تاریخ سند: 11 دی 1357
متن سند:
قصد ملاقات شاپور بختیار با آیت اله شریعتمداری و عدم موافقت شریعتمداری با این ملاقات روز 11 /10 /57 (2537 شاهنشاهی)، به آیت اله سیدکاظم شریعتمداری اطلاع داده شده که شاپور بختیار تمایل دارد با نامبرده ملاقات نماید، شریعتمداری در پاسخ اظهار داشته در شرایط کنونی آمادگی پذیرش و ملاقات با شاپور بختیار را ندارد.1 ارزیابی خبر.
خبر صحت دارد.
توضیحات سند:
1ـ کتاب بیست و سوم را با سندی از اقدامات شاپور بختیار برای ترغیب و جلب نظر شخصیتها ـ در اینجا آقای شریعتمداری ـ در به دست گیری قدرت و تشکیل دولت آغاز می کنیم.آماده نبودن «شرایط کنونی» برای ملاقات با بختیار در گفته آقای شریعتمداری به عدم پذیرش وی (بختیار) از طرف امام و مردم و طرد آشکار او در شعارها و تظاهرات عمومی بازمی گردد.
بختیار امروز (11 /10 /57) نطق رادیویی هم داشت.
روزنامه آیندگان نوشت که به دلیل قطع برق پیام بختیار از تلویزیون تهران پخش نشد.
(ش 3282، ص 5) او ضمن بیان زندگی سیاسی خود و پیوند دادن آن مبارزات به دکتر محمد مصدق، نجات ملکت را هدف خود دانست و گفت که دردهای اساسی جامعه را بهتر از هر فرد دیگری می شناسد.
او گفت حاضر است وظیفه به دست گرفتن قدرت را به هر کس دیگری بسپارد، اما یادآور شدحاضر نیست بگذارد کشور به سوی نابودی کشانده شود.
بختیار سوگند خورد مروج دین اسلام باشد، زندانیان سیاسی را آزاد کند، آزادیهای فردی و اجتماعی را حق مردم بداند و اجازه دهد مطبوعات بدون سانسور منتشر شوند.
(مهر ایران، ش 4667، صص 1 و 4) گفته ها و اقدامات بختیار تأثیری در روند مخالفتهای مردم ایجاد نکرد، چرا که او بخشی از پیکره حکومت و نظام شاهنشاهی بود؛ حکومتی که مردم برای به زیر کشیدن آن همه تردیدها را پشت سر گذاشته بودند.
طرفه این که با آمدن بختیار نه تنها روند تظاهرات فزونی گرفت، بلکه کشتارهای خیابانی نیز به نحو چشمگیری افزایش یافت که در خلال سندهای این کتاب و کتابهای بعدی خواهید خواند.
نمونه ای از آن حادثه تلخ و خونبار دهم دی مشهد بود که در کتاب بیست و دوم یاد شد.