موضوع : تصمیم وعاظ
تاریخ سند: 23 دی 1344
موضوع : تصمیم وعاظ
متن سند:
شماره : 54588 /316 برابر اطلاع شیخ احمد کافی.شیخ جعفر شجونی.
شیخ محمد مقدسیان1 در نامه ای که به آیت الله میلانی2 به مشهد نوشته اند استفسار نموده اند که در منابر از دولت و برنامه آن تنقید نموده و استفاده تبلیغاتی به نفع روحانیون طرفدار خمینی بنمایند.
به طوری که منبع کسب خبر نموده آیت الله میلانی در جواب آنان اظهار داشته که فعلاً به مصلحت نمی باشد زیرا در موقعیت فعلی خوب نیست که در روی منابر صحبتی نمائید.
فقط درباره دین و ارشاد مردم صحبت شود بهتر است.
اصل در پرونده کلاسه ح ـ س ـ 862 بایگانی است.
صالحی این نسخه در پرونده شیخ احمد کافی بایگانی شود.
صالحی 6 /11 /44
توضیحات سند:
1ـ حجت الاسلام والمسلمین محمد مقدسیان در 1314 ش به دنیا آمد.در آغاز جوانی به صف فدائیان اسلام به رهبری شهید نواب صفوی پیوست.
وی از همان آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام (ره) حضوری فعال داشت و در فاصله 1343 تا 1357 چندین بار دستگیر یا ممنوع المنبر و ممنوع الخروج گردید و مدتی را در زندانهای رژیم گذراند.
پس از پیروزی انقلاب به عنوان عضو جامعه روحانیت مبارز تهران به فعالیت خویش ادامه داد.
حضور دائمی در جبهه های جنگ تحمیلی از جمله مشغولیت های وی بود.
حجت الاسلام مقدسیان سرانجام در اسفند 1364 بر اثر سقوط هواپیمای مسافربری توسط نیروهای بعثی به شهادت رسید.
2ـ آیت الله العظمی سید محمدهادی حسینی میلانی از مراجع تقلید در هفتم محرم 1313 ق در خاندان بزرگ علمی در نجف به دنیا آمد.
پدرش آیت الله سید جعفر میلانی شاگرد و داماد آیت الله محمدحسن ممقانی بود.
آیت الله میلانی در سنین کودکی پدرش را از دست داد.
ایشان تا 12 سالگی مقدمات معارف دینی را نزد میرزا ابراهیم همدانی و ملاحسن تبریزی و دیگران خواند.
دوره سطح را نزد شیخ ابراهیم سالیانی، سید جعفر اردبیلی، حاج میرزاعلی ایروانی و شیخ ابوالقاسم ممقانی فرا گرفت.
آنگاه به درس خارج و فقه و اصول آیات عظام شریعت اصفهانی، نائینی، محمدحسین اصفهانی و آقا ضیاءالدین عراقی حاضر گردید و به مرتبه اجتهاد نایل آمد.
همچنین فلسفه و کلام راازمحضرمحمدحسین اصفهانی و شیخجواد بلاغی آموخت.
از جمله مشایخ اجازه روایت آیت الله میلانی، آیات سیدحسن صدر، سید عبدالحسین شرف الدین، شیخ عباس قمی و آقا بزرگ تهرانی می باشند.
ایشان سالهای متمادی در حوزه های علمیه نجف و کربلا به تدریس پرداخت.
در 1373 ق به قصد زیارت مرقد حضرت امام رضا (ع) به مشهد سفر کرد و بر اثر درخواست مردم و روحانیان خراسانی در این شهر اقامت گزید و حوزه درس خود را دایر کرد و تا زمان رحلت هزاران نفر از طلاب علوم دینی از محضر ایشان بهره مند شدند و به تدریج به مرتبه مرجعیت رسید.
مبارزه سیاسی آیت الله میلانی با مخالفت با لوایح شش گانه شروع شد و در ماجرای قیام 15 خرداد به اوج خود رسید.
ایشان با انتشار اعلامیه تندی رژیم را سبب کشتار مردم در روز 15 خرداد 1342 و دستگیری حضرت امام (ره) مورد انتقاد قرار داد و به رغم محدودیت هایی که رژیم برای ایشان ایجاد کرده بود جهت آزادی امام (ره) به تهران سفر کرد (مدنی، تاریخ سیاسی معاصر ایران، ج 2، ص 55 ـ 54).
گویا در همین زمان است که در تهران با سرتیپ بازنشسته قره نی ارتباط برقرار می کند و درباره طرح براندازی رژیم به توافق می رسند اما ساواک از طرح آنان با خبر شده و نقشه آنان به نتیجه نمی رسد (فارسی، زوایای تاریک، ص 186 ـ 183).
به نوشته جلال الدین مدنی فتوای قتل حسنعلی منصور، نخست وزیر رژیم، از سوی آیت الله میلانی صادر شد و شاخه اجرائی هیأت مؤتلفه آن را عملی ساخت(تاریخ سیاسی معاصر ایران، ج 2، ص 103).
آیت الله میلانی سرانجام پس از پنج ماه بیماری روز جمعه 17 مرداد 1354 در مشهد دارفانی را وداع گفت و به سرای باقی شتافت.