درباره: اقدامات اخیر طلاب قم
درباره: اقدامات اخیر طلاب قم
متن سند:
از: 312گزارش
درباره: اقدامات اخیر طلاب قم
محترماً به عرض می‌رساند
برابر اعلام تلفنی ابهری روز 2 /2 /51 چند تن از طلاب افراطی مقیم قم به منازل آیات‌اله شریعتمداری ـ گلپایگانی و نجفی مرعشی مراجعه و از آیات مذکور تقاضا می‌نمایند به عنوان اعتراض به احکام صادره اداره دادرسی در مورد معدومین و محکومین سازمان آزادی‌بخش ایران1 وابسته به جمعیت به اصطلاح نهضت آزادی از روز یک‌شنبه کلاس‌های درس حوزه علمیه قم را تعطیل نمایند که آیت‌اله شریعتمداری با این امر مخالفت ولی آیت‌اله گلپایگانی در این زمینه پاسخ مساعدی به آنان داده است. مضافاً به این‌که همفکران طلاب مذکور به همین منظور در نظر دارند در تهران به آیت‌اله خوانساری2 نیز مراجعه نمایند. به ساواک قم اعلام گردید سریعاً محرکین امر شناسایی و دستگیر که برابر اعلام ساواک مذکور روز جاری چهار نفر از طلاب محرک به شرح زیر دستگیر می‌گردند:
1- مهدی ربانی املشی 2- شیخ محمدعلی گرامی 3- شیخ محمد یزدی 4- احمد جنتی لادانی
ضمناً در مورد شناسایی و دستگیری طلاب محرک در تهران نیز مراتب به ساواک تهران و کمیته مشترک ضدخرابکاری اعلام گردید. مراتب استحضاراً معروض می‌گردد.
توضیحات سند:
1. منظور سازمان مجاهدین خلق (منافقین)است، یکى از گروههاى چریکى و مسلحانه که در دهه 1340 و 1350 به فعالیت پرداخت. محمد حنیف‌نژاد، سعید محسن و على‌اصغر بدیع‌زادگان بنیانگذاران این گروه بوده‌اند که از دوران دانشجویى در فعالیت‌هاى نهضت آزادى شرکت داشتند. نامبردگان در سال 1344 ابتدا گروهى به نام جنبش‌هایى‌بخش ایران بر اساس الگوى سازمان الفتح پى‌ریزى کردند و در اواخر سال 1347 پس از سه سال کار در زمینه ساختار تشکیلاتى، مطالعه و بررسى انقلابها و شناخت نسبى از جامعه ایران و نیز تدوین برنامه‌هاى ورزشى براى ترویج عملیات مسلحانه به تنظیم و تدوین استراتژى خود پرداخته و به سازمان مجاهدین خلق تغییر نام دادند. اعضاى این سازمان در صدد بودند تا همزمان با برگزارى جشنهاى دو هزار و پانصد ساله شاهنشاهى در سال 1350 عملیات مسلحانه گسترده‌اى در سطح کشور صورت داده و برخى از مناطق و اماکن حساس را منفجر نمایند، لیکن واسطه تهیه اسلحه به نام شاه‌مراد دلفانى که از عناصر ساواک بود در درون سازمان نفوذ کرد و اطلاعات قابل توجهى از سازمان و عناصر و برنامه‌هاى عملیات نظامى آنان را در اختیار ساواک گذاشت که منجر به دستگیرى سران سازمان و اکثریت اعضاى آن گردید. افراد باقیمانده سازمان موفق شدند با مخفى شدن در خانه‌هاى امن و مسلـح شـدن، شـروع بـه تجـدید سازمـان و فعالیـت نماینـد و در سالــهاى 51 و 52 و 53 عملیات مسلحانه خود را تشدید کردند. در جریان این فعالیتها عده‌اى از آنها دستگیر و یا کشته شدند و در اوایل سال 1354 باقیمانده اعضاى سازمان اختلاف ایدئولوژیک پیدا کردند و ساواک نیز با استفاده از فرصت براى ضربه زدن بیشتر به سازمان بیانیه اعلام موضع ایدئولوژیک را در بیرون از سازمان انتشار