درباره : شیخ احمد ضیافتی کافی عطف : 26/12/49 ـ 14282/20 ه 3
تاریخ سند: 26 تیر 1350
درباره : شیخ احمد ضیافتی کافی عطف : 26/12/49 ـ 14282/20 ه 3
متن سند:
به : ریاست ساواک تهران (ه 12) از : اداره کل سوم (312) شماره : 3528 /312 برابر گزارشهای رسیده برخی از عناصر مخالف در نظر دارند در خلال برگزاری جشنهای دوهزار و پانصد ساله شاهنشاهی1 مبادرت به فعالیتهای مضره از جمله تظاهرات، پخش اعلامیه و خرابکاری نمایند لذا ضروری است وضعیت عناصر افراطی از جمله نامبرده بالا که دارای سابقه مضره می باشد دقیقا روشن گردد.خواهشمند است دستور فرمائید سریعا نحوه فعالیت کنونی و ارتباط وی را با عناصر مشکوک و همچنین نشانی محل سکونت فعلی مشارالیه را تعیین و اعلام نمایند.
ضمنا اعمال و رفتار و تماسهای یاد شده را تحت مراقبت قرار دهند و نتیجه را منعکس سازند.
مدیر کل اداره سوم ـ مقدم گیرندگان : ریاست ساواک استان خراسان (مشهد) عطف به 10954/ه 1 4 /4 /49 جهت اطلاع و در صورت مشاهده نامبرده در آن منطقه مراقبتهای لازم از وی ریاست ساواک استان مازندران عطف به 1430/ه ـ 3 /3 /50 جهت اطلاع و در صورت مشاهده نامبرده بالا در آن منطقه مراقبتهای لازم از وی .
توضیحات سند:
1ـ جشنهای 2500 ساله شاهنشاهی در حالی که اکثریت ملت ایران در فقر و محرومیت به سر می بردند، و در زمانی که هر صدای حق طلبی در گلو خفه می شد و زندانها و سیاهچالهای ایران، انباشته از روحانیون خداجو و دیگر مبارزان راه حق و حقیقت بود، شاه و دستگاهش در تدارک عظیم ترین و پرخرج ترین مراسم، یعنی «جشنهای دوهزار و پانصدساله شاهنشاهی» بودند.تبلیغات رژیم، به مناسبت برگزاری این جشنها، به حدی گسترده و پرهزینه بود که با واکنش بیشتر محافل سیاسی ـ اجتماعی جهان و روزنامه های معتبر و بزرگ روبرو شد و همه آنها به گونه های متفاوت، زبان به اعتراض گشودند.
ولخرجیها به قدری بود که محاسبه دقیق آن به هیچ وجه امکان نداشت.
برای مثال در صفحه اول روزنامه ای این خبر، جلب توجه می کرد : «سران کشورهایی که میهمان جشن شاهنشاهی خواهند بود قالیچه ای را دریافت خواهند داشت که تصویر خودشان برآن نقش بسته است.
» رژیم برای جلوگیری از اعتراضات جمعی دانشجویان، دانشگاههای کشور را از 19 تا 26 مهر تعطیل اعلام کرد و این گونه توجیه کرد که این تعطیلی، به منظور امکان شرکت دانشجویان در مراسم بزرگداشت جشنهای شاهنشاهی در نظر گرفته شده است.
روز موعود فرا می رسد و شاه در حضور دهها هزار نفر که در پاسارگاد و در کنار قبر کورش جمع شده اند، در سخنرانی اش می گوید : «کورش! ...
شاه بزرگ! ...
آسوده بخواب که ما بیداریم و همواره بیدار خواهیم بود!» و بدین ترتیب یکی از پرهزینه ترین جشنهای تاریخ در 20 مهر 1350 برگزار می شود.
در حالی که شاه و دارودسته اش با پول ملت فقیر و محروم ایران، به عیش و نوش مشغول بودند و در کنار سران و دیکتاتوری های دیگر کشورها غرق مستی و بی خبری اند، امام خمینی (ره) در خانه مسکونی محقرش، در جوار بارگاه ملکوتی حضرت علی (ع) در نجف اشرف، خون دل می خورد.