رونوشت تلگراف مورخه 4/2/45 ساواک قم عطف 3416/316 -3/2/45
تاریخ سند: 4 اردیبهشت 1345
رونوشت تلگراف مورخه 4/2/45 ساواک قم عطف 3416/316 -3/2/45
متن سند:
از: قم به: 316 شماره: 243/ق م [نامه‌ای از سوی] عباس محفوظی، شیخ جواد آملی، شیخ مهدی1 رودسری، وسیله شیخ غلامحسین حقانی2، از تهران برای آیت اله مرتضی حائری3 ارسال شده، که متن آن به شرح زیر است.ضمناً در موقع تحویل نامه، آیت الله حائری به شیخ غلامحسین حقانی اظهار داشته: شما برای چه به تهران رفته بودید.
وی پاسخ می‌دهد: در تهران منبر داشتم که ازآن جلوگیری شد و مجبور شدم به قم مراجعت نمایم و نامه را در مدرسه مروی از نامبردگان گرفتم.
(حضور مبارک آیت اله العظمی آقای حائری مدظله الشریف، پس از احوالپرسی، موضوع اعلامیه، رفته ایم پیش آقای مصطفوی کتابفروش، اعلامیه را به ایشان دادیم.
برد چاپ کند، موفق نشده.
بردیم منزل آقای خسروشاهی، گفت: یک نفر داشتیم برای این کار، فعلاً نیست؛ رفته مسافرت.
چون دستگاه متوجه از جریان نشود، ما مجبوریم برویم رودسر، بعد از چند روز برگردیم به تهران چاپ نماییم.
آقای مصطفوی قول گرفت چاپ کند.
رونوشت اعلامیه، یک برگ پیش آقای ابونوری می باشد و مبلغ 150 تومان وجه برای چاپ اعلامیه؛ ایشان را بخواهید اگر چنانچه چاپ کرده، برای ما در رودسر تلگراف نمایید؛ اگر چاپ نکرده، در تهران یک سری به مصطفوی بزنید و یک برگ رونوشت را با خود خواهیم برد رودسر، بلکه موفق به چاپ بشویم و ما عصر دوشنبه از تهران حرکت و می‌رویم رودسر، اگر چاپ شد، رودسر نخواهیم رفت.
والسلام) ضمناً آقای حائری گفت: از آن وقتی که آقای شیخ حسینعلی منتظری و حجتی کرمانی را گرفته اند، از چاپ کردن اعلامیه در زحمت افتاده ایم.
بیشتر اعلامیه ها را آقای حجتی کرمانی4 پلی کپی می کرد و در تهران آشنا داشت؛ گاهی هم اعلامیه ها را می برد پیش دوستش، کتاب خانه داشت برای ایشان چاپ می کرد و فوری به قم برمی گشت.
توضیح این که آقای مرتضی حائری از ابونوری خواست که فردا ساعت سه بعدازظهر به منزل ایشان برود اگر خبری از تهران نشد، سری به تهران بزند.
رونوشت برابر اصل است اصل در پرونده پ /82 بایگانی است
توضیحات سند:
1.در اصل: محدی 2.
شهید حجت الاسلام غلامحسین حقانی در سال 1320 ش در قم به دنیا آمد.
پدرش حجت الاسلام شیخ محمد حقانی بود.
او تحصیلات متوسطه را در تهران به پایان برد و به تحصیل علوم دینی روی آورد و در حوزه علمیه قم از محضر آیات عظام: محقق داماد، عباسعلی شاهرودی، شیخ مرتضی حائری و حضرت امام خمینی (ره) استفاده برد و به درجه اجتهاد رسید.
از ابتدای شروع نهضت اسلامی در 15 خرداد 1342 در میدان مبارزه حضور داشت و به همین دلیل در آن زمان به جرم تحریک مردم به شورش، به زندان افتاد.
در 1350 بار دیگر توسط مأموران ساواک دستگیر و به زندان رفت.
در 1354 نیز دستگیر و به مدت 12 سال حبس محکوم گردید.
وی با همکاری عده ای از مدرسان حوزه علمیه قم، مؤسسه در راه حق را بنیان نهاد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی با کمک جمعی از فضلای حوزه، دفتر تبلیغات قم را تأسیس کرد و مسئولیت آن را بر عهده گرفت.
در اسفند 1357 از طرف رهبر انقلاب مأموریت یافت به استان هرمزگان برود و در رفع مشکلات و محرومیت های آن منطقه تلاش کند و در اولین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی به نمایندگی از مردم بندرعباس به مجلس راه یافت.
وی از فعال ترین اعضای شورای تبلیغات اسلامی به شمار می رفت و دبیر شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی بود.
همچنین در حزب جمهوری اسلامی فعال بود.
سرانجام بر اثر انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی در 7 تیر 1360 به دیدار معبود شتافت.
3.
