موضوع: جلسه عده‌‌‌ای از روحانیون
موضوع: جلسه عده‌‌‌ای از روحانیون
متن سند:
موضوع: جلسه عده‌‌‌ای از روحانیوناز ساعت ۷۰۰. الى ۰۹۰۰ روز ۱/۸/۴۸ جلسه‌‌‌ای با شرکت عده‌‌‌ای در حدود ۱۴ نفر از روحانیون در منزل شیخ فضل‌الله مهدی زاده محلاتی تشکیل گردید و در مورد بی علاقه بودن مردم به مساجد بحث شد. این جلسه، دفتری دارد که صورت جلسات در آن ثبت می‌شود و افراد شرکت کننده زیر صورت جلسه را امضاء می‌کنند این دفتر، نزد دکتر باهنر ۱ نگهداری می‌شود و بطوری که از مندرجات آن استنباط گردید، دو جلسه دیگر هم قبلاً تشکیل گردیده است و قرار است روزهای پنجشنبه هر هفته در ساعت مذکور و بطور سیار در منزل اعضاء تشکیل گردد و جلسه آینده در منزل شیخ محمدرضا مهدوی ۲ واقع در خیابان زرین نعل کوچه جهان خواهد بود. افراد شناخته شده عبارت بودند از: سید محمدرضا سعیدی، شیخ حسین کاشانی، سید علی غیوری، نجم الدین اعتمادزاده، مروارید خراسانی - شیخ محمدرضا مهدوی امام جماعت مسجد جلیلی، دکتر باهنر، شیخ فضل‌الله مهدیزاده ۳ محلاتی شیخ احمد خمینی پیشنماز مسجد نارمک و شیخ محمد امامی کاشانی، ضمناً در جلسات قبل، شیخ جعفر شجونی نیز حضور داشته است.
نظریه منبع: در این جلسه، هیچ گونه مطلب سیاسی گفته نشده ولی باید مراقب بود تا به تدریج هدف آنها از تشکیل این جلسات روشن و اعضای اصلی نیز شناخته شوند.
نظریه رهبر عملیات: چون اکثر افراد شرکت کننده در این جلسه از روحانیون مخالف دولت می‌باشند، مسلما منظور از تشکیل این گونه جلسات بحث درباره مسائل مذهبی نمی‌باشد. لذا نظریه منبع، مورد تأیید بوده و دستورات لازم به وی داده شده است.
نظریه ۲۰ه ۳: نظریه رهبر عملیات مورد تأیید است .
توضیحات سند:
١- شهید حجت‌الاسلام دکتر محمد جواد باهنر در سال ۱۳۱۲ در کرمان متولد شد. در سال ۳۲ به قم عزیمت نمود. سطوح عالی تحصیلات اسلامی را در حوزه علمیه قم ادامه داد و نز د بزرگانی چون آیت‌الله بروجردی و امام (ره) و علامه طباطبائی به تلمذ پرداخت. از سال ۳۶ فعالیت‌های مطبوعاتی خود را آغاز و سالنامه مکتب تشیع را منتشر کرد. از جمله تألیفات او: « جهان در عصر بعثت »، « شناخت اسلام، خداشناسی» را می‌توان نام برد. برای اولین بار در سال ۱۳۳۷ به علت سخنرانی بر علیه اسرائیل دستگیر شد. و از سال ۴۱ فعالیت سیاسی خود را شروع نمود. بار دیگر در اسفند ۱۳۴۲ دستگیر و زندانی شد و تا سال ۵۰ از سخنرانی منع گردید. پس از پیروزی انقلاب درسمتهای زیر به انجام وظیفه پرداخت: عضویت در شورای انقلاب، عضویت در تنظیم مدارس، نماینده مردم کرمان در مجلس خبرگان، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی و همچنین در کابینه شهید رجایی به سمت وزارت آموزش و پرورش منصوب شد. وی مدتی نیز نخست وزیر بود، در عصر روز ۸ /6/۱۳۶۰ سرانجام در حادثه انفجار بمب در یکی از اطاقهای ساختمان نخست وزیری به همراه رئیس جمهور شهید رجایی به شهادت رسید.۲- آیت‌الله محمدرضا مهدوی کنی، در سال ۱۳۱۰ هش در تهران متولد شد. مراحل علوم دینی را تا درجه اجتهاد ادامه داد. آیت‌الله مهدوی کنی از مبارزان نهضت امام خمینی (ره) بود و بارها در این راه دستگیر شد و به زندان افتاد و شکنجه دید. ساواک ایشان را از طرفداران جدی امام خمینی می‌دانست.
آیت‌الله مهدوی کنی اول بار در سال ۱۳۵۱ دستگیر شد و پس از آزادی فعالیت‌های خود را علیه رژیم شاه می‌گرفت و در دستگیری دوم ممنوع المنبر شد و به سه سال تبعید به بوکان محکوم گردید. ایشان در دوران خفقان، از خانواده‌های زندانیان سیاسی حمایت کرد و آنها را تحت پوشش مالی قرار داد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی‌‌‌‌آیت‌الله مهدوی کنی به عضویت شورای انقلاب درآمد و پس از ترور دکتر محمدجواد باهنر (نخست وزیر) و محمدعلی رجایی (رئیس جمهور) توسط سازمان مجاهدین خلق، مدت کوتاهی به نخست وزیری رسید. ایشان از اعضای برجسته جامعه روحانیت بوده و نیز ریاست دانشگاه امام صادق را به عهده دارد.
۳- حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ فضل‌الله مهدی زاده محلاتی متولد ۱۸ تیر ۱۳۰۹ در شهرستان محلات، از شاگردان و حواریون امام خمینی، بارها بازداشت و در جریان نهضت امام خمینی فعال بود و پس از پیروزی انقلاب، به نمایندگی امام در سپاه و امور حج و صندوق صنفی و کمیته انقلاب و نمایندگی مردم در مجلس شورای اسلامی اشتغال داشت. در طول دوران دفاع مقدس از فعالین جنگ و جبهه بود و در ۱ / اسفند / ۱۳۷۴ هواپیمای حامل وی و گروهی از مسئولین که راهی جبهه‌‌ها بودند توسط نیروهای بعثی ساقط و به شهادت رسید.