تاریخ سند: 20 مهر 1346
موضوع : مجلس روضه خوانی در مسجد نو
متن سند:
از : 20 ه 3
به : 316 شماره : 9188/ 20 ره 3
از ساعت 1800 روز 16 /7 /46 مجلس روضه خوانی مسجد نو واقع در
خیابان خراسان ایستگاه لرزاده با شرکت عده ای در حدود 150 نفر تشکیل شد.
پس از نماز که به پیشنمازی شیخ حسین فومنی1 انجام شد.
شیخ احمد کافی
واعظ به منبر رفت و ضمن
صحبت پیرامون زمان و دین
اظهار داشت پیغمبر فرمود
که زمانی بیاید که کسی با
قدرت نشود مگر آنکه دو
کار را در پیش گیرد اول
آنکه ملت را بکوبد و دوم
آنکه نفس ها را در سینه ها
حبس کند و کسی قدرت
حرف زدن نداشته باشد و
برای مقام و ریاست و زور
نفس مردم را بگیرد که حتی
کسی جرأت نکند به پدر و
برادر و اولاد و زنش هم
بگوید مسلمانم بین مردم
اختلاف بیاندازد و به مقام
ریاست [با] زور برسد.
آقایان من در چند سال پیش در روزنامه اطلاعات
خواندم که انتقاد آزاد است و هر کس حرف حسابی دارد می تواند بگوید.
البته در
آن موقع من هم در یکی از منابرم صحبت می کردم فردایش مرا گرفتند و به
همانجایی که همه از اسمش می ترسند بردند.
همانجائی که خوراکش گوشت گاو
است و خلاصه آن خوراکهایی که همه می دانید.
در آنجا پرسیدند آقا چرا حرف
حسابی زدی گفتم خودتان گفتید مملکت آزاد است و هرکس حرف حسابی دارد
می تواند بگوید گفتند همه حرفی را نمی شود زد مگر آنکه برای مقام ما خوب
باشد.
بله آقایان آن طور آزادی است پیغمبر فرمود بدبخت کسی که خر باشد،
بادمجان دورقاب چین باشد، برای مقام دیگری دینش را بفروشد جهنم را برای
خودش خریده است و کیف ریاست را دیگری می کند روز قیامت ارزش خر
بیشتر از این آدم خر است.
زمین مردم را آب مردم را به زور بگیرید و به مردم
بدهید آنوقت شیعه علی می خواهد از این زمین از این مال نارضا کسب و کار کند
و به زن و بچه اش بدهد مثل آن کفن دزدی که برای جنازه مادرش احتیاج به کفن
داشت و برای بدست آوردن کفن بزور آنقدر کفن فروش را با چماق زد که کفن
فروش گفت کفنی که بردی
حلالت باشد آقایان
روزگاری بیاید که کسی
جرأت نکند بگوید خدا.
امام و مردم قرآن و دین را
بگذارند و اطراف ابوبکر و
عمر و عثمان و منصور
دوانقی و هارون بروند این
جلسه در ساعت 2030
پایان یافت.
با پرونده ک ـ الف 1298 ارائه
شود.
بایگانی شود 1 /8 /46
توضیحات سند:
1ـ حاج شیخ حسین فومنی
حائری فرزند جواد در اسفند ماه
سال 1320 چشم به جهان
گشود.
پس از گذرانیدن دوران
دبستان و سیکل به دست مرحوم
آیه اللّه حاج میرزا عبداللّه سعید
تهرانی به سلک روحانیت
درآمد و در سال 1336 برای
تکمیل علوم دینیه رهسپار
حوزه علمیه قم شد.
در ابتداء
ورود در منزل حضرت آیه اللّه
العظمی بهجت ساکن و بعد از
مدتی در مدرسه علمیه حجتیه
حجره ای گرفته و مشغول درس
گردید.
مقدمات را نزد آقایان
حاج شیخ رحمت اللّه فشارکی،
فاضل هرندی، دوزدوزانی طی
نمود و سطح را نزد آقایان شب
زنده دار، صلواتی، مصباح
یزدی، ستوده و بنی فضل
گذراند.
در سال 43 در ارتباط
با اخذ امضاء جهت تعیین
مرجعیت حضرت امام خمینی
(ره) از ائمه جماعت جنوب و
غرب تهران دستگیر گردید.
هنگامی که پدرش در جریان
قیام 15 خرداد سال 42 دستگیر
شده بودند ایشان را هم به همراه
بسیاری طلاب دیگر به بهانه
رفتن به خدمت سربازی دستگیر
نمودند.
پس از فوت پدرش در
سال 44 به تهران آمد و ضمن
اقامه نماز جماعت در مسجد نو،
نسبت به حفظ و توسعه آثار و
مؤسسات و مدارس پدرشان
جدیت نمود.
در همان زمان هم
به تحصیل خود ادامه داده و از
محضر آقایان حاج میرزا علی
تنکابنی و حاج آقا رضا صدر و
علامه محمدتقی جعفری بهره ها
گرفت.
در سال 1353 به جرم
تحریک مدارس علیه مدیرکل
آموزش و پرورش در مورد
موضوع حجاب دستگیر شد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی
مدتی با تشکیل کمیته های
انقلاب در زمینه جمع آوری
سلاح و ایجاد نظم و امنیت در
تهران فعالیت نمود و در سال
1358 مجددا به قم بازگشت و
از محضر حضرت امام و دیگر
بزرگان استفاده نمود.
ایشان در حال حاضر ضمن اقامه
نماز جماعت و اداره امور
مسجد جامع والفجر در کاشانک
تهران عضو هیئت علمی
دانشگاه آزاد تهران بوده و به
تدریس دروس معارف اسلامی
مشغول می باشد.
* تاریخ : 26 /7 /46
شماره : 1217/ ن
از : ن ـ 2/ ه
به : 2/ هـ 316
موضوع : مبارزه روحانیون
علیه توده ایها
عطف/ پیرو : 3410 /316 ـ
3 /2 /45
آقای شیخ احمد کافی خراسانی
که از وعاظ ممنوع المنبر
می باشد در تاریخ 25 /7 /46
در مسجد چالوس ضمن
سخنرانی مذهبی اظهار داشته
که در مبارزه و ریشه کن کردن
توده ایها فقط دخالت نظامیان
نبوده بلکه روحانیون نیز در این
امر سهیم بوده اند لذا یادشده به
این ساواک احضار و ضمن
سپردن تعهد مبنی بر اینکه منبعد
خلاف مصالح کشور مطالبی
ایراد ننماید دو شب دیگر به منبر
رفته و بعد از آن به تهران
عزیمت نموده است.
چیتی
منبع:
کتاب
حجتالاسلام حاج شیخ احمد کافی به روایت اسناد ساواک صفحه 104