دستگیری یکی از اعضای مخفی گروه چریکهای به اصطلاح فدائی خلق1 در شهرستان اصفهان
دستگیری یکی از اعضای مخفی گروه چریکهای به اصطلاح فدائی خلق1 در شهرستان اصفهان
متن سند:
در ساعت 0530 روز 15 /4 /37، مأمورین مبارزه با مواد مخدر شهربانی اصفهان، در محله مفت آباد شهرستان مزبور، به یک نفر جوان که خود را کرم محرمی، کارگر کارخانه ذوب آهن آریامهر معرفی نموده بود، ظنین شده و نسبت به دستگیری وی اقدام نموده اند.در بازرسی بدنی از جوان مزبور، یک عدد نارنجک، تعدادی اعلامیه کمونیستی «نوید» (از انتشارت حزب منحله توده در داخل کشور) و یک جلد دفترچه، حاوی قرار ملاقات به رمز، کشف گردیده که به همین مناسبت مشارالیه به سازمان اطلاعات و امنیت اصفهان تحویل شده است.
در تحقیقات معموله توسط مأمورین سازمان مزبور، هویت واقعی جوان دستگیر شده، به مشخصات نادر زرکاری (عضو گروه چریکهای به اصطلاح فدائی خلق و برادر دو نفر از معدومین گروه موصوف، به نامهای قربانعلی و یوسف زرکاری) که از سال 2536 متواری و به گروه ملحق شده بود، مورد شناسائی واقع و در جریان بازجوئیهای معموله نامبرده ضمن تائید عضویت و فعالیت خود در گروه موصوف، اعتراف نموده است که برابر دستور رابط گروهی، از حدود چهار ماه قبل از تهران به اصفهان آمده و پس از تهیه یک باب خانه امن، به اتفاق یک نفر دیگر با نام مستعار «احمد» مسئولیت چاپ و نگهداری نشریات گروه را به عهده گرفته است.
در بازرسی از خانه امن که نشانی آن توسط خرابکار موصوف در اختیار مأمورین قرار گرفته بود، گذشته از کشف مقادیری اعلامیه و جزوات مربوط به گروه چریکهای به اصطلاح فدائی خلق تعداد قابل توجهی نیز نشریه آماده توزیع «نوید»، «دنیا»،1 «برنامه حزب توده ایران»، یک دستگاه ماشین پلی کپی برقی، کاغذ و مرکب چاپ و تعدادی استنسیل چاپ نشده اعلامیه «نوید» کشف و ضبط گردیده است.
ارزیابی خبر: خبر صحت دارد.
اقدامات انجام شده: 1ـ مراتب به نخست وزیری اعلام شده است.
2ـ تحقیقات لازم پیرامون تعیین کیفیت فعالیتهای گروهی و شناسائی مرتبطین یاد شده فوق ادامه دارد و نتایج حاصله متعاقبا به استحضار خواهد رسید.
توضیح : از حدود یکسال قبل، تعدادی از اعضای گروه چریکهای به اصطلاح فدائی خلق پس از تغییر در مواضع تاکتیکی خود که به دنبال تردید در مورد صحیح بودن ادامه روشهای قبلی گروه موصوف صورت گرفته انشعاب خود را اعلام و با معرفی سازمانی به نام «گروه منشعب از چریکهای فدائی خلق ایران» با خطوط فعالیتی که مشابهت نزدیکی به مشی حزب منحله توده و طرفداری از کمونیزم شوروی دارد، از گروه چریکهای به اصطلاح فدائی خلق جدا شده و با تاکید در استقلال خود، به ادامه فعالیت پرداخته اند.
2 مدارک مکشوفه از خانه امن خرابکار دستگیر شده (نادر زرکاری) نشان می دهد که نامبرده نیز از عناصر گروه انشعابی فوق الذکر بوده است که تحقیقات در این زمینه ادامه دارد.
3
توضیحات سند:
1ـ فدائیان خلق : در زمستان سال 1349 ه ش جسته گریخته شایع شده بود که رژیم شاه با یک گروه مبارز مسلح در جنگلهای سیاهکل درگیری پیدا کرده است.این درگیری، پس از پایان ماجرا رسما توسط رژیم اعلام شد و معلوم شد که یک گروه مارکسیست که تشکیلات مخفی و روش مسلحانه داشته اند و پس از آنکه در شمال شناخته و محاصره شده اند مقاومت کرده و دستگیر شده اند.