آیت الله شیخ مرتضی حائری یزدی فرزند آیت اللهالعظمی شیخ عبدالکریم مؤسس حوزه علمیه قم در روز 14 ذی الحجه 1334ق در شهر اراک متولد شد.
پس از طی تحصیلات مقدماتی و ادبیات، سطوح عالیه را در قم نزد آیات عظام: سیدمحمدتقی خوانساری و سیدمحمد محقق داماد به اتمام رسانید و در درس خارج والد معظم و آیت الله حجت (پدر همسرشان) شرکت نمود.
معظم له مدتی در حوزه علمیه قم، سطوح عالیه را تدریس می فرمود و از سال 1326 ش به تدریس خارج فقه و اصول اشتغال داشت که بسیاری از اساتید فعلی قم از شاگردان ایشانند.
این عالم بزرگ، کلیه دروس فقه و اصول خود را شخصاً به رشته تحریر درآورده که هم اکنون یک دوره کامل اصول فقه و نیز کتاب های طهارت، خمس، مکاسب و قسمتی از صلوۀ ایشان در دست است، یک جلد از مکاسب ایشان نیز به نام ابتغاء الفضیلۀ فی شرح الوسیله به چاپ رسیده است.
علاوه بر مقام علمی، از نظر تقوی، زهد و ورع زبانزد همگان بوده است.
ایشان بر قضاء حوائج نیازمندان و رسیدگی به مستمندان نیز سعی وافر داشت و در 15 اسفند 1364 به ملکوت اعلی پیوست و در جوار حضرت معصومه (س) جای گرفت.
امام راحل درباره ایشان فرمودند: « ایشان در علم و عمل به حق خلف بزرگوار مرحوم آیت اللهالعظمی استاد معظم حضرت آقا شیخ عبدالکریم بودند و کفی به شرفاً و سعادۀ و در جای دیگر فرمودند : علاوه بر فقاهت و عدالت، از صفای باطن به طور شایسته برخوردار بودند و از اوایل نهضت اسلامی ایران، از اشخاص پیشقدم در این نهضت مقدس بودند.
» 4.
حجت الاسلام محمد جواد حجتی کرمانی فرزند حاج میرزا عبدالحسین در سال 1311ش در کرمان متولد شد.
تحصیلات مقدماتی را در کرمان گذراند و در سال 1330 به قم عزیمت نمود و تا سال 1336 در محضر آیت الله بروجردی، امام خمینی (ره) و علامه طباطبایی به تحصیل فقه، اصول و فلسفه پرداخت.
در همین سال ها بود که با شهید نواب صفوی آشنا شد و از افکار انقلابی وی الهام گرفت.
وی در سال های 41ـ1340 در کرمان به سازماندهی جوانان همت گماشت و سپس برای مقابله با تبلیغات مسیحیت در کرمان با اسقف بزرگ مسیحی کلیسای کرمان به بحث و مناظره پرداخت و کتاب «جلوه مسیح» را تألیف و منتشر کرد.
در سال 1343 و پس از ترور منصور به دنبال یک سخنرانی دستگیر و مدت 3 ماه زندانی شد.
پس از آزادی از زندان و در سال 1344 به دنبال کشف حزب ملل اسلامی به همراه یک گروه 55 نفره دستگیر و پس از محاکمه در دادگاه های بدوی و تجدید نظر نظامی، به 10 سال زندان محکوم گردید و پس از ده سال و اندی در پائیز سال 1354 از زندان آزاد شد.
وی در سال 1356 در پی ایراد سخنرانی و قرائت قطعنامه چهارده ماده ای در جلسه یادبود مرحوم حاج آقا مصطفی خمینی در مسجد اعظم قم، دستگیر و به ایرانشهر تبعید گردید.
در فروردین 1357 از ایرانشهر به سنندج و مدتی بعد به جیرفت منتقل شد و پس از واقعه خونین 17 شهریور 1357 بازداشت و مدتی در زندان شهربانی تهران در حبس بود.
او در آستانه پیروزی انقلاب به کرمان بازگشت و پس از پیروزی انقلاب به عنوان نخستین امام جمعه کرمان به اقامه نماز جمعه پرداخت.
در سال 1358 به همراه شهید باهنر از سوی مردم کرمان به نمایندگی مجلس خبرگان برگزیده شد و یک سال بعد در نخستین انتخابات مجلس شورای اسلامی به عنوان نماینده تهران به مجلس راه یافت و در کمیسیون های «طرح انقلاب»، «امور خارجه»، « قضائی» و « نهادهای انقلاب» خدمت نمود.
وی پس از پایان اولین دوره مجلس شورای اسلامی به سمت مشاور فرهنگی رئیس جمهور در دوره ریاست جمهوری حضرت آیت الله خامنه ای برگزیده شد.
او صاحب آثار بسیاری در زمینه تألیف و ترجمه می باشد.