موضوع : حزب رستاخیز ملت ایران1 (اصفهان)
تاریخ سند: 31 فروردین 1357
موضوع : حزب رستاخیز ملت ایران1 (اصفهان)
متن سند:
به : 341 از : 10 ه 2 شماره : 5507 /10 ه 2 مدتی است که در حزب رستاخیز ملت ایران (اصفهان) گفت و شنودهای حزبی جای خود را به شایعه پراکنی داده است و مرتبا دیده می شود معلمین حتی از وضع استخدامی و رفاهی خود اظهار ناراحتی و نارضایتی می نمایند و به جای اینکه در جلسات حزبی شرکت کنند تا با شرایط آشنا شده و نارضایتی بی مورد نداشته باشند، عموما در تماسهای شخصی این مسائل را مطرح می نمایند.نظریه شنبه : اصلح است برای حل این گونه مشکلات حزب رستاخیز ملت ایران (اصفهان) را فعال تر نمایند تا از شایعه پراکنی ضد ملی و مخرب جلوگیری شود.
نظریه یکشنبه : مفاد خبر با توجه به دسترسی شنبه قابل بررسی است و شنبه آموزش داده شد کماکان در جریان فعل و انفعالات حزب رستاخیز اصفهان قرار گرفته و مراتب را گزارش نماید.
سلیط نظریه چهارشنبه : نظریه یکشنبه مورد تأیید است.
الهام نظریه جمعه : نظریه چهارشنبه مورد تأیید است.
پژواک نظریه 10 ه : نظریه سلسله مراتب عملیاتی مورد تأیید است و به امنیت داخلی دستور داده شد در جریان جلسات حزبی قرار گرفته و مراتب را گزارش نماید.
سلطانی نادری 30 /1 /37 در1 /24 در1 /24 بایگانی
توضیحات سند:
1ـ حزب رستاخیز : از سالها قبل دو حزب فرمایشی و نمایشی به نامهای ملیون و مردم، در صحنه سیاست ایران و معمولاً فقط در موقع انتخابات ظهور داشتند.بعدها جای حزب ملیون را حزب ایران نوین گرفت که هسته اولیه آن همان کانون مترقی بود.
شاه گه گاه به نظامهای تک حزبی حمله می کرد و وجود احزاب مختلف را دلیل وجود آزادی می شمرد.
در اواخر سال 1353 ه.
ش شاه بر خلاف حرفهای گذشته خود، یکباره نظام تک حزبی را بهتر دانست و دستور داد حزبی واحد تأسیس شود و همه اعضای دو حزب ایران نوین و مردم، بلکه همه مردم ایران در آن عضو شوند.
حزب جدید را «حزب رستاخیز ملت ایران» نامیدند و اساس آن را سه رکن «نظام شاهنشاهی»، «قانون اساسی» و «انقلاب شاه و مردم» قرار دادند.
شاه صراحتا اعلام کرد که، هر کس که نمی خواهد در حزب فراگیر رستاخیز ثبت نام کند گذرنامه بگیرد و کشور را ترک کند.
امام خمینی به محض تأسیس حزب رستاخیز آن را مخالف شرع شمرده فتوا به حرمت عضویت در آن دادند و اجبار مردم را به عضویت در آن نقض قانون اساسی دانستند.
پس از اعلام تأسیس حزب، وزیران و وابستگان به دولت و دستگاه با هیاهوی زیاد به آن پیوستند و همه با ستایش از این ابتکار جدید به عضویت حزب درآمدند.
هویدا نخست وزیر وقت، به دبیر کلی حزب رستاخیز انتخاب شد و «رستاخیز» کانونی گردید برای تجمع کسانی که به دنبال نفوذ و قدرت بودند.
در اولین سالگرد تشکیل حزب، رژیم اعلام کرد که بیست و سه میلیون نفر عضو آن هستند (جمعیت ایران در آن زمان 33 میلیون نفر بود).
در سال 1354 ه .
ش جمشید آموزگار در اولین کنگره حزب به دبیر کلی انتخاب شد.
اندکی بعد، به دستور شاه در داخل حزب دو جناح حزبی به نامهای جناح «لیبرال سازنده» و جناح «ترقی خواه» به وجود آمد.
شاه هیچ گاه اجازه نمی داد در حزب اعضاء پیرامون بررسی اصلاحی یا انتقادی انقلاب سفید، نفت، خرید اسلحه و تجهیزات و سیاست خارجی جلسات و مذاکراتی داشته باشند.
شش ماه پس از تشکیل حزب مقامات آمریکا در ایران به واشنگتن گزارش کردند که این حزب عملاً نقشی در سیاسیت ایران ندارد.
می توان گفت که از سالهای 1342 تا 1356 ه .
ش بزرگترین هیاهوی تبلیغاتی و سیاسی احزاب، پیرامون حزب رستاخیز به وجود آمد، اما چون حکومت شاه از پای بست ویران بود، هیچ یک از این تدبیرها سودی نمی بخشید.
سرانجام در سال 1357 ه .
ش که رژیم به ورشکستگی کامل سیاسی رسیده بود و از حزب رستاخیز جز جسدی عفونت گرفته باقی نمانده بود، انحلال آن صریحا توسط خود رژیم اعلام شد.
هنگام انحلال این حزب حتی یک نفر هم مخالفت نشان نداد.
اعترافات شاه مخلوع ص 66، ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، خاطرات ارتشبد فردوست.
کوثر ج 1 ـ ص 284