اعلامیه اساتید و فضلای حوزه علمیه قم درباره کشتار وحشیانه رژیم شاه در تهران و سایر شهرها در اول محرم 1399
تاریخ سند: 16 آذر 1357
اعلامیه اساتید و فضلای حوزه علمیه قم درباره کشتار وحشیانه رژیم شاه در تهران و سایر شهرها در اول محرم 1399
متن سند:
اعلامیه اساتید و فضلای حوزه علمیه قم درباره کشتار وحشیانه رژیم شاه در تهران و سایر شهرها در اول محرم 1399 مورخ16 /9 /1357«قد مکر الذین من قبلهم فاتی الله بنیانهم من القواعد فخر علیهم السقف من فوقهم و اتهم العذاب من حیث لا یشعرون»
اگر چه نقشه‌هایی علیه حق و اسلام می‌کشند، اما خداوند پایه‌های کاخشان را ویران می کند تا سقف بر سرشان فرو ریزد و از راهی که تصور نمی‌کردند گرفتار شوند. رژیم سفاک ایران بار دیگر واقعه جانگداز خونین حسینی را در خیابان های تهران تجدید کرد. شب اول محرم هر سال برای ملت ایران شب اَلَم است. اما این بار با دست خونریز دولت غاصب نظامی، تهران عزیز به یک ماتم‌زده بزرگ و حمام خون تبدیل شد.شب اول محرم 1399 دولت ستمگر نظامی، پیروان امام حسین علیه السلام و عزاداران حضرتش را چنان به رگبار مسلسل بست که در شهر تهران به تنهایی هزاران کشته و زخمی بر جای گذاشت و سراسر مملکت را در این ماه حسینی مورد هجوم و حمله قرار داد، به گونه‌ای که روز و شبی نیست که در شهرها جمعی کشته نشوند. تهران که در طول این مبارزات اسلامی حماسه آفرین بود و حوادث خونین و هولناک بیشماری را یکی پس از دیگری پشت سرگذارده، این بار نیز از میان خاک و خون با کمال رشادت و سربلندی برخاسته و به همراهی سراسر مملکت فریاد می زنند که ملت ایران رژیم فاسد و فرو ریخته را محکوم نموده و خواستار برقراری حکومت اسلامی است.
بیرون آمدن دسته‌های عزادار در روز اول محرم، پس از آن همه خونریزی شبانه و کشتار بیرحمانه در حالی که کفن‌پوشان آماده شهادت و جمعی از کودکان معصوم پیشاپیش آنان در حرکت بودند، رشادت و شجاعت را به ثبوت می رساند.
دستگاه فاسد و شکست خورده ایران با تبلیغات و بیانیه‌های دروغین خود می‌خواهد رنگ این نهضت اصیل صد در صد اسلامی را دگرگون جلوه دهد و هر بار با الهام اربابش نام کمونیست‌ها را به میان می‌کشد و آنقدر شتابزده کار می‌کند که حتی تناقضات گفته‌های خود را نمی‌فهمد. با اینکه اقرار دارد شعار تظاهرکنندگان لااله‌الاالله و الله اکبر است در عین حال، آنان را ضد مذهب و
کمونیست می‌خواند و نیز گاهی اعتراف می کند که پیام انقلاب ملت را شنیده است و در عین حال، اراجیف گذشته را تکرار می کند و قیام ملت را به حساب عده معدودی می‌گذارد. آیا مردمی که در سراسر مملکت اعتصاب کرده‌اند، آیا مردمی که بازار و مغازه‌های خود را بسته‌اند و به پیروی از مراجع تقلید خود بالاخص قائد عظیم‌الشأن نائب‌الامام حضرت آیت‌الله العظمی خمینی مدظله در مساجد و کوچه و خیابانها اجتماع می کنند و با شعارهای مذهبی و اقامه نماز جماعت خواسته‌های خود را اعلام می‌دارند، ضد مذهبی‌اند؟
یا دستگاهی که به تمام مقدسات مذهبی تجاوز کرده، مساجد و قرآنها را در شهرها به آتش کشیده و مردم را در حرم مطهر حضرت ثامن‌الحجج امام رضا علیه السلام به گلوله بسته و آن همه کشتارهای سنگین در شهرهای قم، تبریز، یزد، مشهد، اصفهان، جهرم، شیراز، کرمان، همدان، زنجان، کرمانشاه، دوگنبدان، سنندج، بوشهر، گچساران، لاهیجان، گرگان، کردستان، لرستان و خلاصه تمام نقاط ایران مرتکب شده، ضد مذهب است. آیا مردمی که به ندای قرآن و روحانیت پاسخ داده در این راه از بذل مال و جان دریغ نکرده‌اند، ضد مذهبند؟ یا دستگاه و دولت آدمکش نظامی که از طرف تمام مراجع روحانی، بارها محکوم و یاغی شناخته شده و در سراسر مملکت مردم مسلمان آن را مطرود و غیر قانونی می‌دانند، این رژیم و دولت غاصب نظامی‌اش، از کدام روحانی تقاضا می‌کند و برای کدام مردم دایه دل سوز می‌شود؟ملت مبارز ایران گردانندگان این رژیم تو خالی را جزء قماش همان‌هایی می‌دانند که در لیست دولتی به عنوان دزدی و چپاول و حیف و میل و خیانت معرفی شده‌اند و تحت پیگرد قرار دارند و میلیاردها ثروت ایران را به خارج منتقل نموده‌اند.
