موضوع: کرامت احمدی
تاریخ سند: 15 آبان 1357
موضوع: کرامت احمدی
متن سند:
از: 17/ﻫ تاریخ: 15 /8 /1357به: 312 شماره: 5169/ﻫ 1
موضوع: کرامت احمدی
نامبرده بالا کارمند اداره دارائی میناب که چند روزی است نماینده و خبرنگار کیهان در میناب گردیده مرتباً مردم و روحانیون و دانش‌آموزان را تحریک می‌نماید یاد شده در مورخه 7 /8 /57 ضمن چاپ عکس جهانگیر امینی و سید‌عباس موسوی‌نسب (کشته‌شدگان حادثه اخیر میناب) در منزل شیخ‌طالب اصفهانی اظهار داشته کشته‌شدگان میناب 7 نفر بوده‌اند ولی پلیس جسد 5 نفر را دزدیده و اضافه نموده روزنامه کیهان1 روزنامه مردم است ولی سایر نشریات از جمله اطلاعات از نشریات دستگاه می‌باشند ضمناً مشارالیها کتاب‌های دکتر علی شریعتی را نیز بین جوانان توزیع می‌نماید.
نظریه شنبه: نظری ندارد.
نظریه یکشنبه: شنبه قابل اعتماد می‌باشد. آذین
نظریه سه‌شنبه: به احتمال زیاد خبر صحت دارد. پیکان
نظریه چهارشنبه: نظریه سه‌شنبه مورد تأیید است. ثابت
نظریه 17/ﻫ: نظریه چهارشنبه تأیید می‌گردد.
توضیحات سند:
_1. روزنامه کیهان: «در سال 1320 عبدالرحمن فرامرزی از دولت امتیاز روزنامه‌ای به نام کیهان را گرفت و سردبیری این نشریه را به دکتر مصطفی مصباح‌زاده سپرد. روزنامه کیهان گرچه یومیه بود ولی در نخستین روزهای تولد در هفته دو یا سه شماره انتشار می‌یافت. ولی مندرجات روزنامه از سایر مطبوعات روز بهتر بود، مخصوصاً مقالات فرامرزی و تندرویهای او در انتقاد از هیئت حاکمه خیلی زود روزنامه کیهان را به جامعه معرفی کرد. در آذر ماه 1321 ش که قوام‌السلطنه حکومت داشت، در تهران و شهرستانها به علت کمبود و قحطی نان و مواد غذایی و فقر عمومی و بیماریهای گوناگون بلوای بزرگی به راه افتاد. سازمانهای دولتی و مجلس شورای ملی و مغازه‌ها مورد غارت قرار گرفته حتی مردم خانه قوام‌السلطنه را به آتش کشیدند و دولت هم برای رفع بحران دست به اقداماتی زد، از جمله امتیاز تمام روزنامه‌ها را لغو نمود مدیران و سردبیران را به زندان افکند و فقط یک نشریه به نام اخبار روز به مدیریت حسینقلی مستعان از طرف دولت انتشار می‌یافت. بعد از سقوط قوام مدیران جراید دست به اقدام زدند و دولت مجدداً امتیاز روزنامه‌ها را به صاحبان آن برگردانید. این بار امتیاز و مسئولیت انتشار روزنامه کیهان به عهده دکتر مصباح‌زاده قرار گرفت و مدیریت و سردبیری را عبدالرحمن فرامرزی عهده‌دار شد. مصباح‌زاده با فعالیت زیاد سازمان وسیعی برای کیهان پی‌ریزی کرد و آن را به صورت یومیه انتشار می‌داد و مقالات فرامرزی هم روز به روز بررونق و نفوذ او می‌افزود کیهان در مقابل صدها روزنامه موسمی که می‌آمدند و می‌رفتند باقی ماند و به سرعت و خیلی زود خود را به پایه روزنامه اطلاعات رسانید و بعد به سرعت زیاد از او جلو افتاد و روزنامه اول ایران شد. از لحاظ فنی و چاپ و وسایل لازم، آخرین پدیده‌های دنیا در چاپخانه کیهان دیده می‌شد.»
(شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران، دکتر باقر عاقلی، جلد سوم، نشر گفتار، سال 1380، صفحه 1451)