[موضوع:]جلسه بحث و تفسیر مسجد هدایت و سخنرانی شبستری
تاریخ سند: 1 دی 1348
[موضوع:]جلسه بحث و تفسیر مسجد هدایت و سخنرانی شبستری
متن سند:
[شماره:] 32010 /20 ه 2 بعدازظهر روز 27 /9 /48 جلسه بحث و تفسیر هفتگی مسجد هدایت تشکیل گردید در این جلسه در حدود 200 نفر از افراد مختلف مردم اعم از بازاری ـ اداری ـ دانشجو و دانش آموز شرکت داشتند که در بین آنان سیدمحمود طالقانی ـ شبستری واعظ ـ مهندس مهدی بازرگان ـ دکتر یداله سحابی ـ حاج احمد صادق ـ جواد جباری ـ سید ابراهیم موسوی ـ امیرخانی ـ حسام الدین انتظاری ـ محمود محسنی ـ داریوش چوبک ـ محمدعلی هوشیاری ـ محمدعلی یزدان پناه ـ محمدمهدی اندوهی ـ اله پناه مروج ـ مرتضی بیوک افشاری ـ اکبر فتوت شناخته شدند پس از نماز جماعت که توسط طالقانی برگزار شد.آیاتی از کلام اله مجید توسط محسنی قرائت و سپس شبستری به صحبت پرداخت موضوع اظهارات وی تقلید و نوع تقلید و اطاعت کورکورانه بود و بحث خود را به مسائل سیاسی روز از جمله ویتنام ـ اعراب و مبارزات چریک ها کشانید و شدیدا به سیاست و تمدن آمریکا حمله کرد و از سیاست و اطاعت کورکورانه زمامداران ایران انتقاد نمود.
علل این همه بی حجابی و ازدیاد مینی ژوپ ناشی از عقده حقارتی است که از لحاظ ترقیات معنوی و علمی دنیای عرب [غرب] به آن دست یافته است و ما با سابقه چندین هزار ساله خود نه تنها جزء ملل عقب مانده هستیم بلکه به ارتجاع زمان قبل از میلاد برگشته ایم و برای جبران این عقده و عدم لیاقت زمامداری خود شب که به بستر استراحت می رویم دیگر نمی توانیم خود را گول بزنیم و سر خود کلاه بگذاریم پی به این عقب ماندگی می بریم و برای گمراهی مردم و ترس از بازخواست علت عدم پیشرفت ها را با طرح و نقشه های فریبنده هر روز با فرم و شکل به خصوصی از قبیل رواج بازار لختیها ـ فساد و اخلاق و آزادی های مینی ژوپ و هیپی1 و بیتلیسم2 اذهان عمومی را به این وضع جلب و با تبلیغات مسموم با نشان دادن این صحنه هم به دنیا خود و هم [...
] را به پای آنها برسانیم ناطق سپس صحنه های کلیسیا و پدرهای روحانی را مجسم و به شرح فساد آنان پرداخت و در خاتمه به نوع افتخارات ما در عصر فضا اشاره نمود و گفت شب تا صبح با جمله سازی و آب و رنگ ظاهری کلمات مشغول هستیم جلسه در ساعت 1930 خاتمه یافت و افراد به تدریج از مسجد خارج شدند.
نظریه رهبر عملیات : به صحت گزارش منبع می توان اعتماد نمود.
آجودان نظریه 20 ه 2 : به نظر می رسد نامبرده سید احمد شبستری می باشد که دارای سابقه است.
توضیحات سند:
1ـ هیپی (hipi)، نام عمومی جوانانی که به صورت نامنظم تلاش می کنند تا خود را از نظم اجتماعیِ استقراریافته خارج سازند.این اصطلاح در اواسط دهه 1960 در امریکا پیدا شد.
بیشتر کسانی که زندگی هیپیگرانه را پذیرفتند از طبقات بالا و متوسط اجتماع بودند.
پدیده هیپیگری شورشی بر ضد نهادهای اساسی اجتماع بود؛ هیپیها می کوشیدند تا با استعمال داروهای مخدر از دریافت ارزش ها و هدف های اجتماعی و پایبندی به آنها خود را دور نگاه دارند.
داروهایی که به کار می بردند ماریجوانا و ال.
اس.
دی.
و حتی هروئین بود، دو مرکز عمده هیپیها در امریکا یکی در نزدیکی سان فرانسیسکو و دیگری در نزدیکی نیویورک است.
حدود نیمی از هیپیها را «نوچه ها» تشکیل می دادند که قصد فرار از اجتماع داشتند و به صورت غیر رسمی از گوروها تعلیم می گرفتند.
بسیاری از ایشان مدتی زندگی هیپیگری را می آزمودند و سپس از آن دست می کشیدند.
گروه سوم هیپیها «نوجوانان زیر 20 سال» بودند که فلسفه اصیل و مستقلی برای خود نداشتند و تنها به آن دلخوش بودند که لباسهای عجیب و غریب بپوشند و با استعمال دارو و به عوالم دیگر بروند و بر ضد نهادهای ثابت اجتماع و اخلاق قیام کنند.
هیپی ها نهادهای اساسی دولت و خانواده را طرد کردند، و همچنین با نظامهای اقتصادی و دینی و تربیتی جامعه جدید مخالف بودند.
حکومت مرسوم را ظالمانه می دانستند و آنارشی را فلسفه اجتماعی می پنداشتند.
انحصار زن و شوهر را به یکدیگر قدیمی و خرافی می دانستند و به نوعی از ازدواج دسته جمعی با آزادی فراوان در روابط جنسی معتقد بودند.
زندگی اقتصادی را چنان می خواستند که هرکس برای تهیه خوراک خود شخصا کشت کند و لباس خود را خود فراهم آورد و به جای معامله با پول معامله جنس به جنس رواج یابد از دینهای یهودی و مسیحی روگردان می شدند و به دینها و فلسفه های شرقی روی می آوردند.
تعلیم و تربیت رسمی را نیز منکر بودند و آن را مایه ربودن عقل می دانستند.
به طور کلی، هیپیها مشتاق آزادی شخصی بیشتر بودند و می گفتند که آنان باید از حالت بی نام و نشان («ماشین مانند» یا «مجسمه مومی») که در جامعه دارد بیرون بیاید و جامعه ای طبیعی تر و بهتر بسازد.
معتقد بودند که جامعه «غیرانسانی» شده است.
(دایره المعارف فارسی، غلامحسین مصاحب جلد دوم بخش دوم صفحه 3331، نشر کتابهای جیبی، چاپ دوم سال 1381) 2ـ در دهه اول بعد از جنگ جهانی دوم در ابتدای دهه اول جنگ سرد، در غرب سرخوردگی های اجتماعی متأثر از جنگ جهانی دوم و درگیریهای پراکنده بعد از آن به وجود آمد.
در دهه 60 قرن بیستم اولین جنبش های اجتماعی با کارکرد اعتراضی پیدا می شوند که به بیتلها معروف شدند.
اینها اولین گزارههایی را که در نظر داشتند اعتراض به وضع موجود بود.
مشخصا بی عدالتی، تبعیض، فقر و جنگ مورد حمله آنها بود.
هم زمان و به موازات بیتلها، نحله دیگری به وجود آمد به نام هیپیها، که کارکردشان اعتراض به نظم موجود بود.
مشخصه ظاهری این افراد در مقایسه با بیتلها سر و وضع نامرتب آنها بود.