موضوع: آقای ناصر مکارم شیرازی
تاریخ سند: 24 دی 1341
موضوع: آقای ناصر مکارم شیرازی
متن سند:
شماره: 4760 تاریخ: 24 /10 /1341اطلاعیه
موضوع: آقای ناصر مکارم شیرازی1
طبق اطلاع واصله از تبریز، ساعت 1530 روز 20 /10 /41 آقای ناصر مکارم شیرازی مجتهد اهل قم به اتفاق یک نفر روحانی دیگر وسیله هواپیما به تبریز وارد و در فرودگاه عده‌ای از روحانیون و طلاب و بازاری‌ها و چند نفر دانشجو از وی استقبال کرده و یکی از دانشجویان به نامبرده خیرمقدم گفته سپس به شهر حرکت و در منزل آقای عبدالله مجتهدی2 اقامت نموده است.
روز 22 /10 /41 به مناسبت تصادف با نیمه شعبان از طرف انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تبریز در مسجد میرزا یوسف آقا3 مجلس جشنی منعقد و آقای ناصر مکارم شیرازی درباره پیغمبر اکرم(ص) و امام دوازدهم سخنرانی و ضمن بیانات خود اظهار داشته (عده‌ای از اشخاص طبقات مختلف به اینجانب مراجعه و از بعضی از مأمورین دولت که محدودیت‌هائی برای آنها فراهم نموده‌اند شکایت کرده این محدودیت باعث نارضایتی و به ضرر مملکت و ملت است حتی شخص اول مملکت هم به این محدودیت راضی نیستند من این جریان را در حوزه علمیه قم مطرح خواهم نمود.)
به قرار اطلاع روزهای پنجشنبه هر هفته عده‌ای از بازاریان و افراد جبهه ملی ظاهراً به عنوان شرکت در روضه‌خوانی طبق دعوت قبلی در منازلی که گردانندگان آنها آقایان واعظین میرزا محمود بکائی . وحدت،4 امیری و دروازه‌ای5 بوده‌اند اجتماع می‌نمودند و چون تشکیل مجالس مزبور مصلحت نبوده از استانداری آذربایجان شرقی دستور داده که از تشکیل مجالس مزبور جلوگیری شود و مراتب وسیله ساواک آذربایجان به گردانندگان مجالس ابلاغ گردیده چنانچه منظور از تشکیل جلسات تبلیغ دین مبین اسلام می‌باشد بهتر است در مسجد انجام شود و منظور آقای ناصر مکارم شیرازی از ایجاد محدودیت اشاره به این جریان بوده است.
آقای ناصر مکارم شیرازی ضمن سخنرانی خود در مسجد جامع خطاب به مردم اظهار داشته که شما باید گوش به زنگ باشید و هر دستوری که از حوزه علمیه قم می‌رسد از آن پشتیبانی نمائید.6
گیرندگان . اداره سوم
اقدامی ندارد در پرونده ناصر مکارم شیرازی بایگانی شود. 30 /10 /41
توضیحات سند:
1. اصل: نیازی (در تمام موارد)2. آیت‌الله حاج میرزا عبدالله مجتهدى تبریزى، فرزند آیت‌الله حاج میرزا مصطفی مجتهدی در 23 تیر 1281 ﻫ ش در نجف اشرف متولد شد. تحصیلات حوزوی خود را در همانجا خدمت مرحوم آخوند خراسانی و سید کاظم یزدی به پایان رساند. وی در آغاز انقلاب مشروطیت به همراه پدر به ایران بازگشت و یک سال را در حومه تبریز گذراند، سپس در سال 1287 جهت معالجه به تهران عزیمت کرد و پس از دو سال توقف دوباره به تبریز بازگشت و در این شهر به خدمات و وظایف اجتماعی و سیاسی پرداخت و همزمان تحصیلات عالی خود را نزد مرحوم آیت‌الله حاج میرزا خلیل مجتهد و آیت‌الله آقا میرزا رضی زنوزی ادامه داد. در سال 1344 به قم هجرت کرد و از محضر آیت‌الله حائری یزدی یثربی کاشانی و شیخ محمدرضا اصفهانی بهره‌ی فروانی برد. وی در سال 1310 مجدداً به تبریز بازگشت. ایشان در جریان نهضت امام خمینی(ره)، نقش ارزنده‌ای ایفاء کرد. آیت‌الله مجتهدی به زبان‌های فارسی، ترکی، عربی، فرانسوی و انگلیسی احاطه‌ی کامل داشت. وی در 27 خرداد 1355 در مشهد به رحمت ایزدی پیوست و در جوار حرم امام رضا (ع) به خاک سپرده شد.
