تاریخ سند: 13 مرداد 1337
متن سند:
چون برگهای شماره 1 و 2 پرونده کلاسه 278 ـ 3 فرهنگ بنام (آموزگار) مربوط به سناتور حبیب اللّه آموزگار1 بوده و سایر برگها مربوط به دکتر جمشید آموزگار معاون وزارت بهداری و پسر سناتور مزبور میباشد دستور فرمائید نسبت به تفکیک پرونده و نوشتن فیش جدید بنام شخص اخیرالذکر اقدام و چنانچه سناتور آموزگار دارای پرونده جداگانه دیگری هم میباشد باین پرونده ضمیمه گردد.کامیاب 13 /5 /37
توضیحات سند:
1ـ حبیب اللّه آموزگار: وی فرزند محمد حسین در سال 1269 ش در اصطهبانات چشم به جهان گشود.در 12 سالگی برای تحصیل علوم دینی راهی شیراز شد و مقدمات فقه، اصول منطق و فلسفه را در شیراز فرا گرفت و در 1290 به تهران آمد.
حبیب اللّه آموزگار به سردبیری روزنامه آفتاب، روزنامه صدای ایران و مدیریت مجله های رهنما، علم و اخلاق، رسید.
پس از طی دوره سردبیری وارد وزات فرهنگ شد.
ابتدا به ریاست مدرسه (ادب) برگزیده شد و در 1302 ش به سمت ریاست فرهنگ فارسی رسید و به آن شهر رفت و تا 1304 ش به این سمت اشتغال داشت.
سپس به تهران احضار شد.
در زمان وزارت «داور» به وزارت دادگستری انتقال یافت و عهده دار مشاغل مختلفی شد.
وی از 1315 تا 1329 ش در وزارت دادگستری مستشاری دیوان عالی کشور را عهده داشت.
آموزگار مدتی نیز صاحب امتیازی «آینده» را برعهده داشت و در 1330 ش به وزارت فرهنگ منصوب شد در دوره دوم وارد مجلس سنا گردید.
وی در اوایل فرورودین 1359 ش در تهران در گذشت.
برخی از آثار وی عبارتند از: فرهنگ فارسی آموزگار، فلسفه رومی، لغت عربی به فارسی آموزگار، نحو عربی، عمده النحو، ملکه اسلام، عالم ازدواج، زن در جامعه.
1ـ علی محمد دهقان: وی فرزند میرزا باقرخان دهقان بود که در 1288ش چشم به دنیا گشود.
پدرش از مالکان معروف پارس بود.
دهقان موسس شرکت سهامی برق و سیمان (شیراز) بود و در دوره های 14و16 و 18 و 19 از حوزه انتخابیه شیراز به نمایندگی مجلس شورای ملی برگزیده شد.
2ـ لطفعلی صورتگر: میرزا لطفعلی خان، فرزند میرزا آقاخان شیرازی به سال 1279ش در شیراز چشم به جهان گشود.
تحصیلات مقدماتی را در شیراز آموخت سپس برای تکمیل تحصیلات خود تصمیم گرفت به انگلستان برود.
ابتدا به هندوستان رفت تا از آنجا رهسپار لندن شود، اما پس از اقامت دوساله در هند و ادامه تحصیل به شیراز برگشت و علوم ادبی و نقد الشعر را در نزد نصیرالدین فرصت الدوله آموخت.
در اداره دارائی شیراز مشغول کار شد اما پس از مدتی به وزارت معارف منتقل و آموزگار شد.
در همین سالها مجله ادبی سپیده دم را منتشر می ساخت.
در 1305 ش به تهران آمد و همراه چند محصل دیگر عازم لندن شد؛ در رشته ادبیات زبان انگلیسی لیسانس گرفت که در همین سفرش با یک دختر انگلیسی ازدواج کرد.
در 1312 ش به تهران بازگشت و در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران مشغول تدریس گردید.
در 1316 ش دوباره به لندن رفت و پس از دریافت درجه دکترا در ادبیات زبان انگلیسی به کشور خود بازگشت و علاوه بر ریاست دارالانشاء بانک ملی ایران و تدریس در دانشگاه تهران، ریاست دانشکده ادبیات دانشگاه پهلوی (دانشگاه شیراز فعلی) را به عهده گرفت، میرزا لطفعلی خان شاعر بود.
و در شعر صورتگر تخلص کرده به آن مشهور بوده است.
وی در بعد از ظهر روز سوم مهر 1349 در تهران بر اثر سکته قلبی درگذشت.
از صورتگر علاوه بر مجموعه اشعار، تعدادی مقاله و چند اثر کتاب باقی است که میتوان از بین آنها به : لحن سنجی، تاریخ ادبیات انگلیسی، اصول اقتصاد و تجارت و ترجمه مقاله های (بیکن) انگلیسی اشاره کرد.
منابع: رکن زاده آدمیت، محمد حسین، دانشمندان و سخن سرایان فارس، ج 3، تهران، اسلامیه ـ خیام، 1339ش؛ یادی از صورتگر، هنر و مردم، شماره 85 (1348ش)، ص 12ـ6.