تاریخ سند: 1 خرداد 1337
موضوع: فعالیتهای سیاسی
متن سند:
شماره: 2 /3 /688 تاریخ:1 /3 /1337
موضوع: فعالیتهای سیاسی
پیرو 680
علاوه بر جلساتی که با حضور دکتر حاج سیدجوادی1 خبرهزاده2 و زینالعابدین سلامت در منزل شخص اخیرالذکر واقع در شمیران تشکیل میگردد، نامبردگان بعضی از شبها نیز در کافه قنادی نادری اجتماع کرده و در آنجا به مذاکره میپردازند.
به طوری که کسب اطلاع شده نامبردگان با اللهیار صالح و مهندس حسیبی نیز محرمانه تماس دارند و طبق دستوری که به آنها داده شده، موظفند فعالیت سیاسی خود را فقط بین فرهنگیان ادامه دهند.
نقش این افراد در فرهنگ این است که هر جا مینشینند، اخبار و شایعاتی مبنی بر سوءاستفاده مقامات دربار شاهنشاهی در عقد قرارداد نفت با کمپانیهای خارجی منتشر میسازند و قسمتی از جنگ اعصاب علیه دربار در فرهنگ به وسیله همین اشخاص دامن زده میشود.
بخش 3 . بهرهبرداری شود. 4 /3
بهرهبرداری شد.
ضمیمه پرونده اللهیار صالح شده و بایگانی گردد.
توضیحات سند:
1. علىاصغر حاج سید جوادى در سال 1304 ش در تهران متولد شد. وی کارشناسى رشتهی حقوق را از دانشگاه تهران و دکتراى فلسفه را از دانشگاه سوربن فرانسه گرفت. حاج سید جوادى ابتدا به عضویت حزب توده ایران درآمد. در جریان انشعاب همراه خلیل ملکى و جلال آل احمد به حزب زحمتکشان ملت ایران و سپس نیروى سوم پیوست، پس از کودتاى 28 مرداد به عضویت جامعهی سوسیالیستهاى نهضت ملى درآمد و در کنار کار سیاسى به فعالیتهاى مطبوعاتى روى آورد. وی در روزنامهی «داریا» به مدیرمسئولی حسن ارسنجانى مقاله مىنوشت و زمانى نیز با روزنامهی اطلاعات و سپس کیهان همکارى مىکرد و با تأسیس کانون نویسندگان به عضویت کانون درآمد. نامبرده پس از پیروزى انقلاب اسلامى «جنبش سیاسى» را پایهگذارى کرد و با شدت گرفتن فعالیتهاى منافقین به سازمان پیوست. وی سرانجام پس از 30 خرداد 1360 به فرانسه پناهنده شد و به عضویت شوراى مقاومت ملى درآمد، اما پس از مدّتى از شورا اخراج و به کار مقاله نویسى در نشریات ضد انقلاب در اروپا و آمریکا و بعضاً نزدیک به محافل سلطنتطلبان مشغول شد. وی در تیر 1397 درگذشت.
2. علىاصغر (طزرجانى) خبرهزاده، فرزند حسن در سال 1302 ش در شهرستان یزد به دنیا آمد. پس از اخذ دیپلم، جهت ادامه تحصیل به دانشسراى عالى رفت و از آبان ماه سال 1323، همراه با تحصیل در دانشسرا، در حسابدارى اداره کل معادن، به کار پرداخت که این فعالیت تا سال 1325 ادامه داشت. خبرهزاده که در سال 1323 به عضویت حزب توده درآمده بود، در سال 1325 به همراه انشعابیون، از حزب توده، خارج شد و به حزب زحمتکشان پیوست و سپس به همراه خلیل ملکى و جلال آلاحمد، نیروى سوم را تشکیل داد. وی پس از اینکه از دانشسراى عالى فارغالتحصیل شد، به عنوان دبیر در دبیرستانهاى تهران، به تدریس پرداخت و حدود یکسال نیز دبیر دبیرستانهاى شهرستان زابل بود. خبرهزاده که کتاب «دکتر ژیواگو» و کتاب «ظلمت فیروز» به نام «هیچ و همه» که علیه کمونیست بود را، ترجمه کرده بود، در سال 1338 با استفاده از بورس فرهنگى، قصد مسافرت به امریکا را داشت که مورد موافقت ساواک قرار گرفت.
وی همچنین در روزنامه اطلاعات و کیهان، مقالات روسى و فرانسه را ترجمه مىکرد و در مجله صدف نیز مقالاتى مىنوشت که پس از تعطیلى مجله صدف، بیشتر نوشتههاى او در مجله اندیشه و هنر، که ضد کمونیست بود، چاپ مىشد.
خبرهزاده در سال 1343 راهنماى تعلیماتى سپاه دانش در اداره کل آموزش و پرورش شد و مدتى نیز کارشناس طرح بینالمللى مبارزه با بیسوادى و در سال 1348 کارشناس سازمان ملل در آن وزارتخانه بود. در سال 1350 در کلاسهاى شبانه دانشسراى عالى تهران، تدریس مىکرد و در سال 1353 کارشناس سازمان کتابهاى درسى شد و همزمان با تدریس در شرکت تولید دارو نیز کار مىکرد. وی از طرف یونسکو مدتى در ماداگاسکار به عنوان کارشناس سوادآموزى حرفهاى خدمت کرد.
دکتر خبرهزاده که در رشته ادبیات فارسى، دکترا گرفته بود، در سال 1357 بازنشسته شد و پس از پیروزى انقلاب اسلامى به صورت حقالتدریس، در دانشگاه به تدریس پرداخت. وی در 28 بهمن 1387 درگذشت.
اسناد ساواک . پرونده انفرادى
منبع:
کتاب
اللهیار صالح به روایت اسناد ساواک-جلد اول صفحه 107