تاریخ سند: 12 مهر 1347
متن سند:
نظر به پیشنهاد جناب امیرعباس هویدا1 نخست وزیر به موجب این دستخط جناب غلامرضا نیک پی را به سمت وزیر آبادانی و مسکن منصوب و مقرر می داریم که در انجام وظایف محوله اقدام نماید.کاخ سفید سعدآباد ـ به تاریخ بیست و پنجم شهریور ماه 1347
توضیحات سند:
1ـ امیرعباس هویدا فرزند حبیب اللّه عین الملک از مبلغان و داعیان فرقه بهاییت و در سال 1298 ه ش در یک خانواده بهایی متولد شد.تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در مدرسه فرانسوی بیروت به پایان رساند و سپس به بلژیک رفت و در رشته علوم سیاسی و اقتصاد فارغ التحصیل شد و در سال 1321 به ایران مراجعت و یک سال بعد در وزارت امورخارجه مشغول به کار و در اولین مأموریت خود در خارج از کشور (پاریس) با حسنعلی منصور آشنا شد.
در سال 1330 مأمور خدمت در سازمان ملل گردید.
در همین زمان به عنوان عضو به جمعیت فراماسونری پیوسته (و تا استاد اعظم لژ بزرگ ملی فرانسه ارتقا یافته) و در سال 1337 با تقاضای شخصی خود به شرکت نفت مأمور و به عنوان عضو هیأت مدیره شرکت نفت انتخاب و اقدام به انتشار نشریه ای به نام «کاوش» نموده و در سال 1340 عضو مؤسس کانون مترقی بوده و در سال 1342 به عنوان وزیر دارایی (در کابینه منصور) منصوب و پس از قتل منصور به عنوان نخست وزیر انتخاب شده و او کاملاً مطیع شاه بوده و در سال 1346، حضرت امام خمینی(ره) از نجف اشرف، نامه مفصلی به هویدا نوشته و وضعیت کشور و حضور بیگانگان به ویژه آمریکا را گوشزد و او را نصیحت نموده ولی نامه امام (ره) از سوی هویدا بی جواب ماند.
امیرعباس هویدا رهبری و بعدا دبیرکلی حزب ایران نوین را بر عهده داشت.
در اواخر سال 1353، شاه احزاب ایران نوین، مردم و پان ایرانیست را منحل و تشکیل حزب رستاخیز را اعلام و هویدا را به دبیرکلی این حزب معرفی نمود.
هویدا به دستور شاه در مرداد 1356 از سمت های خود استعفا داد و به عنوان وزیر دربار منصوب گردید.
در پی اوج قیام مردم مسلمان علیه ظلم و ستم ستمشاهی، شاه مجبور شد هویدا را به ظاهر بازداشت نماید و سرانجام وی در روز 22 بهمن 1357 به دست نیروهای انقلاب افتاد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی در دادگاه انقلاب اسلامی محاکمه و در روز 18 فروردین 1358 به عنوان مفسدفی الارض معدوم شد.
امیرعباس هویدا به روایت اسناد ساواک ، مرکز بررسی اسناد، جلد اول، تهران، 1382