تلاش برای اخلال نظم در روز 29/11/36 در تهران
تاریخ سند: 29 بهمن 1356
تلاش برای اخلال نظم در روز 29/11/36 در تهران
متن سند:
بموازات کوششهائی که عناصر اخلالگر در جهت تعطیل عمومی در قم در روز 29 /11 /36 معمول داشته اند، در تهران نیز تلاشهائی در جریان است تا بازار تهران و تجریش در روز مذکور به حال تعطیل درآید.از جمله تا ساعت 1300 روز 27 /11 /36 اقداماتی بشرح زیر انجام شده است: 1ـ مقارن ساعت 0730 روز 27 /11 /36 تعدادی اعلامیه که طی آن از کسبه دعوت شده تا مغازه های خود را بمناسبت چهلمین روز کشته شدن تعدادی از اخلالگران تعطیل نمایند، از زیر در مغازه های خیابانهای شیروخورشید و عباسی تهران، به داخل مغازه های مذکور ریخته شده است.
2ـ از صبح روز 27 /11 /36 تعدادی از نسخ تکثیر شده اعلامیه شریعتمداری در مساجد و بازار تجریش توزیع شده و به این وسیله از کسبه برای تعطیل روز شنبه 29 /11 /36 دعوت بعمل آمده است.
3ـ روز 27 /11 /36 در بازار عباس آباد تهران دو نفر جوان ناشناس برای الصاق اعلامیه تعطیل بازار تهران در روز 29 /11 /36 کوشش نموده اند، اما به علت اینکه اصناف محل به تعقیب آنها پرداخته اند، از نصب اعلامیه خودداری و متواری گردیده اند.
4ـ از برخی از بازاریان تهران شنیده شده که قرار است روز 29 /11 /36 بازار تهران بمنظور ابراز همدردی با روحانیون قم تعطیل شود.
1 ارزیابی خبر: خبرصحت دارد اقدامات انجام شده: مراتب به نخست وزیری اعلام گردیده است.
2ـ شهربانی کشور شاهنشاهی در جریان حوادث فوق قرار دارد.
توضیحات سند:
1ـ گزارشاتی که ساواک در روزهای 27 و 28 بهمن از سراسر کشور به مرکز فرستاد، بیشتر از هر موضوعی مربوط به اعلام عزای عمومی و تعطیلی روز شنبه 29 بهمن بود و نیز اعلامیه های آیات قم که در سطح وسیعی از ایران توزیع شده بود.سندهای بعدی که پیش رو، حکایت از همین مسأله دارد.
* امروز (27 /11 /56) حجت الاسلام شهید محمد منتظری که در خارج از ایران به سر می برد، نامه ای بلند خطاب به روحانیانی که اخیرا تبعید شده اند، نوشت و در این نامه حقیقت نهضت اسلامی ایران، شرایط جهانی، نیروهای مبارز و راههای ادامه مبارزه را تحلیل و تبیین کرد.
در بخشی از این نامه آمده است: «سیاست تخدیری و اعطای یک سلسله آزادی های قشری و نیم بند احیانا توأم با خشونت هم هست.
مردم در بند و ناراحت از خفقان بی نظیر را مسلما یکباره آزاد نمی گذارند.
زیرا پس از دو روز تظاهرات، کاخ شاه را هم اشغال و پوست امریکایی را از کاه پر می کنند.
پس باید مردم را از طریق برخی خشونتها تأدیب کرد تا تصور نکنند آزادند هرکاری صورت دهند و به اصطلاح پرتوقع باشند.
خوشبختانه مبارزین اسلامی تاکنون در مقابل خط جدید امریکا به چپ روی عملی و راستگرایی مبتلا نشده اند.
چپ های افراطی براثر دگماتیسم حاکم بر افکارشان و نیز وابستگان مستقیم و یا غیرمستقیم به سیاست های خارجی خیلی دیر متوجه قضایا می شوند.
راست گرایان هم به سرعت تسلیم شرایط جدید شدند و آن چنان حالت انفعالی به خود گرفتند تا شاید امریکایی ها به آنان دل بسته و هرچه زودتر و سریعتر آوانس هایی به دست آورند.
ولی کسانی که به خاطر پیشبرد جنبش اسلامی در میدان مبارزه دست و پنجه نرم می کنند - که اکثریت را هم تشکیل می دهند - هم شرایط را درک می کنند که بهترین بهره برداری ها را داشته باشند و هم فریب چند آوانس امریکاییزه را نمی خورند.
» (کیهان / ش 11503 / صص 3و6)