تاریخ سند: 15 آبان 1357
موضوع: دکتر علی امینی
متن سند:
از: 20 ﻫ 12 تاریخ:15 /8 /1357
به: 312 شماره: 26727 /20 ﻫ 12
موضوع: دکتر علی امینی
1. احسان نراقی مورخه 10 /8 /57 با امینی تماس حاصل و اظهار داشت من از پاریس صحبت میکنم و افزود ما در اینجا دلمان شور[میزند] و وضع خراب [است] و مطبوعات بیاندازه ناراحت میکنند و اضافه نمود رادیو (رادیو فرانسه) با من مصاحبهای درباره ایران داشته و وضع خیلی خراب است.
بعد امینی از او سئوال کرد آقایانی که آنجا هستند چه میکنند؟
نراقی اظهار داشت مثل اینکه خمینی روحیهشان تغییرپذیر نیست و مذاکره با وی فایدهای ندارد و فکر میکنم در ایران باید وضعی به وجود آورد که کمی آرام بشود و گویا خود سنجابی هم تحت تأثیر قرار گرفته باشد و یادآور شد تنها راه همانجا (منظور ایران) است و خود شما همانطور که میگفتید باید راه حلی پیدا کرد.
و امینی از احسان پرسید شما کی به ایران میآئید.
او گفت حدود یک هفته دیگر.
و امینی به نراقی اظهار داشت شماها در آنجا بچهها را نصیحت کنید.
و احسان گفت هیچ فایدهای ندارد مثلاً آقای سنجابی که رفته پیش آقای سلامتیان زندگی میکند. این سلامتیان یک آدمی است که خودش یکی از عوامل مطبوعات فرانسه است و دیگری سید بنیصدر است که همه افتادهاند روی آن خط.
و امینی با عصبانیت گفت اگر مملکت از بین برود چه فایدهای به حال آنها دارد و اگر مملکت نباشد اینها که نیستند هیچ ما هم نیستیم.
و احسان گفت اینها در اینجا دقیقه شماری میکنند و بعد از امینی پرسید وضع اعتصابات به کجا کشیده.
امینی در جواب گفت درست میشود ولی از لحاظ اقتصادی بعداً در مضیقه خواهیم افتاد و در خاتمه بیان داشت باید کوشش کرد و مأیوس نشد و از یکدیگر خداحافظی نمودند.
2. آقای شریف امامی با امینی تماس حاصل و پس از احوالپرسی امینی برای آزادی طالقانی و منتظری از ایشان تشکر کرد. و شریف امامی به وی گفت چون اینها مورد علاقه تان بودند و یک مقدار تشریفات پرونده داشتند بنده هم دستور دادم و خوشبختانه توفیق حاصل شد و آزاد شدند.
بعد امینی گفت بنده فردا میروم قم و با این آقایان یک قدری صحبت کنیم و به اعلیحضرت هم عرض کردم که باید اینها را آرام کنیم بلکه انشاءاله شما هم به کارهایتان برسید و سعی میکنم در حدود خودم مراقبت بکنم و شما هم موفق باشید و از یکدیگر خداحافظی نمودند. جمعه 12 /8 /57 نوریزاده از روزنامه اطلاعات با امینی تماس و اظهار داشت سنجابی جریان ملاقاتش را با خمینی تعریف میکرد و میگفت هیچ نوع منطقی سرش نمیشود و من به گریه افتاده بودم و افزود حتی خمینی گفته من کینه شخصی دارم همانطور که پسر من از بین رفته پسر این (منظور ولیعهد) و خودش باید از بین بروند.1 بعد امینی اظهار داشت او نمیداند که اگر مملکت از بین برود همه و خود او هم از بین میروند و سپس از نوریزاده دعوت کرد که به منزلش بیاید تا به اتفاق با سنجابی صحبت کنند و در خاتمه یادآور شد خمینی راه خودش را برود و ما هم راه خودمان را و خداحافظی نمودند.
نظریه یکشنبه: تصور میرود اینکه سنجابی گفته است من در پاریس میمانم تا نتیجه بگیرم به طور حتم این خواسته امینی بوده است.
نظریه سهشنبه: نظریه یکشنبه مورد تایید است. دهر
نظریه چهارشنبه: نظریه سهشنبه تایید میگردد. آرزو
در بولتن درج شده است.
پرونده به دستور ریاست اداره اخذ گردید. بایگانی شود. 27 /8 /57
در بولتن درج گردید. جهت بهرهبرداری به استحضار رئیس دایره عملیات میرسد. کندری 21 /8 /57
در کلاسه 47374 شخصی بایگانی شود. علی اصغر خوانساری 21 /8 /57
توضیحات سند:
1. بهطور قطع و یقین ساحت مقدس حضرت امام خمینی(ره) دور از اینگونه اظهارات سخیف و بیارزش است. حضرت امام(ره) براساس تکلیف و وظیفه الهی مبارزه با شاه را به عنوان عنصری وابسته به استعمار و خیانتکار از سال 1341 ش آغاز نمودند.
منبع:
کتاب
احسان نراقی به روایت اسناد ساواک صفحه 532