موضوع : مذاکرات شه بخش و جمال الدینی
تاریخ سند: 26 آذر 1343
موضوع : مذاکرات شه بخش و جمال الدینی
متن سند:
شماره : 5257 /11 ه امروز بعدازظهر بین عبدالواحد جمال الدینی1 و نیک محمد شه بخش2 در مغازه نیک محمد شه بخش ملاقاتی رخ داد و من به سختی توانستم از پارک هتل و پشت مغازه شه بخش شاهد مذاکرات آنها باشم.مذاکرات نامبردگان در مورد بلوچستان آزاد بود.
شه بخش گفت امروز از کامبوزیا دانشمند معروف شنیدم که دولت مصر 700 نفر از افراد بلوچ را برای فرا گرفتن فنون جنگی به قاهره فرا خوانده و این 700 نفر تحت تعلیمات نظامی قرار گرفته و قرار است برای تشکیل بلوچستان آزاد فعلاً گاردی به تعداد 1200 نفر به رهبری میرعبدی3 تشکیل گردد.
جمال الدینی گفت آن چه برای ما مسلم است کشوری به نام بلوچستان آزاد دیر یا زود تشکیل خواهد شد.
همه مقدمات کار فراهم است.
حتی طرح پرچم این کشور کشیده شده است که فعلاً برای اولین مرتبه روی جلد کتابی به نام داستان شیرین که هم اکنون در کراچی در حال انتشار است چاپ شده است.
(مشخصات پرچم، زمینه قرمز، روی آن ستاره و در وسط ستاره سر یک شیر) جمال الدینی می گفت هرگاه مبلغی در حدود 275 روپیه به کراچی بفرستد تعدادی از این کتاب برای من ارسال خواهد شد.
جمال الدینی افزود اگر شما موافقت نمایید طرح این نقشه را که روی کتاب است خواهم خواست و شما دستور دهید که در تهران تعدادی روی فلز مثل پرچم ایران چاپ شود تا بتوانیم در پاکستان، عربستان و ایران پخش نماییم.
جمال الدینی در پایان افزود بهترین منطقه و محل کار ایران است چون مأمورین کاملاً در خواب غفلت هستند وانگهی قوای انتظامی خیلی کم است.
بالاخره بین دو نفر فوق قرار شد در مدتی خیلی کوتاه تصمیمات قطعی در این مورد اتخاذ نمایند که آیا جمال الدینی به دوبی برود و یا نامه توسط شه بخش برای جمعه ارسال دارد.
نظریه رهبر عملیات : 1ـ امیرتوکل کامبوزیا زارع و عضو شورای نویسندگان رادیو زاهدان فردی بسیار با سواد و بنا به گفته خود از قول دانشمندان فرانسه پرفسور کامبوزیا با تسلط کامل به زبانهای عربی، فرانسه و دارای تقدیر نامه هایی از دانشمندان فرانسه و غیره می باشد که در 8 کیلومتری شمال غربی زاهدان در مزرعه ای به نام کلاته زندگی می نماید.
2ـ اینکه جمال الدینی گفته است مامورین در خواب غفلت هستند منظورش عدم موفقیت مامورین ژاندارمری بوده است.
3ـ اینکه تاکنون جمال الدینی نتوانسته است به دوبی برود دو علت دارد یکی اینکه پول ندارد و قرار است از پاکستان از بستگانش بگیرد.
دوم اینکه اظهار نموده است که ممکن است از سازمان امنیت پاکستان به سازمان امنیت ایران ورود من اطلاع داده شده باشد.
اگر برای گرفتن کارت تردد به ساواک مراجعه نمایم متوجه و مرا تعقیب خواهند نمود.
توضیحات سند:
1ـ ساواک بیوگرافی جمال الدینی را چنین عنوان کرده است : وی از طایفه جمال الدینی یا رخشانی که سکونت اصلی آنها در نوشکین پاکستان می باشد ...عبدالواحد در حدود بیست سال ساکن زاهدان بوده ...
به علت انتشار مجله بلوچی و روزنامه نوکین (هر دو زبان بلوچی) در بین کلیه افراد بلوچ شهرت کافی دارد.
بسیار مایل است که روزنامه و مجلاتی بلوچی در زاهدان منتشر شود تا اذهان عمومی مردم بلوچ متوجه بلوچستان ایران شود و در مواقع ضروری از آن نشریات برای بیداری مردم استفاده کند ...
نامبرده دارای نفوذ کامل در بین افراد بلوچ پاکستان می باشد و عموما بلوچهایی که به پاکستان رفت و آمد دارند نامبرده را می شناسند.
2ـ محمد اللّه بخش معروف به نیک محمد شه بخش فرزند حاجی متولد 1306 زاهدان، وی خبرنگار روزنامه اطلاعات و رئیس ایل شه بخش بوده است.
(به نقل از پرونده وی در ساواک) 3ـ میرعبدی سردارزهی، از خوانین و متمکنین بلوچستان بوده است وی در دهه چهل به قصد جداسازی بلوچستان ایران به عراق مهاجرت و در آن کشور با ایجاد یک شرکت پوششی (ساختمانی) بلوچهای ایرانی را از ایران به عراق اعزام و تحت عنوان جبهه آزادیبخش بلوچستان متحد نمود.
پس از اینکه ساواک از فعالیت های وی اطلاع حاصل نمود ابتدا حدود هفتاد نفر از افرادش را با دادن عفو و تأمین مقرری ماهیانه جذب کرد سپس چند نفر از اقوام نزدیک وی در بلوچستان را دستگیر و آزادی آنان را منوط به بازگشت میر عبدی به ایران نمود.
در نتیجه وی وارد کشور شد و با مقرری ماهیانه ای که ساواک برای وی تعیین نموده بود تا زمان انقلاب اسلامی (1357) زندگی کرد.
میرعبدی چند ماه بعد از انقلاب فوت نمود.
اسم عملیات ساواک برای از بین بردن جبهه متحد بلوچستان، شراره بوده است.
برای اطلاع بیشتر رجوع کنید به : حمید احمدی، قومیت و قومیت گرایی در ایران.
تهران : نشر نی، 1378، فصل هشتم.