داد و در این مرحله بخش قابل توجهى از نیروهاى سازمان به مارکسیسم روى آوردند و فقط عده کمى از جناح مسلمان تغییر روش ندادند و به رغم فشارها و مشکلات فراوان با عناوین جدید همچون گروه مهدیون در اصفهان، گروه شیعیان راستین در همدان، گروه فریاد خلق خاموش در تبریز و... به فعالیت خود ادامه دادند. به هر حال دستگیر و کشته شدن عده‌اى از اعضاى سازمان اجازه فعالیت بیشتر را از این سازمان گرفت و تنها با اوج‌گیرى انقلاب در اواخر سال 1356 و 1357 توانستند به فعالیت مجدد رو بیاورند ولى در به حرکت در آوردن ملت مسلمان ایران و اجتماعات عظیم مردمى و اعتصاباتى که رژیم را از پاى درآورد نقش چشمگیرى نداشتند. پس از پیروزى انقلاب اسلامى و تشکیل نظام جمهورى اسلامى با اتخاذ روشهای متضاد و حرکات منافقانه نهایتاً به رویارویى با انقلاب پرداختند و در سال 1360 دست به اقدامات مسلحانه زدند که با مقابله قهرمانانه نهادهاى انقلابى و مردم به غرب پناهنده شدند و بعدها ننگ همراهى و همدستى با صدام را گردن نهادند.سازمان مجاهدین خلق ایران، پیدایی تا فرجام، موسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی، تهران.
2. آیت‌الله العظمی سیداحمد خوانسارى، فرزند حاج سید یوسف در 1 مهر 1270 ﻫ ش در شهر خوانسار متولد شد. مقدارى از ریاضیات و علوم مقدماتى و سطح را در زادگاهش فرا گرفت و سپس براى ادامه تحصیل به اصفهان رفت و در آن شهر خارج فقه و اصول را از محضر آیات عظام حاج میرمحمدصادق مدرس اصفهانى و آخوند ملاعبدالکریم گزى و میرزا محمدعلى تویسرکانى، فراگرفت و بعد از طى مراحل، براى تکمیل معلومات خود به نجف عزیمت نمود و در آنجا دو سال در درس مرحوم آخوند خراسانى و چندین سال هم در درس مرحوم حاج سیدمحمدکاظم یزدى و آیت‌الله نائینى و استادان دیگر شرکت جست تا به مدارج عالیه رسید و در سال 1305 به ایران مراجعت کرد و با اقامت در اراک از محضر آیت‌الله عبدالکریم حائرى استفاده‌هاى علمى فراوانى برد.
بعد از انتقال حوزه علمیه از اراک به قم، ایشان نیز بعد از مدتى به قم آمد و نماز جماعت فیضیه به ایشان واگذار شد. در مدتى که در قم بود از مدرسین و فضلاى برتر حوزه علمیه به شمار مى‌رفت و در درس خارج فقه وى شاگردان مبرزى چون امام موسى صدر شرکت مى‌کردند. وى از مدرسین فلسفه و ریاضیات نیز شمرده مى‌شد. در سال 1329 به درخواست مردم تهران و امر آیت‌الله العظمی بروجردى در تهران ساکن شد و بیش از سه دهه یکى از مراجع متنفذ تهران و منشأ خدمات مؤثرى گردید. در ابتداى نهضت مردم ایران در جریان انجمن‌هاى ایالتى و ولایتى حضور یافت ولى به تدریج از عرصه سیاسى کناره گرفت. هر چند که مستقیم و غیرمستقیم در جهت حمایت از مبارزان تلاش مى‌نمود. آیت‌الله سید احمد خوانسارى در سال 1362 دار فانى را وداع گفت و با تشییع جنازه‌اى باشکوه در تهران و قم در مسجد بالا سر حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد. امام خمینى در ارتحال ایشان پیام تسلیتى ارسال کردند و طى آن از خدمات او به اسلام تجلیل نمودند.