تاریخ سند: 30 مرداد 1350
گزارش درباره : مقاله مهندس پرویز نیکخواه درباره جشنهای دوهزار و پانصد1 ساله شاهنشاهی ایران
متن سند:
از : اداره کل 3
محترما به عرض می رساند :
نظر باینکه گروههای مختلف کمونیستی و سایر عوامل مخالف چه در داخل
و چه در خارج کشور و
همچنین رادیوی بغداد مدتی
است برگزاری جشن های
دوهزارپانصد ساله
شاهنشاهی ایران را با دیدی
مغرضانه مورد تفسیر و
حمله قرار داده اند، لذا به
منظور جلب توجه افکار
عمومی نسبت به این جشن
فرخنده و روشن نمودن
ماهیت گروههای فوق الذکر
ضمن تماس با مهندس
پرویز نیکخواه و
راهنمایی های لازم، نامبرده
اقدام به تهیه مقاله مفصلی
تحت عنوان «جشنهای
دوهزارپانصد ساله شاهنشاهی ایران و تبلیغات زیرکانه استعماری» نموده است.
در این مقاله ضمن ارزشیابی تاریخ گذشته ایران و تحسین از تحولات دهساله
اخیر و نیز لزوم برگزاری جشن های شاهنشاهی، بطور ضمنی اقدامات گروههای
مخالف و چپ گرا را که از سیاست بیگانگان و عوامل استعمار نشأت می گیرند
سخت به باد انتقاد گرفته و چنین تجزیه و تحلیل نموده است که سه وجه اصلی
دست اندازیهای قدرتهای بزرگ، تهاجم اقتصادی، سیاسی و فرهنگی است.
تهاجم اقتصادی به منظور پدیدآوردن سدهایی بر سر راه توسعه کشورهای روبه
توسعه و غارت منابع طبیعی و جذب نیروهای ورزیده انسانی و سرانجام ممانعت
از توسعه اقتصادی صورت می گیرد تهاجم سیاسی این است که با تقویت عقل
طبقاتی به جای عقل عملی برای تحلیل مسایل جامعه، زمینه مساعد تهاجم
اقتصادی فراهم می گردد.
تهاجم فرهنگی با سست گردانیدن زبان، سنت ها و همه پیوندهای فرهنگی که
پایه های روابط عاطفی در میان یک ملت است آغاز می گردد.
پس بدبخت آنان
که به مسخره کردن تاریخ و موجودیت ملت خود بنشینند و دلقک وارد در صف
تهاجم بیگانگان قرار گیرند.
چنانچه گویی اینان از تباری
دیگرند.
از اینان می باید
پرسید شما چه کرده اید.
اگر
دوهزارپانصد سال تاریخ
یک ملت را نباید ارج نهاد،
کدام پیروزی معنوی شما را
در تاریخ چند ساله
موجودیتان می باید به دیده
احترام نگریست که سراسر با
خدعه و نیرنگ همراه بوده
است.
نیکخواه در این مقاله
می افزاید، امروز کسان
معدودی در خارج و داخل
کشور، به رغم این واقعیت که
همه فرهنگستانها در سراسر جهان سابقه فرهنگی دوهزارپانصد ساله ملت ایران
را جشن می گیرند و زندگی اجتماعی یک ملت را که با نظام شاهنشاهی توأم بوده
است ارج می نهند و به رغم اینکه فقط امروز در پرتو مقابله با تهاجمات سه گانه
بیگانه می توان سنتهای نیک را در تاریخ ایران زنده کرد و به کمک همه
پیروزیهای اندیشمندان ایرانی، چه در قالب شاهانی چون کوروش کبیر که در آن
زمانه به سبب بینش عظیمش «فرزند مقدس خدا» نام گرفت چه در قالب
دانشمندان بزرگ این سرزمین، شاعران، فیلسوفان و مذهب آورانی که هر یک در
فرهنگ معنوی جهانی سهمی داشته اند و بر آن اثر گذاشته اند، به احیای فرهنگ
معنوی این ملت کمک کرد، زبان عربده جوئی و فحاشی گشوده اند و بی توجه به
شرایط خاص تاریخی و ارزشهای اجتماعی امروز آن به ریشخند، هزالی و
جلافت یاد می کنند.
زهی مایه تأسف که این آتش آوران نیروهای استعماری بر
تنی چند از جوانان میهن ما نیز اثر گذارند.
