تاریخ سند: 20 دی 1350
متن سند:
تیمسار محترم سرلشکر مقدم محترما اطلاع دارید که از اوائل سال 48 همسرم خانم مهین قریشی سیرجانی برخلاف آئین اداری و بدون دلیل موجه به قم منتقل شده و چون به هیچوجه امکان کار در آن شهر را نداشته از آن پس با استفاده از مرخصی بدون حقوق از کار منفصل شده است.در این سه سال ...
بارنامه ایی برای بازگشت به کار نوشته که تاکنون نتیجه ای نگرفته است.
تقاضا دارم با توجه به اهمیتی که اشتغال به کار همسرم در شرایط فعلی که من در زندان هستم در اداره خانواده دارد.
در این مورد تصمیم گرفته شود و حداقل تکلیف او تعیین شود.
مسأله دیگری که باعث ناراحتی خانواده ام شده است وضعی است که برای مصطفی قریشی سیرجانی برادر همسرم که ضمنا شوهر خواهرم نیز هست پیش آمده.
در اوائل اسفند سال گذشته در پیست اسکی پای او شکست و در بیمارستان لیلی پهلوی چندبار پایش زیر عمل جراحی قرار گرفت.
چون از این جراحیها و جراحی دیگری که به عمل آمد نتیجه ای گرفته نشد متخصصان جراحی استخوان تاکید کردند که باید پای او در یکی از کشورهای پیشرفته در این رشته زیر عمل پیوند استخوان و معالجات لازم دیگر قرار بگیرد.
اینک مدت چند ماه است که تقاضای او برای گذرنامه مسافرت به خارج بی جواب مانده.
با ادامه این وضع از دست رفتن پایش قطعی است حال آنکه او از نظر زندگی و فعالیت شخصی اش موقعیت فوق العاده ای ندارد که سفر او را به خارج با اشکال روبرو سازد.
علاوه بر نگرانی که برای سلامتی او در طول حیاتش دارم ناراحتی خانواده و تعبیری که به طور طبیعی از ندادن اجازه سفر به او می شود بر نگرانی ام افزوده است.
لذا تقاضا دارم با احساس مسئولیت نسبت به سلامتی فردی که همانا بیش از بار یک خانواده بدوش اوست در اینمورد تصمیم مساعد مقتضی گرفته شود.
با تقدیم احترام زندانی عشرت آباد.
بیژن جزنی 1ـ نامه ای به بخش 312 بنویسید تا با صدور گذرنامه مصطفی قریشی سیرجانی موافقت نمایند.
2ـ نامه ای به اداره پنجم عملیات و بررسی 354 بنویسید که خانم مهین قریشی را به تهران منتقل نمایند.
آقای ناصری مذاکره شود.
محترما به استحضار می رساند 29 /10