جناب آقای هرمز قریب ریاست محترم کل تشریفات دربار شاهنشاهی ایران
تاریخ سند: 18 آذر 1347
جناب آقای هرمز قریب ریاست محترم کل تشریفات دربار شاهنشاهی ایران
متن سند:
تاریخ: 18 /9 /47محرمانه مستقیم
جناب آقای هرمز قریب
ریاست محترم کل تشریفات دربار شاهنشاهی ایران
محترماً با اظهار امتنان از اینکه آن جناب به اینجانب که سال‌های متمادی خادم صمیمی مقام معظم شاهنشاهی ایران بوده‌ام مأموریت پرافتخاری برای تهیه گزارشی از وضع فعلی و همچنین پیشنهادات مفید اصلاحی در مورد امور نشانهای دربار شاهنشاهی رجوع فرمودید. اینک پس از مطالعه کافی و مشورت با آقای پروفسور رومانسکی متخصص عالیرتبه در رشته هرالدیک و نشان‌ها و پرچم‌ها که اکنون شغل مدیریت فنی موزه ارتش شاهنشاهی ایران را به عهده دارد به عرض می‌رساند.* وضع فعلی امور نشان‌ها از بدو زمان رضاشاه کبیر که در آن موقع هنوز در شرف تشکیلات بود نه فقط پیشرفت نکرده بلکه رو به عقب و بی‌نظم‌تر شده است و جای خوشبختی است که آن جناب تصمیمی برای ایجاد تشکیلات منظمی و اصلاح نواقص در اموری که در تمام کشورهای متمدن دنیا اهمیت فوق‌العاده‌ای برای حفظ شئون کشور و حیثیت هیئت حاکمه را دارد.
نشان‌ها
در تمام دنیا نشان‌ها به دو قسمت تقسیم شده است.
الف – نشانهای سلطنتی - کشوری و ارتش دارای نظام‌نامه‌های مخصوص با امتیازات معین می‌باشند. ب - علامت‌های تشویق Ινσιγνεσ δε μεριτε.
Βαδγεσ οφ μεριτ
توضیحات سند:
* ایالات متحده آمریکا برای استمرار غارت منطقه و تضمین منافع نامشروع و در عین حال حیاتی حرامیان راهی مناسب‌تر از این نمی‌یافت که رژیم شاه را به عنوان ژاندارم منطقه برگزیدند و بدین ترتیب از یک‌سو بخش اعظم دلارهای نفتی را از طریق فروش سلاح‌هائی که صرفاً در جهت تأمین اهداف جهان غرب انبار خواهد شد، چپاول کند و از سوی دیگر به بهانه آنکه نیروی نظامی ایران فاقد اطلاعات لازم برای نگهداری و استفاده از سلاح‌های مزبور است، دهها هزار تن از نظامیان آمریکائی را وارد ایران کرده و ارتش ایران را کاملاً قبضه نماید و کشور را بدون سر و صدا به پایگاه نظامی خود در منطقه تبدیل کند.«تعداد آمریکائیانی که در ایران مشغول کار بودند در ژوئیه سال ۱۹۶۷ بیست و چهار هزار نفر گزارش شده که همچنان در حال افزایش بود. تعدادی از آنها به مانند ۱۷۰۰ نفر کارکنان شرکت هلیکوپتر‌سازی بل مستقیماً تحت نظارت و مدیریت رؤسای آمریکائی خود کار می‌کردند.»
با توجه به آماری که در کمیته خارجی سنای آمریکا در آخرین ماه‌های حکومت فورد (اوت ۱۹۷۶) در خصوص نظامیان آمریکایی در ارتش شاهنشاهی آمده بود و پیش‌بینی‌هایی که در گزارش مزبور شده بود تعداد آمریکائیان مقیم ایران ممکن است از رقم ۲۴۰۰۰ نفر به ۵۰ هزار تا شصت هزار نفر در سال ۱۹۸۰ افزایش یابد. «از آغاز دهه ۱۹۷۰ سیل اسلحه و مهمات آمریکایی به ایران سرازیر شد در مدت بیست سال از ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۰ ایران در حدود یک میلیارد و هشتصد میلیون دلار اسلحه و کمک‌های نظامی از آمریکا دریافت کرده بود.
از سال ۱۹۷۰ به بعد متوسط فروش اسلحه آمریکایی به ایران در هر سال از این رقم (مجموع پولی که طی بیست سال قبل از آن پرداخت شده بود) بیشتر بود و در عرض شش سال به دوازده میلیارد و یکصد میلیون دلار رسید»
- جنگ قدرت‌ها در ایران - باری روبین - ص ۱۱۱ و ۱۰۶
- اهرم‌های سقوط شاه ج ۱، فخر روحانی، نشر بلیغ، ۱۳۷۰، ص ۲۶۲