تاریخ سند: 15 آبان 1342
موضوع: مجلس ختم طیب و حاج اسماعیل رضایی
متن سند:
شماره: 355 /321
به طوری که در بازار شایع است بازاریان تصمیم دارند روز چهارشنبه 15 /8 /42 برای طیب1 و حاج اسماعیل رضایی2 در مسجد ارک مجلس ختمی برگزار نمایند3.
در پرونده طیب بایگانی شود تهامی 21 /8
بخش 321 ـ 24 /8
تعداد نسخه: 7
گیرندگان: ساواک تهران
توضیحات سند:
1ـ طیب حاج رضایی فرزند حسین علی متولد 1280 که در میدان ترهبار مشغول به خرید و فروش میوه و ترهبار بوده است، از میدانداران مشهور سالهای 1320 تا 1342 میباشد.
وی دارای دو همسر یکی به نام خانم فخرالسادات بوده که از وی دو فرزند داشته است همسر دوم وی به نام خانم فخری که از وی 5 فرزند داشته است.
وی در سالهای جوانی از افراد خوش سابقه نبوده ودر درگیریهای مختلف شرکت داشته، از آن جمله در سال 1316 به اتهام درگیری و زد و خورد با پاسبانهای شهربانی به دو سال زندان مجرد محکوم شده، و در سال 1319 نیز به اتهام نزاع تحت تعقیب بوده که به قید کفیل آزاد شده است و در سال 1322 نیز به پنج سال حبس با اعمال شاقه محکوم گردیده و در سال 1323 نیز بنا به تصویب هیأت وزیران به بندرعباس تبعید گردیده است.
او در سال 1332 از کودتاچیان 28 مرداد بود که تاجبخش شاه تلقی میشدند.
امّا در اثر یک تحول روحی، طیب به نهضت اسلامی پیوست و از کسانی بود که در راه امام خمینی مبارزه کرده و دستگیر شد و نهایتاً به حکم دادگاه نظامی محکوم به اعدام شد.
او در تاریخ 11 /8 /42 به همراه حاج اسماعیل رضایی اعدام شد.
(آزادمرد، شهید طیب حاج رضایی، مرکز بررسی اسناد تاریخی، سال 1378، صفحه دوازده مقدمه)
2ـ شهید حاج اسماعیل رضایی فرزند لطفالله در سال 1304 در تهران متولد شد و از همان دوران نوجوانی به شغل بارفروشی در میدان میوه و ترهبار تهران روی آورد.
وی پس از حادثه خونین 15 خرداد سال 1342 در مرداد همان سال در پاساژ نیمهکارهاش در میدان شوش تهران دستگیر و به جرم «ایجاد بلوا و تحریک اهالی به جنگ و قتال با یکدیگر و علیه سلطنت مشروطه ایران» در دادگاه بدوی و تجدیدنظر به اعدام محکوم شد.
حکم اعدام او به همراه شهید طیب حاج رضایی در ساعت شش و هفت دقیقه بامداد و با شلیک شش گلوله و یک تیر خلاص به اجرا گذاشته شد و در سن 38 سالگی به شهادت رسید.
او مقلد امام خمینی بود و در رسیدگی به خانوادههای بیسرپرست نهایت تلاش را نمود.
در ساخت مسجدی در محله بیسیم نجفآباد تهران همت گماشت و بسیاری از مساجد به واسطه مساعدت و همراهی او فرش شده بود.
او یکی از عناصر اصلی پخش اعلامیههای حضرت امام در سطح تهران بود و در سازمان دادن هیئتهای مذهبی در روزهای تاسوعا و عاشورای آن سال نقش مؤثری داشت.
وی در سال 1339 به حج مشرف گردید.
رفاقت او با مرحوم طیب به بیش از بیست سال قبل باز میگشت.
(همان، صفحه 110)
3ـ سند و گزارشی در مورد برگزاری مجلس یاد شده به دست نیامد.
منبع:
کتاب
پایگاههای انقلاب اسلامی، مسجد ارک تهران به روایت اسناد ساواک صفحه 105