صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد

تاریخ سند: 19 مرداد 1346


متن سند:

به : کل سوم 316 از : قم شماره : 1189 عطف : 24971 /316-4 /5 /46 ضمن ملاقات با آقای شریعتمداری نظر وی درباره تعمیرات اساسی مدارس فیضیه و دارالشفا بدینحو بود بدون تظاهر از طرف مقامات امنیتی و انتظامی هر کدام از مدارس در چهار نوبت تعمیر شود اول یک قسمت از چهار قسمت آن از سکنه خالی و تعمیر شده و با اخذ تعهد از هر لحاظ مبنی بر مسئول بودن طلبه در قبال حجره واگذاری بوی در آنجا مسکن گزیند و سپس بهمین منوال نسبت به تعمیر سه قسمت دیگر مدرسه اقدام شود آقای شریعتمداری گفت در این مورد نظر گلپایگانی نیز استفسار شود و چون صلاح نبود این جانب مستقیما با وی تماس حاصل و مذاکره نمایم لذا وسیله آقای مهران تولیت آستانه با او تماس آقای مهران باو گفت چون وضع ساختمان این دو مدرسه خراب است ساختمان و زمین آن متعلق به آستانه میباشد شخص خیری مبلغی وجوه در اختیار گذاشته تا مدارس مزبور تعمیر شود گلپایگانی پس از مذاکره زیاد اعلام نمود چنانچه وجهی که بمصرف تعمیر میرسد متعلق به حضرت معصومه و دولت نباشد مانعی ندارد و من در این باره باز هم فکر میکنم1 لذا روز 18 /5 /46 پس از تبادل نظر با آقای مهران برای نفوذ و کسب آقایان و طلاب تعدادی بنا و کارگر اعزام و فعلاً مشغول کندن حیاط مدرسه دارالشفا که متصل به مدرسه فیضیه است و وضع آن بدتر و خرابتر بود و از نظر جلب اطمینان طلابی که ساکن این دو مدرسه بودند مبنی بر این که تعمیرات بطور عادی انجام میگیرد تصمیم اتخاذ گردید تا پس از موفقیت در قسمت اول تعمیرات و تامین نظر این ساواک نسبت به تعمیر سه قسمت دیگر مدرسه مذکور فیضیه اقدام شود نتیجه اقدامات متعاقبا بعرض خواهد رسید.
مهران آقای ازغندی در بولتن درج فرمائید آقای صابری با سابقه ارائه فرمائید 12 /5

توضیحات سند:

1 ـ نقش مرحوم آیت اللهالعظمی گلپایگانی در این رابطه و تذکری که به تولیت داده اند که این پول نباید از بودجه اوقاف و دولت باشد نشانگر این است که دخالت آنان را در امور حوزه حتی در حدّ تعمیرات مدرسه نمی پذیرفتند بهمین دلیل نیز تولیت به دروغ، اعلام داشته که این وجه از یک فرد خیر است !

منبع:

کتاب پایگاه‌های انقلاب اسلامی، مدرسه فیضیه به روایت اسناد ساواک صفحه 534
صفحه قبل برو به صفحه
صفحه بعد
کلیه حقوق این پایگاه برای مرکز بررسی اسناد تاریخی محفوظ است. استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.