گزارش خبر موضوع : شیخ عباسعلی صادقی و یداله صدری
تاریخ سند: 16 خرداد 1357
گزارش خبر موضوع : شیخ عباسعلی صادقی و یداله صدری
متن سند:
در ساعت 1130 صبح روز 11 /3 /37 شیخ عباسعلی صادقی قهاره و یداله صدری در مسجد جامع مشغول مطالعه روزنامه کیهان بودند و درباره مطالب مندرج در روزنامه که مربوط به اعتصاب دانشجویان بوده بحث میکردند1 که شیخ عباسعلی صادقی اظهار میدارد با این اوضاع و احوال انشاءاله امیدی به پیروزی است و یداله صدری درباره خبری که شاهنشاه آریامهر دستور داده که ادارات باید فوری به کار مردم برسند اظهار میداشت این خود دلیل ضعیف آنها را نشان میدهد و خودش (شاهنشاه) میداند که کلیه امور و ادارات به ضرر مردم و مفسده بازی است.2 نظریه شنبه ـ خبر صحت دارد.
نظریه یکشنبه ـ با توجه بدسترسی شنبه و سوابق شیخ عباسعلی صادقی و یداله صدری بصحت خبر میتوان اطمینان داشت مراقبت از نامبردگان ادامه دارد نتایج حاصله باستحضار خواهد رسید.
ایزدبخش نظریه 4 شنبه نظریه یکشنبه مورد تائید است.
نظریه 15 ه ـ نظریه چهارشنبه مورد تائید است.
توضیحات سند:
1 ـ آنچه در مورد اعتصابات دانشجویی در یکی ـ دو روز گذشته در مطبوعات درج شد، مربوط بود به تظاهرات دانشجویان دختر و پسر در خوابگاه دانشگاه تهران.کیهان نیز امروز (11 /3 /57) نوشت که «در خیابانهای کوی دانشگاه و خیابان امیرآباد (کارگر شمالی) دانشجویان همراه با دادن شعار دست به تظاهرات زدند.
تظاهرات امروز دانشجویان که از ساعت 30 /9 صبح شروع شد تا مقارن ظهر ادامه داشت...
.
در نتیجه ادامه تظاهرات گارد دانشگاه دخالت کرد و بین آنها زد و خورد در گرفت...
.
.
شدت تظاهرات امروز به حدی بود که مأموران انتظامی ناچار به استفاده از گاز اشک آور شدند.
» (کیهان / ش /10478 ص 2) بنا به نوشته همین منبع خواست دانشجویان خروج گارد از کوی دانشگاه بود.
خبرگزاری فرانسه نیز نوشت که تعداد زیادی از دانشجویان در این تظاهرات بازداشت شدند.
(بولتن محرمانه خبرگزاری پارس / ش 76 / ص 8) 2- یکی از واکنشهای دولت شاه در قبال نارضایتی های شدید مردم اعلام ایجاد تحول در امور اداری برای سهولت در رسیدگی به مراجعات مردم بود که جمشید آموزگار، نخست وزیر آن را اعلام کرد و آن عبارت از این بود که در هر اداره ای یک گروه ناظر تشکیل می شود تا چنانچه به مراجعین پاسخ درستی داده نشود، خود مراجعه کننده به این گروه پناه برد و مشکل خود را مطرح کند.
تعبیر آموزگار این بود که مردم در ادارات مثل توپ فوتبال این طرف و آن طرف می شوند.
نام این کمیته ها که برای رسیدگی به کار مردم قرار شد تشکیل شود «کمیته های انقلاب اداری» بود.