رمز شود
تاریخ سند: 30 اردیبهشت 1343
رمز شود
متن سند:
از : ساواک مرکز به : ساواک مشهد شماره : 10637 /321 اعلامیه ای به امضا آیات اللّه خمینی.نجفی.
مرعشی.
میلانی و قمی به مناسبت سالروز وقایع پانزده خرداد1 چاپ گردیده است دستور فرمائید سریعا تعیین نمایند که آقا قمی و میلانی واقعا مفاد اعلامیه مذکور را امضا نموده اند یا اسامی آنان جعل شده است در صورتی که مفاد اعلامیه مورد تأیید آنها نیست ضمن تماس با نامبردگان تکذیب نامه آنان را اخذ و پستی ارسال و نتیجه را تلگرافی اعلام نمایند در هر صورت موضوع را روشن و چگونگی اعلام شود.
رونوشت برابر اصل است اصل در پرونده ت ـ 205 بایگانی است این رونوشت در پرونده نجفی مرعشی بایگانی شود [ناخوانا] 20 /3 /43 ن ـ ج ـ 170
توضیحات سند:
تاریخ : خرداد 1343 1ـ متن اعلامیه مراجع تقلید حوزه علمیه قم به مناسبت نخستین سالگرد قیام خونین پانزدهم خرداد بسم اللّه الرحمن الرحیم اناللّه و انا الیه راجعون و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون یک سال از فاجعه خونین دوازدهم محرم 83 (پانزده خرداد 1342) گذشت.یک سال از مرگ فجیع عزیزان ملت سپری شد.
یک سال از بی خانمان شدن و بی سرپرست شدن یتیمان بی پدر و زنهای بی شوهر و مادران داغدیده گذشت.
واقعه پانزده خرداد ننگ بزرگی برای هیئت حاکمه به بار آورد.
این واقعه فراموش شدنی نیست، تاریخ آن را ضبط کرد.
آیا ملت مسلمان چه جرمی مرتکب شده بود؟ زنها و اطفال صغیر چه گناهی کرده بودند؟ چرا آنها را به مسلسل بستند؟ علمای اسلام و خطبای مذهبی چه جرمی داشتند؟ گناه آنها دفاع از حق بود، دفاع از قرآن کریم بود.
به جرم نصایح مشفقانه و صلاح اندیشی اهانت شدند؛ به حبس کشیده شدند، محصور گردیدند، مبتلا به مصائب شدند.
علمای اسلام وظیفه دارند از احکام مسلّمه اسلام دفاع کنند، از استقلال ممالک اسلامی پشتیبانی نمایند، از ستمکاریها و ظلمها اظهار تنفر کنند، از پیمان با دشمنان اسلام و دشمنان استقلال و ممالک اسلامی اظهار انزجار کنند، از اسرائیل و عمال اسرائیل، دشمنان قرآن مجید و اسلام و کشور برائت جویند، از اعدامهای بی جهت و تبعیدهای دسته جمعی و محاکمات غیرقانونی و محکومیتهای بدون مجوز بیزاری جویند، صلاح حال ملت و مملکت را در هرحال بیان کنند، اینها جرم است؟ اینها ارتجاع سیاه است؟ در این مملکت تمام فرق ضاله آشکارا تبلیغ ضد اسلامی می کنند، محافل آزاد دارند.
مجالس علنی دارند، مسیحیین فرستنده در کلیسای انجیلی در تهران دارند، مؤسسه در کرمانشاه دارند، مدارس رسمی دارند، برخوردار از پشتیبانی دولتها هستند، نشر کتب ضد دینی آزاد است، فقط مسلمانها و مبلغین مذهبی و علماء اسلام آزاد نیستند، تبلیغات دینی و بیان قانون شکنیها ارتجاع سیاه شناخته شده و ممنوع گردیده، محافل دینی و مجامع مذهبی محتاج به اجازه شهربانیها و سازمانها است، دستجات عزاداری بر حضرت سیدالشهدا علیه الصلوۀ والسلام باید محدود و ممنوع باشد! ما نمی دانیم اینها چه بستگی به اسرائیل و عمال اسرائیل دارند؟ آیا برای مملکت کهن سالی مثل ایران ننگ نیست که دولت اسرائیل بگوید ما حمایت از ایران می کنیم؟ ایران بزرگ تحت الحمایه اسرائیل است؟ آیا خلاف مصالح کشور نیست که مطالب خود ساخته بی سر و پائی را در افواه ملی بیندازند و روزنامه ها در اطرافش بحث کنند و ضعف دولت را برملا نمایند، این سیاست غلط نیست؟ این فضیحت نیست؟ اینها ملت را خواب فرض کردند.
