تاریخ سند: 17 تیر 1357
پیرو: 8779/ ﻫ 1 ـ 16/4/37
متن سند:
از: آبادان
به: 312 شماره: 8812/ ﻫ 1
ساعت 19 روز 16 جاری غلامحسین جمی در مسجد محمدی آبادان ضمن سخنرانی درباره بعثت رسول اکرم اضافه نمود قبل از بعثت مردم به صورت برده زندگی میکردند و زنان از آزادی بیبهره بودند لکن پیغمبر اسلام مردم را از آن منجلاب نجات داد و در پایان سخنان خود اظهار داشته رهبر عالیقدر فعلی ما آیتاله خمینی است که در مورد برگزاری جشنهای ملی و مذهبی تاکید فرمودهاند که این جشنها در حال حاضر نباید برگزار شود جمعیتی که حدود 800 نفر بود اظهارات وی را در مورد خمینی با فرستادن صلوات همراهی میکردند در پایان سخنان وی دو فقره اعلامیه توسط شرکت کنندگان در مسجد پخش شد.
شنبه: اظهار مطالب بالا و پخش اعلامیه در مسجد محمدی صحت دارد.
سه شنبه: دو فقره اعلامیه یکی با عنوان پیام مرجع عالیقدر جهان تشیع امام خمینی راجع به طرز برگزاری جشنهای اسلامی میباشد1 و دیگری در 4 برگ با تیتر مربوط به محبوبه متحدین (همسر مجاهد شهید حسن آلادپوش) میباشد که فتوکپی هر دو نمونه با اولین پیک ارسال ضمناً باتوجه به متن سخنرانی غلامحسین جمی در مورد روحاله خمینی و اینکه اظهار داشته از برگزاری جشنها باید خودداری نمود و در متن پیام خمینی نیز این موضوع درج شده چنین استنباط میگردد که وی قبلاً از متن اعلامیههای پخش شده اطلاع داشته است.
چهارشنبه: در ماموریت است.
جمعه: نظریه سه شنبه مورد تایید است.
18 /4 /1337
سازمان محل در مورد خنثی کردن تحریکات وی چه اقدامی به عمل آورده است.
پیشنهادات ارائه شود- ثابتی 18 /4 /37
محترماً به استحضار میرساند - 18 /4 /37
18 /4 /37
توضیحات سند:
1.
منظور پیام حضرت امام خمینی(ره) در تاریخ 13 /4 /1357 در مورد چراغانی و جشن سوم و پانزدهم شعبان سال 1398 ﻫ ق است.
متن این پیام بدین شرح بود:
بسمالله الرحمن الرحیم
کراراً از ایران نظر اینجانب را دربارهی مراسمی که به عنوان «جشنهای سوم و پانزدهم شعبان» برپا میشده خواستهاند؛ معالاسف رژیم منحط برای مسلمین ایران عیدی نگذاشته است.
دست شاه تا مِرفَق[آرنج] به خون ملت ایران فرو رفته و درحال حاضر ملت عزیز در عزای عزیزان خود نشسته.
چگونه ممکن است کسی نظر دهد که جشن بگیرند و شادمانی کنند؟ شادمانی بر روی اجساد به خون خفتهی فرزندان اسلام؟! شادمانی در برابر افراد شریفی که در سیاهچالههای زندان زیر سختترین شکنجههای جهنمی دژخیمان به سر میبرند؟! شادمانی در مقابل تبعیدیانی که برخلاف تمام موازین انسانی و قانونی از اوطان خود بیرون رانده شدهاند؟!
ما که هنوز مادرهای داغدار جوانانمان سیاهپوشند، ما که هنوز شاهد صدمات جانکاه شاه به اسلام بزرگ و کشور اسلامی هستیم، جشنی نداریم.
ما که در هر فرصت مدارس و مساجد و دانشگاههایمان مورد هجوم مأمورین شاه است، چطور ممکن است چراغانی کنیم؟!
ملت ایران بداند که دست پلید دولت در فعالیت است که مسیر نهضت اصیل و شکل گرفته و عمومی ایران را تغییر دهد؛ و یکی از شاهکارها همین دامنزدن به لزوم جشن است که در پرتو آن خون پاک ملت اسلام را لوث کند و نهضت عظیم اسلامی را به سستی بکشد یا خدای نخواسته محو کند.
ملت ایران بیدار است و راه خود را یافته و با هوشمندی میداند که هر نغمه با هر اسم، او را از مسیر خود که قیام ضدشاهی است منحرف کند شیطانی است، اگرچه با اسم قرآن مجید و یا ولیاللهاعظم ـ عجلالله فرجه ـ باشد.
ما روزی را عید میگیریم که بنیان ظلم و ظالم را منهدم کنیم و دست دودمان ستمکار پهلوی را از کشور قطع نماییم، و آن روز انشاءاللهتعالی نزدیک است و روز عید اسلامی است و عید ولیعصر ـ عجلاللهفرجه.
اکنون لازم است در این اعیادی که در سلطنت این دودمان ستمگر برای ملت ما عزا شده است بدون هیچگونه تشریفات که نشانگر عید و شادمان باشد، در تمام ایران، در مراکز عمومی مثل مسجد بزرگ اجتماعات عظیم به پا کنند و گویندگان شجاع محترم، مصایب وارده بر ملت را به گوش شنوندگان برسانند، و هرچه بیشتر کارهای ضداسلامی و قانونی رژیم را افشا کنند، و [خوف را که از جنود ابلیس است] از دل بیرون کنند، و در ادامهی نهضت که موافق رضای خداوند تعالی و ولیعصر است کوشش کند، و این چراغ فرزوندهی هدایت را روشن و روشنتر نگه دارند، و با اعتماد به خداوند تعالی مطمئن باشند که ملت پیروز است.
از خداوند تعالی عظمت اسلام و مسلمین و قطع ایادی اجانب و وابستگان به آنها را خواستار است.
روحالله الموسوی الخمینی
(صحیفه امام خمینی(ره)، ج3، ص 426)
منبع:
کتاب
حجتالاسلام غلامحسین جمی به روایت اسناد ساواک صفحه 195