برابر اعلام مرکز اطلاع دارند که مقامات عراقی برای خمینی
تاریخ سند: 13 مهر 1357
برابر اعلام مرکز اطلاع دارند که مقامات عراقی برای خمینی
متن سند:
از: پست‌عباسی تاریخ: 13 /7 /1357به: لنگه شماره:4819/ﻫ 1
برابر اعلام مرکز اطلاع دارند که مقامات عراقی برای خمینی محدودیت قائل شدند و با این‌که دولت ایران درخواست نمود این محدودیت‌ها را بردارند حاضر نگردیدند1 و نتیجتاً خمینی در نظر داشته و دارد که از عراق خارج و از طریق‌کویت به سوریه برود چون کویت به او روادید نداده اکنون در بصره است2 و به هر‌حال از عراق خواهد رفت بررسی‌های معموله نشان می‌دهد که مقامات عراقی چون اصولاً اجازه نمی‌دهند روحانیون در امور سیاست دخالت کنند و به آیت‌اله حکیم که عراقی بود نیز اجازه را نمی‌دادند با داشتن پنج میلیون شیعه از نفوذ خمینی در عراق بیمناک شده و به‌هر صورت در نظر داشته‌اند به ترتیبی او را از عراق خارج سازند دستور فرمائید این مطالب به نحو غیر‌محسوس به اطلاع آیات، روحانیون، طلاب و مذهبیون برسد که در هیچ کشوری مانند ایران به روحانیون مجال مشارکت در امور مملکت داده نمی‌شود و به عنوان نمونه دولت عراق به‌تدریج قصد دارد مرکزیت مذهبی نجف را از بین ببرد و کویت نیز به خمینی روادید نداده‌است انتشار این مطالب باید ماهرانه و غیر‌مستقیم انجام شود.3 مهرام 13 /7 /57
توضیحات سند:
1. این موضوع صحت ندارد، بلکه رژیم بعث عراق به درخواست دولت ایران و شریف امامی این محدودیت‌ها را اعمال می‌کرد.2. امام خمینى روز جمعه (14 /7 /57)، ساعت 14 /20 به وقت محلى و 50 /16 به وقت تهران وارد پاریس شدند. خبر ورود امام به فرانسه را اول بار خبرگزارى فرانسه به جهان مخابره کرد. روزنامه کیهان نوشت که امام در آپارتمانى در حومه پاریس ساکن شد. (ش 10582، ص 2) روزنامه‌هاى دیگر نیز خبر ورود امام به پاریس را از قول خبرگزارى فرانسه منعکس کردند. نخستین اقدام امام در پاریس ارسال پیامى براى ملت ایران بود. ایشان این پیام را ـ که احتمالاً داخل هواپیما نوشته بودند ـ با سلام و درود به ملت بپا خاسته ایران آغاز کردند و نوشتند: «اکنون که من به ناچار باید ترک جوار مولى امیرالمومنین (ع) را نمایم و در کشورهاى اسلامى دست خود را براى خدمت به شما ملت محروم که مورد هجوم همه‌جانبه اجانب و وابستگان به آنان هستید باز نمى‌بینم و از ورود به کویت با داشتن اجازه ممانعت نمودند، به سوى فرانسه پرواز مى‌کنم. پیش من مکان معین مطرح نیست، عمل به تکلیف الهى مطرح است. مصالح عالیه اسلام و مسلمین مطرح است.» امام در این پیام با اظهار شرمندگى از این که در کنار ملت ایران نیستند، خطاب به مردم نوشتند: «من مى‌بایست با مصیبت‌هاى شما قدم به قدم همراه و آنچه شما دیده‌اید دیده باشم. مع‌الاسف نتوانستم در بین شما باشم و آنچه شما لمس کردید بکنم. لکن از این راه دور چشمم به شما روشن و قلبم براى امت اسلامى مى‌تپد.» (صحیفه امام، ج سوم، صص 481 و 482)
3. بخش آخر این گزارش نقش ساواک در بهره‌برداری از وقایع را کاملاً آشکار می‌کند.