موضوع : اظهارات راننده سناتور ساعد1 درباره رئیس مجلس سنا
تاریخ سند: 16 اسفند 1345
موضوع : اظهارات راننده سناتور ساعد1 درباره رئیس مجلس سنا
متن سند:
به : 322 از : 20 ه 5 شماره : 30589 /20 ه /5 روز 15 /12 /45 محسن راننده سناتور ساعد در حضور عده ای از رانندگان سناتورها که جلوی مجلس جمع بودند اظهار داشت عمر ریاست مجلس سنائی مهندس شریف امامی هم به پایان رسیده است زیرا آقای ساعد چند روز قبل برای دو نفر از دوستانش می گفت قرار است سردار فاخر حکمت سناتور شود و با آمدن وی به مجلس ریاست مجلس هم از آن وی خواهد بود.تاکنون تقی زاده با سناتور شدن سردار فاخر مخالف بود ولی اخیرا ایشان هم موافقت نموده است.
سپس راننده سناتور دشتی بنام اعتمادی از قول سناتور دشتی اظهار داشت در انتخابات سال آینده مجلس سنا تمام سناتورهای سابق به استثنای چند نفر انتخاب خواهند شد و شاهنشاه آریامهر روز چهاردهم مهر ماه برای افتتاح مجلس به کاخ سنا تشریف فرما می شوند.
نظریه رهبر عملیات : مذاکرات رانندگان سناتورها مورد تأیید است.
عینا جهت اقدام به اداره 322 ـ 2 ارسال می گردد.
16 /12 در پرونده مهندس شریف امامی بکلاسه 220 ـ ش ـ ر بایگانی شود.
22 /12 /45
توضیحات سند:
1ـ محمد ساعد مراغه ای، فرزند احمد در سال 1260 در دهات اطراف مراغه متولد شد.تحصیلات مقدماتی و عالی خود را در مدارس و دانشگاههای تفلیس و لنینگراد و سوئیس به پایان رسانیده و فارغ التحصیل در رشته های حقوق و علوم سیاسی بود.
در سن 21 سالگی با سمت منشی گری از کنسولگری ایران در بادکوبه به خدمت در وزارت امورخارجه وارد و مشاغل بعدی وی عبارتند از : ویس کنسول و کنسول دولت ایران در شهرهای تفلیس و بادکوبه، فرماندار رضائیه.
کاردار وزیر مختار ایران در آنکارا ـ مسکو و رُم، سفیرکبیر ایران در شوروی و پس از شهریور 1320 در کابینه اول سهیلی وزیر امور خارجه، در سال 1323 نخست وزیر و سپس در سال 1324 برای مدتی در حدود یکسال از کار کناره گیری کرده و در دوره پانزدهم نماینده مجلس شورای ملی از رضائیه شد.
وی در سال 1327 مجددا نخست وزیر و بعد از آن به مقام سناتوری و سفیر ایران در واتیکان منصوب گردید.
در زمان نخست وزیری در سال 1323 مواجه با ماجرای آمدن کافتارادزه به تهران و تقاضای نفت و تحریکات شدید حزب توده شده و پس از رد تقاضای روسها و جلب موافقت و تأیید مجلس شورای ملی با این امر از کار کناره گرفت.
همچنین در زمان نخست وزیری وی در سال 1327 با بحران 15 بهمن و حادثه سوءقصد به جان شاه روبرو گردید و با اهتمام وی و دکتر اقبال (وزیر کشور) حزب توده منحل گردید و مجلس مؤسسان نیز در دوران حکومت او تشکیل شد.
وی معروف به طرفداری از سیاست کشورهای غربی بود.
ساعد فردی لجوج و یک دنده و از لحاظ سیاسی محافظه کار بود.
او به زبانهای فرانسه ـ روسی ـ آلمانی ـ ترکی و اسپانیولی آشنایی داشت.
در سال 1913 با خانمی از اهالی لیتوانی ازدواج کرد و حاصل آن دو دختر بود.
در پرونده وی در ساواک از او به عنوان یکی از بنیانگذاران فراماسونری در ایران و بزرگ استاد پیشین لژ بزرگ ایران نام برده اند.
وی در سال 1352 در گذشت.