مفاخر آذربایجان، ج 1، ص 362
3. مسجد میرزایوسف، همان مسجد خزینه و یا مسجد قیزیللی (مسجد طلایی) است که بانی آن حاج میرزا یوسف طباطبایی بوده است. علت طلایی نامیدن آن، پیداشدن طلاهایی است که در موقع بنای آن در آنجا به دست آمد.
4. حجت‌الاسلام محمود وحدت‌نیا، فرزند حجت‌الاسلام والمسلمین حاج میرزا ابراهیم در سال 1312 ﻫ ش در تبریز متولد شد. در سال‌های 1328ـ 1327 به قم مشرف شد و تحت نظر آیت‌الله سیّد حسین قاضی و حجت‌الاسلام و المسلمین حاج میرزا حسن نیلی قرار گرفت. در تفسیر، اصول فقه و فلسفه از محضر حجج و آیات، امام موسی صدر، آقا رضا صدر، شبیری زنجانی (زاهدی) نوری، مجاهد تبریزی، ایوقی منجمی، موسوی اردبیلی، سبحانی، مستنبط و غروی و شریعتمداری آموخت. پس از شهادت گروهی از اعضای فداییان اسلام به تبریز رفت و در آنجا سکنی گزید. در اعتراض به رفراندوم ششم بهمن سال 1341 دستگیر و به زندان قزل قلعه اعزام شد. در 15 خرداد سال 1342 همراه آقایان اهری و بکایی به کاروان زندانیان در عشرت‌آباد پیوست و در همان سال همراه با علمای تبریز دستگیر و در ساواک تبریز زندانی شد. وی در دی ماه 1385 در تهران به رحمت ایزدی پیوست.
5. حجت‌الاسلام سید مهدى امینى محرر مشهور به دروازه‌اى، فرزند آیت‌الله سیدابراهیم موسوى دروازه‌اى در بهمن 1313 ﻫ ش در تبریز متولد شد. پس از بهره‌گیرى از دروس استادانى چون: حضرات آیات سیدمهدى انگجى، بادکوبه‌اى و شیخ على اکبر اهرى، در سال 1333 راهى قم شد و تا سال 1340 به تحصیل علوم اسلامى پرداخت. پس از فوت پدر در سال 1340 به تبریز بازگشت. در سال 1342 به دلیل همگامى با نهضت امام خمینى(ره) دستگیر شد. از سال 1346 در تهران سکنى گزید و امامت جماعت یکى از مساجد را عهده‌دار گردید. در سال 46 از تبریز به تهران عزیمت و فعالیت های خویش را در قالب برنامه های تبلیغی و ارشادی ادامه داد و در سال 1351 به فعالیت هایی چون امامت مسجد باب الحوایج، تشکیل کتابخانه، تأسیس صندوق قرض الحسنه و ... پرداخت. از سال 1356 در جلسات جامعه روحانیت مبارز تهران شرکت مداوم داشت و در طرح و تنظیم اکثر اعلامیه های حضرت امام (ره) سهم وافری داشت. پس از انقلاب، در مسؤولیت هایی چون سرپرست کمیته7 تهران، عضو شورای عالی کمیته مرکزی، سرپرست دادگاه مدنی خاص شعبه10، تدریس در دانشگاه و ادامه همکاری با جامعه روحانیت مبارز تهران به عنوان عضو هیأت مؤسسین حضور مؤثری داشت. از آثار تألیفی ایشان، مقاله ای تحت عنوان سخنی در باب انتظار است. وی در 28 آذر سال 1378 دار فانی را وداع گفت. (پرونده انفرادی)
6. ستاد ارتش نیز در رابطه با این مسافرت، طی شماره 15380/ ر 41- 3 /11 /41 نوشته است: «لشگر با سرپرست شهربانی‌ها مذاکره کرده که با وسائل مختلفه مراقبت شود در سخنرانی‌ها تندروی ننماید و مشارالیه پس از دو جلسه سخنرانی روز 23 /10 /41 به تهران مراجعت نموده است.» بخش ضمائم