دیدار با حضرت امام به پاریس رفت.
در آنجا پس از استعفاء از ریاست شورای سلطنت و غیرقانونی خواندن آن شورا، موفق به دیدار رهبر انقلاب در نوفل لوشاتو شد.
وی که قبلاً کلیه اموال خود از جمله محل سکونتش را در سه راه امین حضور خیابان ری، وقف آستان قدس رضوی کرده بود، دیگر تا آخر عمر به ایران بازنگشت.
سید جلال الدین تهرانی در سال 1366 در پاریس درگذشت و جنازه اش پس از انتقال به ایران، به خاک سپرده شد.
ر.ک : گنجینه اسناد، شماره 3 و 4، سا 1374.
آینده، شماره 6 و 7، سال 1366.