درباره: مراجعت مهندس سهراب یاوری از مأمورین ساواک از بغداد.
درباره: مراجعت مهندس سهراب یاوری از مأمورین ساواک از بغداد.
متن سند:
نخست وزیریسازمان اطلاعات و امنیت کشور
س.ا.و.ا.ک
امنیت داخلی
شماره: تاریخ: ۱۰/۶/۱۳۴۸
بولتن: ویژه
درباره: مراجعت مهندس سهراب یاوری
از مأمورین ساواک از بغداد.
این بولتن شامل ۵ برگ است
به عرض رسید
مهندس سهراب یاوری مقیم سوئد که به وسیله داود منشی زاده به تیمور بختیار معرفی شده بود و با ساواک همکاری دارد از طرف تیمور بختیار مأموریت داشت تعدادی دستگاه بی‌سیم و همچنین وسائل انفجاری (بارادار) تهیه و به بغداد حمل نماید. مشارالیه در اجرای دستور تیمور بختیار اقدام و حدود یک هفته قبل از تیر خوردن نامبرده به همراه وسائل خریداری شده وارد بغداد گردید.
مهندس سهراب یاوری روز ۸/۶/۴۹ از بغداد با هواپیما بازگشته و مشاهدات خود را به ساواک چنین گزارش داده است:
روز ۱۶/۵/۴۹ تیمور بختیار به اتفاق دو پسر خود - علاءالدین (بهرام میربختیار مأمور ساواک) -فرهنگ (ضارب) و دو نفر عراقی برای شکار عازم دیاله شدند. در شکارگاه فرهنگ ابتدا احمد (عراقی) محافظ تیمور بختیار را که مسلح به مسلسل بوده از پا در آورده و سپس ۴ گلوله به تیمور بختیار شلیک می‌کند. تیمور بختیار به بغداد منتقل و در بیمارستان الرشید بستری می‌شود و بلافاصله تمام ایرانیانی که با بختیار همکاری داشته‌اند بازداشت شده و (محمود محمدعلی، حشمت‌اله عظیمی) و مهندس سهراب یاوری که در هتل زندگی می‌کرده‌اند به کاخ محل اقامت بختیار منتقل و به اتفاق علاءالدین (بهرام میربختیار) که از پیش در محل کاخ اقامت داشته تحت نظر قرار می‌گیرند.
چون در تحقیقاتی که از ضارب و سایر بازداشت شدگان به عمل می‌آید فاش می‌شود که علاءالدین نیز از مأمورین ساواک بوده و مشارالیه را به زندان منتقل و حشمت‌الله عظیمی و سهراب یاوری کماکان به اتفاق خانواده بختیار در کاخ باقی می‌مانند.
تیمور بختیار در اثر معالجاتی که می‌شده در حال بهبود بوده و حتی گاهی صحبت می‌کرده است لیکن به علت انفکسیون از روز ۲۴/۵/۴۹ حال وی به وخامت گرائیده و قرار بوده روز ۲/۵/۴۹ سهراب یاوری برای آوردن طبیب متخصص از سوئد به استکهلم و حشمت‌اله عظیمی برای آوردن طبیب متخصص به پاریس سفر نمایند که بلیط هواپیما نیز تهیه شده بوده ولی روز ۲۵/۵/۴۹ تیمور بختیار در بیمارستان فوت کرده است و در نتیجه عزیمت این دو نفر به اروپا منتفی شده است.
مهندس سهراب یاوری می‌افزاید جنازه تیمور بختیار در سردخانه به امانت گذارده شده و مقامات عراقی سرگرم مطالعه درباره نحوه اقدامات بعدی بوده‌اند. بعد از فوت تیمور بختیار همه روزه در کاخ گریه و زاری به وسیله همسر - خواهر - فرزندان تیمور بختیار و سایر مقیمین کاخ جریان داشته است و بالاخره روز ۷/۶/۴۹ مقامات عراقی تصمیم می‌گیرند جنازه را به خاک بسپارند (تاریخی که عبدالجبار عبدالستار دیپلمات عراقی به مسئول جنبش اظهار داشته بود) لذا شنبه شب (۷/۶/۴۹) شبانه جنازه را از سردخانه به نجف منتقل و در رواق حرم حضرت علی(ع) به خاک می‌سپارند. در مراسم تدفین همسر - خواهر - فرزندان مستخدم و سایر کارکنان کاخ شرکت کرده‌اند ولی سهراب یاوری به علت آن که به وی اجازه خروج از عراق داده شده بود و در ساعت اجرای برنامه تدفین هواپیمای مورد نظر پرواز می‌نموده در مراسم مذکور شرکت نکرده است.
سهراب یاوری اضافه می‌کند همسر تیمور بختیار ضمن گریه و زاری مرتب به سعدون معاون صدام حسین تکریتی فحاشی می‌کند و می‌گوید او مسبب مرگ شوهرش شده است و از روز اول موافقت نکرده است که از خارج طبیب متخصص درجه اول به بغداد دعوت شود.
همسر تیمور بختیار قصد داشته است به اتفاق فرزندان خود از بغداد خارج و عازم ژنو شود ولی مقامات عراقی از خروج وی جلوگیری و اظهار می‌دارند خروج شما مقرون به مصلحت نیست و ممکن است مقامات ایرانی در اروپا دو فرزندش را ربوده و اعلام کنند موقعی آنها را آزاد خواهند کرد فرهنگ (ضارب) آزاد شود و حتی گفته‌اند دولت عراق برای ادامه تحصیل فرزندان شما سه نفر از پروفسورهای درجه اول را از سوئیس استخدام خواهد نمود که به بغداد آمده و تدریس فرزندان شما را عهده‌دار شوند ولی همسر تیمور بختیار کماکان در تلاش است که از بغداد خارج شود.
سهراب یاوری که طی مدت اقامت در بغداد با سعدون معاون صدام حسین تکریتی دوست صمیمی شده است اضافه می‌کند قرار شده است در آینده نیز با عراقی‌ها همکاری کند. سعدون در حضور وی به همسر تیمور بختیار گفته است چون در تحقیقات از فرهنگ (ضارب) روشن شده است ساواک فرهنگ را از تیپ نیروهای مخصوص تحویل گرفته و به عراق اعزام داشته دو نفر از فدائیان را برای کشتن سپهبد نصیری و سرهنگ خسروداد به ایران اعزام داشته است که انتقام خون تیمور بختیار گرفته شود.
سعدون همچنین گفته است تمام ایرانیانی که از ایران با تیمور بختیار ارتباط داشته‌اند وابسته به ساواک بوده‌اند به استثنای اسلامی (سهیل مسئول جنبش به اصطلاح آزادی بخش ملت ایران) و چون مقادیر قابل توجهی اسلحه نزد اسلامی است باید به هر طریق شده او و سلاح‌ها را نجات داد. از مهندس سهراب یاوری هنگام خروج از بغداد به قصد استکهلم تعهد کتبی گرفته شده است که مشاهدات و مسموعات و اطلاعات خود را در زمینه کشته شدن تیمور بختیار با احدی مطرح ننماید.
به عرض رسید فرمودند ممکن است گفته‌های او صحت داشته باشد. ۱۲/۶