تاریخ سند: 29 مهر 1345
ساواک خراسان بازگشت به 466ـ28/7/45
متن سند:
از : تهران
به : خراسان شماره : 1591 /130
سرتیپ بهرامی باید با نهایت جدیت و با هوشیاری کامل مراقب اعمال
روحانیون1 باشید و از کوچکترین فعالیت آنها اطلاع حاصل نمائید هنوز بعد از
چند سال نتوانسته اید به داخل منزل میلانی و قمی نفوذ نمائید و از مکاتبات و
مذاکرات آنها به طور نسبت و دست اول اطلاع حاصل نمائید توجه داشته باشید
که اگر پیش آمد نماید و قبلاً مطلع نشد و جلوگیری ننمائید شخصا مسئولیت
داشته و رئیس امنیت داخلی نیز مانند شما مسئول خواهد بود.
سپهبد نصیری2
توضیحات سند:
1ـ به دنبال ارسال این نامه
نصیری رئیس ساواک کشور
برای بهرامی رئیس ساواک
خراسان، بهرامی طی سند
شماره 478 ـ 1 /8 /45 اشعار
می دارد «این ساواک با نهایت
جدیت و هوشیاری طبق منویات
تیمسار مراقب اعمال روحانیون
افراطی بوده و خواهد بود.
و در
مدت این سه سال بر خلاف
گذشته قدرت هیچ گونه فعالیت
مضره نداشته و حتی نتوانسته اند
در مشهد یک اعلامیه منتشر
نمایند، و هر موقع خواسته اند
عرض وجودی کنند، شدیدا
منکوب شده اند...
وی در این
سند آنگاه به ذکر افراد نفوذی
ساواک در بیوت آقایان میلانی
و قمی پرداخته می گوید : «کما
اینکه فعالیت سرلشکر قرنی و
جزایریها و [خصوصا]
پیش نویس نامه ای که میلانی
نوشته بود، عینا در اختیار این
ساواک قرار گرفت که به مرکز
تقدیم گردید.
علاوه بر اینها
ساواک خراسان با در دست
داشتن [ابتکار عمل] و تسلط بر
افراد مورد اعتماد آنها، امکان
هر گونه اعمال قدرت و فعالیت
مضره ای را ـ از ایشان ـ سلب
نموده است و...
.
» برای توضیح
بیشتر لطفا ر.ک : به
8640 /9 ه ـ 15 /8 /45 و
39840 /316 ـ 8 /8 /45
2ـ نعمت اللّه نصیری فرزند
عبدالملک، متولد سمنان و
فارغ التحصیل دانشکده افسری
بود او مدتی فرماندهی گردان
هنگ 18 لشگر کرمان و
فرماندهی گردان مستقل
سیرجان را به عهده داشت سپس
به فرماندهی هنگ یکم از لشگر
گارد و فرماندهی گارد
سلطنتی منصوب شد.
در 13 مهر
ماه 1350 مقارن با جشن های
2500 ساله به درجه ارتشبدی
ارتقاء پیدا کرد و در شهریور ماه
1357 پس از برقراری حکومت
نظامی در تهران که موج
افشاگری ها علیه دستگاه جهنمی
ساواک بالا گرفت، نصیری را که
در آن زمان سفیر پاکستان و
ساکن آن کشور بود به تهران
احضار و (با بازداشتی عوام
فریبانه) روانه زندان کردند.
ارتشبد نصیری از عوامل مؤثر
کودتای آمریکایی ها در 28
مرداد 1332 بود و مدتی پس از
سقوط دولت مصدق، به عنوان
معاون نخست وزیر و رئیس
سازمان اطلاعات و امنیت
کشور منصوب شد.
نصیری به خاطر دخالت مستقیم
و غیرمستقیم در ارعاب و تعقیب
و شکنجه و قتل آزادیخواهان،
مورد نفرت همه طبقات جامعه
بود آجودان مخصوص شاه،
همچنین با سوء استفاده از قدرت
عظیم و شیطانی خود ثروتی
افسانه ای به هم زده بود.
وی بعد از پیروزی انقلاب
شکوهمند اسلامی، در دادگاه
انقلاب محاکمه و به اتهام
مفسدفی الارض و محارب با
خدا به اعدام محکوم گردید
حکم اعدام او در ساعت
40 /23 روز بیست و ششم
بهمن 1357 به مرحله اجرا در
آمد.
ر.ک : خبرگزاری پارس،
مفسدین فی الارض، صص 14 ـ
11، تهران مصور، 8 آذر،
1357
منبع:
کتاب
آیتالله العظمی سید محمدهادی میلانی به روایت اسناد ساواک - جلد دوم صفحه 505