موضوع : مجلس ختم مصطفی خمینی
تاریخ سند: 24 آبان 1356
موضوع : مجلس ختم مصطفی خمینی
متن سند:
به : 312 از : 6 ه 1 شماره: 10733/ ه 1 ساعت 16 روز 14 /8 /36 مجلس ختم مصطفی خمینی در محل حسینیه اعظم با حضور عده ای در حدود 5000 نفر برگزار شد ابتدا علی دوانی درباره نقش مردم و قرآن به تفصیل صبحت نمود1 و افزود دین و کتاب، از دیدگاه فلاسفه و دانشمندان خارجی چقدر ارج و منزلت دارد و نام چند کتاب که درباره رهبران دینی نوشته شده اسم برد سپس چند آیه قرآن را قرائت کرد و درباره صبر و استقامت یک مسلمان که باید در برابر مصائب و شدائد بردبار باشد و بداند همه چیز فانی است به جز خدا بنابراین اگر حادثه ای برای یک نفر مسلمان پیش آمد باید به تاریخ نگاهی بیندازد و ببیند زندگی پیامبران دین چگونه بوده است و اگر ما آنها را الگو قرار دهیم و با خدا ارتباط داشته باشیم معتقد خواهیم بود همه چیز متعلق به خداست سپس درباره نقش روحانیت و دفاع از مقام روحانیت مفصلاً صحبت کرد در خاتمه اضافه نمود فوت مصطفی خمینی که جوانی تحصیلکرده و به درجه اجتهاد رسیده بود در حالی که پدر بزرگوارشان در سنین آخر عمر است ضایعه جبران ناپذیری برای جامعه روحانی و شیعه می باشد سپس گفت وقتی خبر مرگ پسرش را به او دادند با شجاعت تمام تحمل کرد و پیاده پشت جنازه راه افتاد و آقای خوئی گفت مراسم نماز را من انجام می دهم پس از ذکر مصیبتی برنامه ساعت 1815 پایان پذیرفت.نظریه شنبه ـ نظری ندارد نظریه سه شنبه ـ به گزارش شنبه می توان اعتماد داشت.
بدایع نظریه 26 : نظریه سه شنبه مورد تأیید است.
بهره برداری گردید.
در پرونده 68011 بایگانی شود.
در ساعت 12 روز 26 /8 سال 36 به بخش 312 واصل گردید
توضیحات سند:
1ـ حجه الاسلام دوانی در مورد این سخنرانی چنین می گوید: در همان ایام به مناسبت سالگرد مرحوم آیه اللّه سیدعلی بهبهانی به اهواز دعوت شدم آقایان علمای اهواز طی اعلامیه ای مجلس ختمی اعلام نموده بودند که من روز قبل از آن در منبر سالگرد آیه اللّه بهبهانی در دارالعلم آن مرحوم آن را اعلام کردم...قبلاً بنا بود سخنرانی مجلس مزبور را یکی از دو نفر آقایان علمای اهواز آقای ابن العلم یا شفیعی ایراد نمایند، ولی هر دو آقایان به این جانب واگذار نمودند.
مجلس به واسطه کثرت جمعیت در حسینیه اعظم اهواز برگزار شد.
در دو طرف راهرو حسینیه طلاب و روحانیون ایستاده بودند و قشرهای مختلف دسته دسته با همه احتمال خطری که می دادند وارد شده و در اندک زمانی شبستان و حیات حسینیه مملو از جمعیت گردید.
علاوه خیابان های مقابل حسینیه نیز از جمعیت موج می زد.
وقتی نام امام خمینی را بردم و مردم مسلمان، طبق معمول سه بار صلوات فرستادند، شنیدیم از مرکز پلیس که صدای صلوات ها را از بی سیم افسران که به تعدادی زیاد، مجلس را در کنترل داشتند، شنیده بودند، سؤال می شود صلوات ها توسط فلانی تقاضا شد، یا احساسات خود مردم بود؟! و افسر مربوط جواب می دهد، «احساسات خوب مردم بود»! و بدین گونه مجلس اهواز که می گفتند پس از مجالس قم و تهران پرشکوه ترین مجلس ختم آیت اللهزاده خمینی بوده است، بدون دردسر، به نحو مطلوبی برگزار گردید.
به گفته چند تن از علمای مجلس پس از سال ها مردم اهواز توانستند بار دیگر نام مبارک امام خمینی را از فراز منبر بشنوند و به افتخارش درود بفرستند.
(نهضت روحانیون ایران، ج 6، ص 530)