تاریخ سند: 9 آذر 1353
گزارش درباره: علی اکبر فیض مشکینی فرزند علی
متن سند:
از: 312
محترما باستحضار می رساند:
نامبرده بالا یکی از روحانیون ناراحت و اخلالگر شهرستان قم بوده که در
فعالیت های ضد امنیتی و تحریک طلاب علوم دینی و متعصبین مذهبی دخالت
داشته که به همین جهت وضعیت او در کمیسیون امنیت اجتماعی شهرستان قم
مطرح و در نتیجه طبق رأی کمیسیون مذکور به سه سال اجباری در ماهان کرمان
محکوم و روز 21 /5 /52 به منطقه مذکور اعزام گردیده است.
در اثر اعتراض نامبرده بالا شعبه 15 دادگاه استان مرکز محل بقیه اقامت اجباری
مشارالیه را شهرستان گلپایگان تعیین و در نتیجه یادشده از بخش ماهان کرمان
به گلپایگان اعزام گردیده است.
شهربانی کشور اعلام نموده است همه روزه تعدادی از طلاب علوم دینی قم به
ملاقات نامبرده رفته و چند روز است که وسیله شخصی به نام علی اکبر جوادی
کاسب بازار، از مشارالیه دعوت شده و در مسجد بازار اقامه نماز می نمایند.
نظر
به مذهبی بودن شهر گلپایگان نسبت به تغییر محل اقامت اجباری نامبرده اقدام
لازم معمول گردد.
مراتب طی مذهبی بودن شهر گلپایگان نسبت به تغییر محل
اقامت اجباری نامبرده اقدام لازم معمول گردد.
مراتب طی گزارشی به عرض
رسید و پیشنهاد گردید که به ساواک قم اعلام شود که ضمن تشکیل مجدد
کمیسیون امنیت اجتماعی یادشده به شهرستان فردوس از توابع استان خراسان
تغییر مکان داده شود که با پیشنهاد مزبور موافقت و مراتب به ساواک قم اعلام
گردید.
متعاقب این موضوع وزارت کشور طی دستورالعملی که به استانداریها و
فرمانداریهای تابعه خود صادر نموده عنوان داشته که نظربه مذهبی بودن
شهرستان فردوس اقامت اجباری آن عده از محکومین لایحه قانونی حفظ
امنیت اجتماعی که در لباس روحانیت هستند مناسب نیست.
ضمنا ساواک قم
اعلام داشته که چون رأی کمیسیون امنیت اجتماعی می بایست برمبنای دلایل و
مدارک کافی و محکمه پسند صادر گردد، هر نوع مدارکی را که در زمینه عدم
صلاحیت استقرار مشارالیه در گلپایگان موجود است جهت ارائه به کمیسیون به
ساواک قم ارسال شود.
نظریه: باتوجه به مراتب بالا مستدعی است در صورت تصویب ضمن ارسال
فتوکپی نامه شهربانی کشور به ساواک قم اعلام گردد که یاد شده به شهرستان
کاشمر از توابع استان خراسان تغییر مکان داده شود.
مسئول بررسی ـ وثوقی
9 /9 /53
رئیس بخش 312
رئیس اداره یکم عملیات و بررسی ـ عطارپور
اقدام شود.
11 /9
منبع:
کتاب
آیتالله العظمی علیاکبر فیض مشکینی به روایت اسناد ساواک صفحه 311