موضوع : سخنرانى شیخ حافظى
متن سند:
گزارش خبر
موضوع : سخنرانى شیخ حافظى
از ساعت 14 الى 15 روز 19 /5 /37 جلسه مذهبى با شرکت تقریبى ششصد نفر در مسجد جلیلى تشکیل گردید آنگاه شیخ حافظى بمنبر رفته و چنین اظهار داشت : بطور کلى هر کس زحمت بکشد ثمرش را خواهد دید دانشجوئى که زحمت نکشید نباید انتظار نمره داشته باشد همه ما باید زحمت بکشیم و سعى و کوشش نمائیم اگر زمان جهاد فرا رسید همه آماده باشیم چنانچه پیشوا و امام ما خمینى دستور داد با جان و دل انجام دهیم نه اینکه بگوئیم حالا هوا سرد است من کاسبى دارم آن یکى فکر زن و بچهاش را بکند بلکه باید در راه دین و اسلام کوشید و ترس بخود راه نداد همین ترس زنجیرى است بپاى ما پس باید امروز با فردا فرق داشته باشد واى بحال ملتى که امروز با دیروزش یکى است یعنى این ملت ورشکسته است چطور میتواند به دروازه تمدن بزرگ برسد براى رسیدن باین دروازه شناخت سیاسى و اقتصادى و اجتماعى و فرهنگى لازم است خودمان در کشورمان نه صنعت داریم نه تکنولوژى نه کشاورزى گوشت یخ زده که باید کود شیمیائى بشود مصرف میکنیم چطور میتوانید باین دروازه برسید یک دهاتى آمد شهر و رفت در یک مسجد نماز بخواند از منارهاى این مسجد خوشش آمد پرسید اینها چیست گفتند این مناره تمدن بزرگ است دهاتى خیلى دلش خواست اصرار کرد تا اینکه یک اصفهانى رند و زرنگ دو تا تخم زردک بدهاتى فقیر و بدبخت داد اکنون براى پیاده کردن زردکها باید تشکیلاتى باشد زمین را یک متر در یک متر زردکها را چال نمود البته منارهها هیچوقت سر از خاک بیرون نیاوردند کدام تمدن بزرگ ما ملت ورشکستهایم پس باید آماده باشیم همانطوریکه مرجع عالیقدر امام خمینى میفرماید اگر لازم باشد روزى من اسلحه بدست بگیرم اینکار را خواهم نمود.
فتواى جهاد یکبار توسط میرزا علىاکبر شیرازى1 در زمان ناصرالدین شاه داده شد همه همگام شدند و تنباکو را تحریم کردند خمینى میفرماید چرا جشن بگیریم و نباید جشن بگیریم هیچکس جشن نگرفت اتحاد یعنى همین وقتى میفرماید مغازهها بسته باشد یعنى ببندید چه فضاى بازسیاسى اینکه فضاى گشاد سیاسى است فرق است میان خیابان باز و خیابان گشاد چون خیابان گشاد را با زور و بولدوزر خراب کردند تا گشاد شود ولى خیابان باز یعنى همیشه باز.
توضیحات سند:
1ـ فتواى تحریم تنباکو از طرف مرحوم آیتالله حاج میرزا محمد حسن شیرازى که ساکن سامرا بود صادر شد. اسم کوچک مرحوم میرزاى شیرازى در این سند به اشتباه گفته شده یا درج گردیده. مرحوم عباس اقبال درباره این تحریم مىنویسد : «به دو نظر قابل اهمیت و شایان توجه و بحث است. یکى آن که مردم تا چه حد تابع اوامر و احکام علماى دینى خود بوده و ایشان تا چه پایه در مردم صاحب نفوذ... قدرت معنوى محسوب مىشدند.... دیگر آن که قیام ملت و توفیقى که در راه الغاى امتیاز دخانیات نصیب ایشان و علما شد چنین فهماند که با مقاومت و قیام و پافشارى به خوبى میتوان از اعمال خودسرانه دستگاه استبداد و اقداماتى که به ضرر ملت از جانب آن دستگاه صورت مىگیرد جلوگیرى نمود.» (تحریم تنباکو، مقدمه)
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک - کتاب 08 صفحه 348