خلاصه گزارش خبری از ساعت 0700 روز 2/10/42 تا ساعت 0700 روز 3/10/42
خلاصه گزارش خبری از ساعت 0700 روز 2/10/42 تا ساعت 0700 روز 3/10/42
متن سند:
1ـ مسجد گوهرشاد1 الف ـ پس از خاتمه نماز جماعت در ساعت 1700 اجتماع طلاب و معممین و بازاری طبق معمول زیاد بود و دور هم گردآمده صحبت می نمودند شایعاتی بشرح زیر کسب گردیده است.شایع است هیئتی از مرکز بمنظور رفع اختلافات ما بین علماء دینی و دولت بمشهد خواهند آمد.
دولت بکلیه قراء و قصبات سپرده است از ورود طلاب و معممین واعظ بدهات جلوگیری شود.
آقای هاشمی نژاد واعظ را تبعید بیک جزیره نموده اند و در آنجا تحت نظر است.
در مسجد گوهر شاد اعلامیه نخواهند زد و از این ببعد اعلامیه را دست به دست بین اشخاص پخش می نمایند.
در ساعت 1800 آقای آیت اله میلانی بمنظور بحث علمی باتفاق پسران خود و چند نفر معمم دیگر وارد مسجد گوهر شاد شدند و در ساعت 1900 بمنزل مراجعت نمود.
توضیحات سند:
1ـ مسجد گوهرشاد: اسلام زدایی در منطقه، استراتژی استعمار بود.این استراتژی شیطان پرستانه با به قدرت رسیدن رضا خان، به طرز پیچیده و زمان بندی شده ای به مرحله اجرا در آمد.
همزمان با اجباری شدن کلاه بین المللی (شاپو)، زمزمه های «حجاب زادیی» بلند می شود.
اکثر علماء و مدرسین درجه اوّل و متعهد حوزه علمیه مشهد به تشکیل جلسات و بیدار سازی مردم می پردازند.
گردهمایی فزاینده مردم در مسجد گوهر شاد همراه با سخنان روحانیت بیدار و هشیار می رود تا پایه های نظام سلطه استعمار را در هم فرو ریزد.
صبح روز جمعه 10 ربیع الثانی 1354 قمری برابر با 20 تیر 1314 شمسی قزاقان مستقر در مشهد برای متفرق ساختن مردم وارد عمل می شوند و حدود یکصد نفر را کشته و زخمی می کنند.
پس از این هجوم مردم اطراف مشهد با داس و چهار شاخ و بیل و...
به طرف مسجد سرازیر می شوند.
روز شنبه 11 ربیع الثانی 1354 برابر با 21 تیر 1314 مسجد دیگر جای سوزن انداختن نیست.
شعارهایی ضد «سلطنت» و ضد «کلاه بین المللی» و ضد «حجاب زدایی» داده می شود.
سران قشون و شهربانی و آگاهی، نیروهای خویشتن را هماهنگ می کنند و قرار می شود بعد از نیمه های شب کشتار آغاز شود.
توپ های سنگین در خیابان تهران روبروی مسجد گوهر شاد استقرار می یابد.
پاسی از نیمه های شب 12 ربیع الثانی گذشته بود که صدای غرش مسلسل های قزاقان آسمان مقدس خراسان را به لرزه انداخت و صدای شیپور جنگ از همه طرف بلند شد.
قزاقان دو تا پنج هزار تن را کشتند و هزار و پانصد نفر را اسیر کردند.
به گفته یک شاهد عینی، 56 کامیون جنازه بردند و زخمی ها را هم همراه کشته شده ها در گودالی در محلّه خشتمال ها و باغ خونی مشهد دفن کردند.
ر.ک : قیام گوهر شاد، صص 51 ـ 55، سینا واحد.