کسانی که در ارتش این مملکت تحت تأثیر عوامفریبانه دستگاه حاکمه به اشتباه افتاده‌اند، باید بدانند به روی چه کسانی آتش می‌گشایند، و برای چه منظوری خواهران و برادران خود را می‌کشند، و از چه قدرت و حکومتی حمایت می‌کنند؟
آیا وقت آن نرسیده که امرای ارتش پیوند شیطانی خویش را با دستگاه پاره کرده و در این روزهای پر خون در موضع‌گیری خود تجدید نظر کنند، و چون حرّ شهید در صف مقدم رزمندگان اصیل اسلامی قرار می‌گیرند؟ آیا وقت آن نرسیده که افسران ارشد و درجه داران، از کشتن برادران و خواهران خود دست برداشته و در کنار آنان شریک غم و ماتمشان باشند؟ آیا سزاوار است که سرباز فداکار و رشید ایران که از دست مردم گل می‌گیرد، به جان هموطنان خویش گلوله نثار کند؟ ارتش ایران بداند که ما هیچگونه خصومتی با آنان نداریم و در صورت برگشت و پیوستن به صفوف ملت و مبارزین اسلامی، مقدم آنان را چون حرّ گرامی می‌داریم.
ما به همه کارگران و کارمندان و کشاورزان و دانشجویان و فرهنگیان و اصناف و بازاریان و همه طبقات اعلام می کنیم که روحانیت اصیل در کنار شما همرزم و همدرد شماست و موضع‌گیری همه طبقات است که لرزه بر اندام تبهکاران انداخته و سقوط حتمی آنان را سریعتر کرده است.
ما به همه مسلمان ایران صریحاً اعلام می کنیم، ضمن استقامت و استحکام در هدف و موضع مشخص خویش، لازم است از تمام مسؤولین و مأمورین دولتی که به نحوی در خدمت این رژیم بوده و برای بقا و استحکام آن فعالیت دارند پرهیز نموده و روابط عادی خود را بلکه کلیه روابط را با آنها قطع کنند. والسلام علی من اتبع الهدی
ابوالفضل النجفی الخوانساری، حسینعلی منتظری، سید یوسف مدنی تبریزی، عبدالرحیم ربانی شیرازی، محسن حرم پناهی، صادق خلخالی، محمد حسین مسجد جامعی، ابوالفضل موسوی، حسین راستی کاشانی، محسن دوزدوزانی، احمد آذری قمی، محمدحسین مرتضوی لنگرودی، مرتضی بنی فضل، محمد یزدی، علی اکبر مسعودی، محمد مؤمن، سید علی محقق، محمد محمدی گیلانی، محمد علی شرعی، محمد مهدی ربانی، حسن تهرانی، سید حسن طاهری، محمد علی گرامی، عباس محفوظی، ابوالحسن مصلحی، علی مشکینی، محمد شاه آبادی عفی عنه، رضا استادی، احمد جنتی، یوسف صانعی، یحیی انصاری شیرازی، سید حسین برقعی قمی.
دوم محرم 1399 [مطابق] 12 /9 /1357