طبق اطلاع آقای مکارم شیرازی1 واعظ و سخنران به بندرعباس
تاریخ سند: 28 آذر 1345
طبق اطلاع آقای مکارم شیرازی1 واعظ و سخنران به بندرعباس
متن سند:
از: تهران تاریخ: 28 /9 /1345به: بندرعباس شماره: 156 /316
طبق اطلاع آقای مکارم شیرازی1 واعظ و سخنران به بندرعباس آمده و از رفتن [وی] به منبر جلوگیری شده است دستور فرمایید با اخد تعهد بر خلاف مصالح مطلبی عنوان نکنند اجازه رفتن به منبر [به] وی وارد شود و چنانچه بر خلاف تعهد اقدام نماید نامبرده را به مرکز اعزام دارند.
مقدم
امنیت داخلی- فوری به شهربانی ابلاغ گردد 29 /9
توضیحات سند:
_1. آیت‌الله‌‌العظمی ناصر مکارم شیرازى، فرزند حاج محمد در بهمن ماه سال 1305 ﻫ ش در شیراز دیده به جهان گشود. دوران تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در شیراز گذرانید و پس از شهریور 1320 به فراگیرى مقدمات و سطح در مدرسه علمیه آقابابا خان در آن شهر پرداخت. در سال 1324 به قم عزیمت نمود و طى اقامت پنج ساله در آنجا، از محضر آیات عظام: بروجردى، حجت کوه‌کمرى بهره‌مند گردید. وى در سال 1329 جهت ادامه تحصیل، راهى نجف اشرف شد و موفق به کسب اجازه اجتهاد از علماى آن سامان گردید. در سال 1330 به قم بازگشت و مجدداً در درس آیت‌الله بروجردى شرکت نمود. او فلسفه را نزد علامه طباطبایى (ره) خواند و به تدریس سطوح عالیه فقه و اصول در حوزه علمیه قم مشغول شد. در دهه 30 شمسى به منظور مقابله با تبلیغات الحادى، با همکارى گروهى از همفکرانش، مبادرت به تشکل جلسات بحث علمى و فلسفى کرد. در آن جلسات، کلیه اصول فلسفى مکتب هاى مادى را مطرح و در نتیجه کتاب «فیلسوف نماها» را تألیف نمود. این کتاب با استقبال جوانان و روشنفکران روبرو شد و در سال 1333 به عنوان بهترین کتاب سال، بزرگترین جایزه علمى را به خود اختصاص داد. نگارش قریب 50 عنوان کتاب درباره فقه، اقتصاد، فلسفه، کلام و تفسیر از جمله «تفسیر نمونه» در 27 جلد، از جمله اقدامات علمى ایشان است. وى در سال 1337 اقدام به نشر مجله ماهانه «درسهایى از مکتب اسلام» نمود. فعالیت و مبارزه سیاسى ایشان با اوج‌گیرى نهضت اسلامى در سال 1342 شهرت یافت. او با ایراد سخنان انتقادى و اعتراض‌آمیز در مجامع علمى و مذهبى و نیز نگارش مقالات انتقادآمیز در نشریه مکتب اسلام، توجه ساواک را به خود جلب کرد. بعد از قیام 15 خرداد 1342 دستگیر و بازداشت شد. پس از آن نیز بارها به شهربانى احضار و مورد تذکر قرار گرفت. به دنبال قیام مردم قم در آذر و دى 1356، ایشان به سه سال اقامت اجبارى در چابهار محکوم شد و پس از مدتى محل تبعید وى به مهاباد و سپس مرودشت تغییر یافت. پس از پیروزى انقلاب اسلامى و بازگشت از تبعید، در قم مستقر شد و همچون گذشته به تدریس و تربیت طلاب علوم دینى پرداخت. آیت‌الله مکارم شیرازى، پس از رحلت آیت‌الله‌العظمى حاج شیخ محمدعلى اراکى، از طرف جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به عنوان یکى از مراجع تقلید معرفى گردید. ایشان در دوره اول و دوم مجلس خبرگان، به نمایندگى از طرف مردم انتخاب شد.
2. ساواک قم در نامه‌ای به شماره 3811/ 21 ـ 21 /12/ 45 خطاب به اداره کل سوم نوشته‌است: «نامبرده بالا در ماه رمضان برای وعظ به بندرعباس عزیمت نموده بود و هنگام مراجعت به قم چهار روز در شیراز استراحت نموده‌است» نک: آیت‌الله العظمی ناصر مکارم شیرازی به روایت اسناد ساواک، جلد 1، تهران، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1396