تاریخ سند: 2 آبان 1355
متن سند:
به : مدیریت کل اداره سوم 312 از : سازمان اطلاعات و امنیت قم شماره: 5314 /21 ه در بازرسی حجره محمد عسگری1 مدارکی دال بر پرداخت وجوه شرعی به مرتضی پسندیده روی کاغذ مارک دار وزارت پست و تلگراف کشف که متعلق به طلبه ای به نام ابوالقاسم رهبر2 بوده لزوما یاد شده دستگیر در تحقیقات اولیه مشخص شد پدر وی به نام عباس رهبر3 که کارمند مخابرات همدان است وجوه شرعی را از همدان جمع آوری و برای فرزندش ارسال داشته تا به پسندیده تحویل نماید نامبرده به همین ترتیب عمل نموده و رسیدهای دریافتی را جهت پدرش به همدان ارسال نموده است.مقرر فرمائید نسبت به نحوه رفتار با متهم نظریه اعلام و در مورد پدرش نیز اوامر لازم به سازمان همدان ابلاغ فرمایند.
رئیس سازمان اطلاعات و امنیت قم ـ معینی گوینده : قمی نژاد گیرنده : مجتبوی ساعت : 10450 تاریخ : 2 /8 /35 در پرونده 49976 بایگانی شود.
مجتبوی 2 /8 /35 رونوشت برابر اصل است.
اصل در پرونده محمدعسگری می باشد.
توضیحات سند:
1ـ محمد عسگری ف موسی در سال 1335 در قریه قپچاق شهریار به دنیا آمد.پدرش کشاورز بود.
وی تحصیلات علوم حوزوی را از مدرسه دارالشفاء در قم آغاز کرد و سپس در مدرسه حجتیه آنرا پی گرفت.
مشارالیه در سال 1355 به دلیل فعالیت های تشکیلاتی به طرفداری از حضرت امام (ره) دستگیر و تا تاریخ 13 /8 /57 زندانی شد.
2ـ ابوالقاسم رهبر ف عبدالحسین در سال 1335 ه ش در فامنین از توابع همدان به دنیا آمد.
از سال 1352 جهت تحصیل علوم حوزوی به قم آمد و در مدرسه حجتیه ساکن شد و در تاریخ 2 /8 /1355 به علت، هدایت مردم به سوی پرداخت سهمین به حضرت امام (ره) دستگیر و خود را مقلد ایشان معرفی کرد و حدود 16 روز در زندان به سر برد.
مشارالیه که در سال های اوج انقلاب اسلامی، در منابر خود، علیه رژیم ستمشاهی سخن می گفت، در سال 57 که در محل تولد خود ـ فامنین ـ به منبر می رفت، مورد حساسیت ساواک قرار گرفت.
وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مدتی در عقیدتی سیاسی لشکر 41 قدر اراک به خدمت مشغول بود 3ـ عباس رهبر، همان عبدالحسین رهبر، پدر ابوالقاسم رهبر است که ساواک در ثبت اسم کوچک وی اشتباه کرده است.
مشارالیه که نام پدرش حسینعلی می باشد، در سال 1314 ه ش در فامنین همدان به دنیا آمد.
او که متصدی دفتر مخابرات محل تولد خود بود، به علت ارسال وجه سهم امام برای ابوالقاسم رهبر، جهت تحویل به نماینده حضرت امام خمینی (ره) دستگیر و پس از مدت کوتاهی آزاد شد.
همین حرکت باعث شد که مشارالیه برای تصدی شغل حساس درجه 2 مورد تأیید ساواک قرار نگرفت و به عنوان تلفنچی در همدان به کار خود ادامه داد.