تاریخ سند: 14 شهریور 1347
موضوع: کلوپ روتاری (شمال تهران)
متن سند:
از: 344
به: 321 شماره: 2012
تعداد 11 طفری پاکت از طرف رئیس کمیته حضور و غیاب آقای مهندس بهرام خامنه به آدرسهای ذیل ارسال گردیده که یک نمونه جهت استحضار به پیوست تقدیم میگردد.
در این نامه درخواست نموده که چون دوستان روتاری در هفته گذشته از نعمت دیدار جنابعالی محروم بودهاند با اطمینان از اینکه آن دوست گرامی به عضویت در کلوپ روتاری علاقهمند هستید امیدوارم با شرکت در جلسه آینده کلوپ هم روتارینها را شاد فرمائید.
1- آقای روتارین
2- " " منصوری
3- " " متوجه 4- " " ابراهیم نیکپور1
5- " " آنیبال 6- " " افشار قاسملو2
7- " " امیر معزی 8- " " سیحون
9- " " شکراله نهاوندی 10- " " پورنگی
11- " " قادری نژاد
محترماً به استحضار میرساند 14 /6
توضیحات سند:
1ـ محمدابراهیم نیکپور فرزند عبدالحسین در سال 1300 ه ش در تهران بدنیا آمد.
تحصیلات خود را تا لیسانس اقتصاد از آلمان ادامه داد و مشاغلی از جمله: عضو اتاق بازرگانی و صنایع و معادن، مدیر عامل شرکت پخش نفت تهران و حومه، مدیرعامل کارخانجات شیشه ایران، رئیس هیأت مدیره شرکت بیمه شرق، نایب رئیس هیأت مدیره بانک پارس، نایب رئیس کانون بانکها، نماینده مجلس شورای ملی و...
را عهدهدار بود.
از حیث سیاسی، طرفدار سیاست غرب و رژیم پهلوی و عضو حزب ایران نوین و رستاخیز بوده است.
وی مراتب وفاداری و جاننثاری خود را نسبت به خاندان پهلوی ابراز داشته و به پاس این وفاداری نشان، درجه سوم همایون، درجه دوم کار، درجه سوم جمعیت شیروخورشید سرخ ایران، درجه اول سیاسی و مدال یادبود جشن بیست و پنجمین سده بنیانگذاری شاهنشاهی را دریافت نموده است.
نیکپور عضو کلوپ عصر و از اعضای جمعیت فراماسونری، لژ دانش نیز بوده است.
2ـ امیرخسرو افشار قاسملو فرزند علی اکبر در سال 1296 ه ش در تهران متولد شد.
تحصیلات خود را تا اخذ لیسانس علوم اقتصادی و اجتماعی در دانشگاه ژنو ادامه داد.
از سال 1320 در وزارت امور خارجه مشغول خدمت شد و در سال 1336 معاون وزیر امور خارجه گردید.
از سال 1340 به بعد به ساواک پیوست و در سند بیوگرافیک ساواک چنین معرفی شد : «فردی است ملایم و خوش برخورد، جاهطلب و برای رسیدن به امیالش هر کاری انجام میدهد.
احساسات انگلیسی دارد.
انگلیسیها هم به او اعتماد دارند.
» وی در سال 1346 مدتی به سفارت ایران در لندن منصوب شد و در سال 1347 از شاه مدال دریافت کرد.
در تاریخ 30 فروردین 1348 (19 آوریل 1969) طی نطقی در مجلس سنا لغو معاهده 1316 را به طور رسمی اعلام کرد.
وی به صراحت اظهار داشت : «نظر به دلایلی که به استحضار رسید، عهدنامه مرزی 1316 بیارزش و کان لم یکن است و دولت ایران در سراسر اروندرود هیچ اصلی جز اصل شناخته شده حقوق بینالملل، یعنی اصل تالوگ یا خط منصف را قبول ندارد.
» او در ادامه سخنان خود گفت : «به نام دولت ایران اعلام میدارم که هرگونه تخطی و تجاوز به حقوق حاکمیت ایران در اروندرود و هرگونه ممانعت از ورود کشتیها به مقصد بنادر ایران و هرگونه تجاوز به کشتیهایی که پرچم ایران را دارند و یا هرگونه توسل به زور نسبت به نیروهای مسلح ایران با مقاومت و عکسالعمل شدید مواجه خواهد شد و به آتش آنها به سوی نیروهای مسلح ایران پاسخ داده خواهد شد و مسئولیت این کار و عواقب بسیار خطرناک آن که ممکن است دامنه وسیع داشته باشد، تنها متوجه دولت عراق خواهد بود.
» برخلاف سالهای 39ـ1338، این بار دولت ایران که در طول دهه 40 با خرید تسلیحات جدید بر قدرت نیروهای مسلح خود افزوده، در مورد توانایی نیروهای خود در رویارویی با عراق اطمینان بیشتری احساس کرد.
به هر حال، دو طرف نیروهای مسلح خود را به حال آمادهباش درآورده، قسمت اعظم آنها را در امتداد اروند رود متمرکز کردند.
دولت ایران جهت حفاظت از شهرهای خرمشهر و آبادان اقدامهای احتیاطی لازم را به عمل آورد.
افشار که سمتهای دیگری از جمله دبیراول نمایندگی ایران در سازمان ملل، کفالت اداره سازمان ملل، ریاست اداره سوم سیاسی، سفیر در آلمان و فرانسه و مدیرکل سیاسی وزارت خارجه را نیز برعهده داشت، از سال 1353 تا 1357 در دربار مشغول کار شد و در شهریور 1357 به وزارت امورخارجه در کابینه شریف امامی منصوب گردید.
امیرخسرو افشار از مهرههای سیاسی مطرح و وفادار به رژیم پهلوی بود و سرانجام در آبان ماه 1378 در لندن درگذشت.
ر.ک : اسناد ساواک، پروندههای انفرادی.
اصغر جعفری ولدانی، اختلافات مرزی ایران و عراق، صص 360 ـ 361.
بیژن اسدی، نخبگان خاورمیانه، ص 34.
مرکز پژوهشهای علمی و مطالعات استراتژیک خاورمیانه.
منبع:
کتاب
کلوپ روتاری به روایت اسناد ساواک - جلد اول صفحه 181