تاریخ سند: 14 آبان 1342
متن سند:
مطالبی که سید عبدالحسین دستغیب شب 13 جاری بالای منبر گفته به شرح زیر به استحضار می رسد.پس از تفسیر سوره قیامت مطالبی به شرح زیر بیان داشته.
1 ـ آدم بیچاره و بدبخت برای حفظ مقام و ریاست و سلطنت خود را گم می کند هر کار زشت و بدی را خوب می داند او در کثافت دنیا غوطه ور است مانند کناسی که به او می گویند بابا چه می کنی این بوی بد چیست نمی فهمد می گوید بو کجا است.
2 ـ سلطان بدبخت راحتی ندارد تمام هم و غم او صرف خودش و کارهای زشت و ناپسندش می شود آیا دنیا ارزش دارد.
از مقام سلطنت بالاتر که نیست بیچاره نه خواب دارد و نه آسایش در آخرت هم همین طور او برای استقامت خودش چه عملیات بدی انجام می دهد.
3 ـ در پایان مجلس به علت اعدام طیب و اسمعیل حاجی رضایی1 اظهار تأثر کرده است.
4 ـ مجدالدین محلاتی در موقع درس به چند نفر طلاب در مورد اعدام طیب اظهار داشتند آدم کشی به جای اصلاحات ارضی در این مملکت رایج و بازار گرمی دارد بلی باید درخت حکومت و مملکت داری با خون جوانان و مردمی هوشیار آبیاری شود تا عده ای فرومایه و گروه بی بوته خوش و خرم باشند اگر گروهی میلیونها از بودجه مملکت به جیب بزنند عیبی ندارد اما چنانچه مردی پیدا شد عملی برای رهائی مملکت از اسارت و بندگی خودی و بیگانه انجام داد اعدام و تیرباران می شود.
مقرر فرمایند با توجه به گزارش شماره 834 ـ 12 /8 /42 اوامر مقتضی روی روشی که در مورد روحانیون گرفته شده سریعا به ساواک ابلاغ فرمایندـ 841 ـ 14 /8 /42 حریری
توضیحات سند:
1ـ حاج اسمعیل رضایی فرزند لطف اللّه از بارفروشان میدان تهران، همرزمان طیّب و برپاکنندگان قیام 15 خرداد بود که به همراه وی دستگیر شد.او در ساواک تحت بدترین شکنجه ها قرار گرفت و سرانجام به اعدام محکوم گردید.
ر.ک: روزنامه جمهوری اسلامی، 10 آبان 1369، ص 2 روزنامه اطلاعات، 11 آبان 1370، ص 6