عقل سلیم می گوید که در گرداب
مصائب کنونی جهانی که رستگاری ملت ها در وحدت، همبستگی، تعاون، تدبیر
و هوشمندی آنان است، لازم می افتد که سنت های ترقیخواهانه ایرانی احیا شود.
حسن اعتماد به نفس و
پذیرش مسئولیت اجتماعی
تقویت گردد و از قدرت
سیاسی اقتصادی، نظامی و
فرهنگی ایرانیان در ادوار
مختلف تاریخ سخن رود.
این باصطلاح وطن خواهان
صدا در داده اند که !انهدام!
!انهدام! و این عجب نباشد
که اینان دو کاره مردند و از
توجه ایرانیان به میراث
تاریخی خود لب به فغان
بگشایند یا آنکه درد
دارالتبلیغات میراث خوران
استعمار بست نشینند و با
کسانی که از یک قرارداد
مرزی استعماری به زیان ایران دفاع می کنند جبهه واحدی تشکیل دهند.
همه
می دانند که این مدعیان رهبری ملت ایران که بدامن بیگانگان پناهنده شده اند از
چه قماشی اند و به گونه چارواداران سیاسی از رکیک ترین ناسزاها مدد می گیرند.
راست است آنجا که پای منطق میلنگد کار به فحاشی می کشد.
واقعیت این است که فقط در دهه اخیر جامعه ایران از قید و بندها و سنت های
اجتماعی مانع از پیشرفت گسسته است.
واقعیت این است که در همین دهه نظام
تولیدی فئودالیسم فروریخته و نظام تولیدی تعاونی می رود که جانشین بلامنازع
آن شود.
واقعیت این است که فقط در همین دهه اخیر همآهنگ با سنتهای
آزادیخواهانه و ضد سلطه بیگانه براساس سیاست مستقل ملی، هماهنگ با
سنت هایی که کوروش کبیر در زمینه حقوق بشر در درون یک جامعه پایه گذاری
کرد، ایران سیاست همزیستی و همکاری مسالمت آمیز همسایگانش و دیگر
کشورهای جهان پیشه کرده است.
در دوران فعلی با توجه به گذشته خود از
کوروش تا هنگام قیام مردمانی چون بابک و ابومسلم خراسانی علیه سلطه و
استثمار عرب، با خرد و تدبیر کسانی چون امیرکبیر و یا جنبش مشروطه خواهی
پیوند می یابد و اصالت
می گیرد.
اگر پیوندی با
گذشته هست با همین هاست
اگر تشابهی هم اینک با
سنت های مترقی گذشته
پدید آمده به سبب تحولات
دهه اخیر در جامعه ایران
است و همچنان که اکنون
جهان پس از دوهزار و
پانصد سال میراث معنوی
کوروش کبیر را زنده نگه
می دارد، بر نوآوریها و نقش
تعیین کننده ای که امروز
رهبر مملکت در ایجاد
دگرگونی های بنیانی در
جامعه ایران و بدعت های
تازه در روابط جهانی داشته اند، ارج خواهد نهاد و علیرغم تمام مسایل موجود
ملت ایران دوهزاروپانصد سال موجودیت را همراه با پیروزیهای اقتصادی،
سیاسی، نظامی و فرهنگی که در ادوار مختلف تاریخی داشته است جشن خواهد
گرفت و سالروز این جشن ملی به حق روز ملی می باید نام گیرد.
یاد همه رهبران
و اندیشمندان ایرانی را که به تحول جامعه ایران کمک کرده اند گرامی خواهد
داشت.
عین مقاله مورد بحث به پیوست.
از عرض می گذرد تا در صورت تصویب در
روزنامه کیهان و اطلاعات هوائی و مجله خواندیها درج گردد موکول بامر عالی است.
در روزنامه کیهان درج گردد
در اجرای اوامر در تاریخ 27 /5 مقاله مورد نظر در اختیار مدیرکلی مطبوعات وزارت اطلاعات گذارده شد که نسبت به درج آن
در روزنامه کیهان اقدام نمایند.
27 /5
در کیهان 31 /5 /50
درج شد
تهیه کننده : صمیمی 7 /5 /50
رئیس بخش 311 7 /5 /50
معاون اداره یکم عملیات و بررسی ـ مبینی
رئیس اداره یکم عملیات و بررسی ـ جوان 9 /5 /50
توضیحات سند:
1ـ جشن دوهزاروپانصد ساله یا
بزم اهریمن ، 4 جلد، تهران،
مرکز بررسی اسناد تاریخی،
1376 ـ 1378
منبع:
کتاب
پرویز نیکخواه به روایت اسناد ساواک صفحه 428