تاریخ سند: 10 شهریور 1344
موضوع: ارسال لیست اسامی طلاب حوزه مشهد جهت آیتالله حکیم
متن سند:
شماره: 8250 /9ﻫ تاریخ:10 /6 /1344
موضوع: ارسال لیست اسامی طلاب حوزه مشهد جهت آیتالله حکیم
در تاریخ 10 /6 /44 ساعت 7 بامداد اعضاء مجمع مبلغین و گروهی از منبریهای حوزه علمیه مشهد صورت اسامی 200 نفر از طلاب و منبریهای حوزه مشهد را تنظیم و جهت آیتالله حکیم به نجف اشرف ارسال نمودند. صورت مزبور را به نظر آیتالله کفایی رسانیده و آیتالله کفایی آن را تأیید کرده است. این صورت برای دریافت کمک از آیتالله حکیم تنظیم و ارسال گردیده است.
صورت موردنظر بهضمیمه نامهای بهوسیله سیدهادی مقیم بغداد و نماینده آیتالله حکیم به عراق فرستاده شده است. متن نامه به شرح زیر است:
«حضرت آیتالله حکیم! وجود آیتالله میلانی باعث شکست حوزه علمیه مشهد گردیده و حب و جاهطلبی نامبرده و فرزندش سیدمحمدعلی با خریدن مستقلات یکبارگی زحمات پیشینیان را از بین میبرد و در حال حاضر آقای میلانی به طلاب مشهد نمیرسد، فقط پول آیتالله شاهرودی است که آنهم کافی نیست. امروز در مشهد بلکه سرتاسر ایران عمال میلانی وجوهات جمع مینمایند؛ چنانچه به وجود حوزه مشهد نرسند بهطورکلی زحمات چندین ساله زعماء قوم از بین خواهد رفت.»
نظریه رهبر عملیات: در یک ماه قبل آیتالله میلانی مبلغی وجه میان وعاظ و اعضاء مجمع محدثین که از اطرافیان وی هستند تقسیم نمود.1به نحو مقتضی اعضاء مجمع مبلغین وادار شدند که صورت اعضاء خود را جهت میلانی ارسال و تقاضا کنند به افراد این مجمع مانند مجمع محدثین کمک کنند. آیتالله میلانی به پیشنهاد آنها توجه نکرده و به عذر نداشتن وجه، جواب منفی میدهد. اعضاء مجمع مبلغین این بیاعتنایی میلانی را توهین به اعضاء مجمع خود دانسته، درصدد رسوا کردن میلانی و پسرش برآمدند؛ به نحو مقتضی آنها را وادار و دامنه این اختلاف توسعه یافت. روزی عدهای از اعضاء مجمع قصد اهانت به سیدمحمدعلی میلانی داشتند که وساطت عده[ای] مانع انجام این عمل میشود.
مجمع مبلغین محرمانه اعلامیههایی صادر و در آن ضمن حمله به میلانی گوشهای از سوءاستفادههایی که از وجوهات میکند برملا ساختند. چرا یکی از اعلامیهها را نمیفرستید؟ 23 /6
اعلامیه ضمیمه شد. مجمع مبلغین
توضیحات سند:
1. در مقدمه کتاب به طور مفصل درباره این اختلافات و نقش ساواک در ایجاد و اشاعه آن توضیح داده شده است.
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان خراسان رضوی- 05 صفحه 93