موضوع: شیخ محمد صدوقی فرزند ابوطالب
موضوع: شیخ محمد صدوقی فرزند ابوطالب
متن سند:
از: شهربانی استان یزد تاریخ: ۱۱/۹/۱۳۵۷به: جناب آقای استاندار یزد
موضوع: شیخ محمد صدوقی فرزند ابوطالب
به استحضار می‌رساند. طبق اطلاع واصله روز ۸/۹/۱۳۵۷بعد از نماز مغرب و عشا شیخ محمد صدوقی فرزند ابوطالب در مسجد حظیره شهر یزد سخنرانی و ضمن صحبت اظهار داشته: باید به مبارزه خود ادامه بدهید و هیچ کس حق ندارد برای مجالس و غیره از شهربانی اجازه بگیرد. اگر شهربانی مجلسی را به علت اجازه نگرفتن تعطیل کرد بلافاصله مطلب را درشت بنویسید و بالای محل الصاق و نصب کنید. اگر بچه سه ساله‌ای به مغازه شما مراجعه کرد و گفت تعطیل کنید بدانید از طرف من است و اگر گفت باز کنید باز هم از طرف من است و در مورد تعطیل کردن هم هنوز دستور نرسیده و تصمیم گرفته نشده و با عنایت به این که در اعلامیه آیت‌الله خمینی۱ درباره ماه محرم نیز به اجازه نگرفتن از شهربانی و سازمان اطلاعات و امنیت اشاره و تأکید شده بعید به نظر می‌رسد بانیان مجالس برای کسب اجازه به شهربانیها مراجعه کنند کما این که تاکنون در یزد و اردکان کسی مراجعه نکرده است.
مراتب به منظور هر گونه اقدام و تصمیم مقتضی اعلام می‌گردد.
رئیس شهربانی استان یزد- سرهنگ جهانگیر هاشمی
۱۱/۹/۱۳۵۷
گیرندگان:
۱- ریاست سازمان اطلاعات و امنیت استان یزد جهت آگاهی و هر گونه اقدام مقتضی.
۲- فرماندهی هنگ ژاندارمری یزد جهت آگاهی و هر گونه اقدام مقتضی.
بایگانی - انفرادی ۱۰۵۹
در پرونده صدوقی بایگانی شود.
توضیحات سند:
۱- در این پیام امام، محرم را ماه پیروزی خون بر شمشیر نامید و مردم را به مخالفت با دولت نظامی فرا خواند و آن دولت را یاغی و برخلاف قانون و شرع دانست و از خطبا و گویندگان خواست که به افشای جرایم رژیم دست بزنند و این افشاگری را یک تکلیف الهی دانستند. امام خمینی در این پیام به مردم توصیه کردند که برای برگزاری مجالس عزاداری از شهربانی و ساواک اجازه نگیرند و در صورت جلوگیری مأموران در میادین و خیابان‌ها و کوچه‌ها اجتماع کنند. (ر. ک: صحیفه نور، ج ۳، ص ۲۲۵)- 30/۸ /57 طی ماه گذشته، اغلب اصناف و مردم یزد کماکان در اعتصاب به سر می‌برند. مردم در این شهر تحت رهبری روحانیت، با برقراری صندوقهای قرض الحسنه از اعتصابیون حمایت می‌کنند. لیکن برای رفع مایحتاج عمومی، به توصیه روحانیت مبارز در اواخر این ماه، کسبه شهر یزد به سر کارهای خود برگشتند. (ر.ک: هفت هزار ...، ص ۱۰۰۸)