ما برای دفاع از اسلام و ممالک اسلامی و استقلال ممالک اسلامی در هر حال مهیا هستیم.
برنامه ما که برنامه اسلام است، وحدت کلمه مسلمین است، اتحاد ممالک اسلامی است، برادری با جمیع فرق مسلمین است، در تمام نقاط عالم هم پیمانی با تمام دول اسلامی است، در سراسر جهان مقابل صهیونیست، مقابل اسرائیل، مقابل دول استعمار طلب، مقابل کسانی که ذخائر این ملت فقیر را به رایگان می برند و ملت بدبخت در آتش فقر و بیکاری و بینوائی می سوزد، در حضور چهره های رنگ پریده از گرسنگی و بینوائی دائما دولتها دم از ترقی و پیشرفتهای اقتصادی می زنند، این حقائق تلخ ما را به تنگ آورده علمای اسلام را رنج می دهد، اگر اینها ارتجاع سیاه است بگذار ما مرتجع باشیم.
ما از واقعه دوازدهم محرم 15 خرداد خجلت می کشیم.
واقعه شوم 15 خرداد و مدارس علمی، فیضیه و غیر آن پشت ما و هر مسلم غیرتمند را می شکند تا هیئت حاکمه چه عقیده داشته باشند.
ملت اسلام این مصیبت را فراموش نمی کند.
ما روز دوازدهم محرم را عزای ملی اعلام می کنیم.
بگذار ما را مرتجع بخوانند، کهنه پرست بدانند.
ما از عواقب این اعمال جائرانه خائف هستیم و نصیحت هیئت حاکمه را لازم می دانیم و کرارا نصیحت کردیم و خیر و صلاح را گوشزد کردیم و رعایت نشده است.
ما مصلحت می دانیم که دولت رویه را تغییر دهد، سازمانها و شهربانیها را اینقدر بر ملت ستمدیده و بر علمای اسلام و خطبای محترم چیره نکند، از این اعمال خلاف قوانین اگر می تواند جلوگیری کند، علاقه علماء اسلام به ممالک و قوانین اسلامی علاقه الهی ناگسستنی است.
ما از جانب خدای تعالی مأمور حفظ ممالک اسلامی و استقلال آنها هستیم و ترک نصیحت و سکوت را در مقابل خطرهایی که پیش بینی می شود، برای اسلام و استقلال مملکت جرم می دانیم، گناه بزرگ می دانیم، استقبال از مرگ سیاه می دانیم.
پیشوای بزرگ ما حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام سکوت را در مقابل ستمکاری جایز نمی دانست و ما نیز جایز نمی دانیم.
وظیفه ما ارشاد ملت است، ارشاد دولتهاست، ارشاد جمیع دستگاه ها است.
ما از این وظیفه به خواست خدای تعالی خودداری نمی کنیم.
در این زمان سکوت در مقابل ستمکاری اعانت به ستمکاران است.
وظائف اسلامی وظیفه ما تنها نیست، وظیفه تمام طبقات است، وظیفه مراجع اسلام است، وظیفه علمای اسلام است، وظیفه خطبای اسلام است، وظیفه تمام ملت است، وظیفه تمام ممالک اسلامی است و ملل اسلام است، ما امید واثق داریم که ملل اسلامی در آتیه نزدیکی بر استعمار چیره شود و ما در موقع خود به خواست خدای تعالی از هیچگونه فداکاری دریغ نمی کنیم.
از خداوند تعالی صلاح حال مملکت اسلامی و ملل اسلام و دولتهای اسلامی را خواستاریم.
«اللهم اجعل افئدۀ من الناس تهوی الینا» والسلام علی من تبع الهدی.
روح اللّه الموسوی الخمینی ـ محمد هادی الحسینی المیلانی شهاب الدین النجفی المرعشی ـ حسن الطباطبائی القمی ر.ک : اسناد انقلاب اسلامی، جلد اول، صص : 4 /242