سیزده نفر از دستگیرشدگان در فروردین 1350 ه ش اعدام و عده ای نیز زندانی شدند.
از این پس درگیری میان ساواک و اعضا و طرفداران این گروه آغاز شد.
بعضی از مهره های رژیم توسط افراد باقی مانده گروه ترور شدند و تخریبهائی نیز بدست آنان صورت گرفت.
در فاصله سالهای 1349 تا 1354 ه ش چندین گروه کوچک مسلح مارکسیستی توسط رژیم کشف شد و به تدریج این گروههای کوچک مختلف و از جمله گروه سیاهکل، نام عمومی «فدائیان خلق» به خود گرفتند.
اینان به دلیل آنکه از آغاز رسما خود را از مارکسیست معرفی کرده بودند در میان توده مردم پایگاه قابل توجهی پیدا نکردند و ساواک مخصوصا در سالهای 1354 و 1355 ه ش توانست اکثریت نیروهای خارج از زندان آنان را در خانه های تیمی دستگیر سازد و یا به قتل رساند.
شدت ضربات بر این گروهها به اندازه ای بود که در سالهای 1355 و 1356 ه ش بعضی از گروههای کمونیستی، مبارزه مسلحانه را به مصلحت ندانسته و ترجیح داده بودند مبارزه سیاسی و تبلیغ ایدئولوژیک را در پیش گیرند و این تغییر روش را رسما تبلیغ می کردند.
اما گروههای اسلامی متعددی در این سالها بوجود آمدند که برخلاف سازمان مجاهدین خلق خود را از گرایشها و انحرافات مارکسیستی دور نگهداشتند و با انجام عملیات مسلحانه به مبارزه ادامه دادند.
2ـ این انشعاب از پاییز سال 1355 شروع شد که عده ای از اعضای سازمان چریکهای فدایی خلق با مردود شناختن مبارزه مسلحانه در صدد برآمدند با نفوذ در توده های کارگری مرام انقلابی خود را تبلیغ کنند.
این انشعاب پس از انقلاب اسلامی به چریکهای فدایی خلق (اقلیت) و چریکهای فدایی خلق (اکثریت) معروف شد.
آنها که با «اکثریت» نامیده می شدند با مواضع حزب توده هماهنگ شدند و از مواضع رادیکال خود پس نشستند.
اما گروهی که با «اقلیت» نام برده می شد همچنان موضوع تند و چپ رویهای خود را حفظ کرد و خیلی زود با فراخوانی اعضای خود به کردستان با همدستی گروههای تجزیه طلب آن استان به رویارویی مسلحانه با جمهوری اسلامی ایران پرداخت.
3ـ نشریات دنیا و مردم از نشریات چپ آن دوره در ایران می توان به دو مورد زیر اشاره داشت : «مردم» روزنامه سیاسی و حزبی و ارگان هیأت اجرائیه موقت حزب توده ایران بود.
عنوان اصلی آن «نامه مردم» بود ولی به «مردم» شهرت داشت و شناخته شده بود.
صاحب امتیاز و مدیر مسئول آن منوچهر بهزادی و دکتر رضا رادمنش بود و زیر نظر هیأت تحریریه کار می کرد.
نامه مردم از ذی نفوذترین روزنامه های دوران خود بود و گاهی اوقات به جای رهبر نیز منتشر می شد.
این روزنامه ابتدا در سالهای 23 تا 26 در تهران منتشر می شد و بعد از مرداد 32 مدتی تعطیل شد (پس از انتشار مجدد) و آنگاه در دهه 40 و تا اواسط دهه 50 به صورت یک نشریه زیرزمینی تهیه و منتشر می شد.
«دنیا» مجله ماهانه سیاسی و ایدئولوژیک با صاحب امتیازی دکتر تقی ارانی که ابتدا در سالهای 1314 ـ 1313 انتشار می یافت.
«دنیا» نخستین مجله مبلغ مرام کمونیستی در ایران بود و چهار دوره انتشار با فاصله داشت.
دوره دوم آن دهه 1320 انتشار یافت و دوره سوم از سال 1339 بدون امتیاز به صورت فصلنامه و زیرزمینی توسط حزب توده ایران منتشر شد.
دوره چهارم از سال 1353 به صورت ماهنامه و کماکان بدون امتیاز نشر می یافت.
دنیا معروفترین نشریه ایدئولوژیک حزب توده بود که مندرجات آن راهنما و سرمشق دهنده سایر مطبوعات دست چپ به شمار می رفت.