تاریخ سند: 13 آذر 1357
موضوع: صدور اعلامیه
متن سند:
از : 7 / ه 1
به : 312 شماره: 21795/ ه 1
ساعت 1000 مورخه 9 /9 /57 جلسه ای با شرکت شیخ بهاءالدین محلاتی و
عده ای از روحانیون مخالف و افراطیون مذهبی منجمله مجدالدین مصباحی
تشکیل گردید در این جلسه ضمن بحث پیرامون چگونگی تشکیل مجالس
روضه خوانی در دو ماه محرم و صفر تصمیم گرفته شد اعلامیه ای با امضاء
آیت الله بهاءالدین محلاتی تهیه و صادر کنند مبنی بر اینکه گرفتن اجازه از
مقامات حکومت نظامی جهت برگزاری مجالس سوگواری جایز نیست.
1
نظریه شنبه : نظری ندارد.
نظریه یکشنبه : مراقبت کماکان ادامه دارد 2 ـ گویا این اعلامیه بنا به پیشنهاد سید
عبدالحسین دستغیب تهیه و صادر گردیده 3 ـ شیخ بهاءالدین محلاتی تصمیم
داشت به بهانه دیدار برادر همسرش که مریض و در تهران بستری است مسافرتی
به تهران و از آن طریق نیز سری به قم و آیت الله سید کاظم شریعتمداری بزند لیکن
در این جلسه کلیه شرکت کنندگان از وی درخواست کردند که از این سفر
صرفنظر کند و او نیز پذیرفت و به فرستادن همسرش اکتفا کرد.
نقاد
نظریه چهارشنبه : نظریه یکشنبه مورد تأیید است و قرار بود بهاءالدین محلاتی به
اتفاق همسرش به طهران و قم مسافرت نماید لیکن بعلت فرا رسیدن ماه های
محرم و صفر و تقاضای روحانیون درجه یک شیراز فعلاً از رفتن به مسافرت
خودداری و اعلامیه ای در مورد برگزاری مجالس سوگواری بدون اجازه از
فرمانداری نظامی صادر که اعلامیه مزبور پس از وصول پستی ارسال خواهدشد.
توضیحات سند:
1 ـ در روز اول آذرماه 1357
به مناسبت فرا رسیدن ما محرم و
صفر، حضرت امام با ارسال
پیامی رهنمودهای ویژه
عزاداران را بیان داشتند:
«دولت نظامی، دولت یاغی و بر
خلاف شرع است و بر عموم
است که با آن مخالفت کنند و از
اعانت به آن احتراز نمایند ...
مجالس را بدون مراجعه به
مقامات برپا کنند و در صورت
جلوگیر، در میادین، خیابانها و
کوچه ها اجتماع کنید.
» اما در
تاریخ 9 /9 /57 فرماندار
نظامی تهران با محدود کردن
تعداد مجالس عزای حسینی و
منوط کردن آنها به گرفتن اجازه
در ایام محرم و صفر، حرکت
دسته های عزادار را در سطح
کشور ممنوع اعلام کرد.
علیرغم دستور حکومت نظامی
به اخذ اجازه و از طرف دستور
امام به برپایی مراسم، رئیس
ساواک تهران طی گزارشی به
رئیس کل ساواک نوشت: «مردم
بدون گرفتن اجازه، اقدام به
برپایی مجالس می کنند.
»
بالاخره با نزدیک شدن ایام
تاسوعا و عاشورای حسینی،
جلسه شورای امنیت ملی برای
بررسی چگونگی جلوگیری از
راهپیمایی مردم تشکیل شد.
سپهبد حاتم، جانشین ستاد
بزرگ ارتش گفت: «...
سربازان
آمادگی رویارویی با مردم را
ندارند ...
لذا اگر راهپیمایی منع
گردد، آنگاه مردم به خیابان
آمدند و سربازان از شما اطاعت
نکردند، شما چه کار خواهید
کرد؟» بنابراین تصمیم گرفته شد
که در این دو روز از راهپیمایی
مردم جلوگیری نشود.
ر.ک: غلامرضا کرباسچی، هفت
هزار روز، ج 2، صص
1010 ـ 1021
منبع:
کتاب
شهید آیتالله سید عبدالحسین دستغیب به روایت اسناد ساواک صفحه 640
