[موضوع :] تردد مردم به انارک نائین1 پیرو : 7426/10 ه 1 ـ 8/3/37
تاریخ سند: 25 خرداد 1357
[موضوع :] تردد مردم به انارک نائین1 پیرو : 7426/10 ه 1 ـ 8/3/37
متن سند:
تیمسار فرماندهی ناحیه ژاندارمری اصفهان سازمان اطلاعات و امنیت اصفهان شماره : 8026 /10 ه 1 برابر اطلاع واصله به علت تبعید 4 نفر از وعاظ ناراحت و افراطی به انارک نائین عده زیادی از مردم که اکثرا روحانی و اهل قم و یزد می باشند با اتومبیلهای شخصی برای دیدن آنان عزیمت نموده و حتی گفته شده چند نفر از تجار یزد مبلغ زیادی وجه نقد و وسایل در اختیار این محکومین قرار داده اند، علیهذا خواهشمند است دستور فرمایید با توجه به مراتب بالا با انجام مراقبتهای مستمر و دقیق مشخصات کامل ملاقات کنندگان، صحت و یا سقم مفاد اطلاعیه مورد بحث را تعیین و نتیجه را به این سازمان اعلام فرمایند.ضمنا تاریخ ورود هر یک از محکومین را نیز منعکس نمایند.
رئیس سازمان اطلاعات و امنیت اصفهان.
تقــوی شرف الدین 24 /3 ملکی نادری 24 /3 /37
توضیحات سند:
1ـ آیت الله مکارم که در سال 1357 مدتی در این شهر تبعید بود در توصیف این شهر می گویند : این شهرک همانگونه که از نامش پیداست تعداد کمی درخت انار دارد و دیگر از آب و آبادی هیچ و کویر پهناور مرکزی آن را از چهار سو احاطه کرده، چند کوچه پهن آسفالتی دارد که از ناچاری نام خیابان بر آن گذارده اند و همه آنها به بیابان برهوت خشک و سوزان منتهی می شود، تنها نانوائی شهر مسافرت کرده بود و جز نان خانگی که مخصوص اهالی بود پیدا نمی شد و به همین دلیل دو سه ماهی که ما در آنجا بودیم غالبا نان خشک از نقاط دیگر می آوردند مصرف می شد، آب آنجا قابل شرب نبود به همین دلیل دوستان اصفهانی که تقریبا همه روزه با پیمودن بیش از دویست کیلومتر راه به دیدن ما می آمدند آب آشامیدنی را از آنجا می آوردند، تنها نفت و بنزین فروشی شهر به خاطر کمی درآمد، کارش را تعطیل کرده بود و نفت و بنزین پیدا نمی شد.این شهرک دو هزار نفری را «شهر زنان» می گفتند، به این دلیل که مردان تمام طول هفته را (غیر از جمعه) در معدن سربی که در نزدیکی آنجا بود و به نام معدن نخلک است کار می کردند و زن و فرزندشان بی سرپرست بودند.
وضع بعضی از مردم آنجا به قدری رقت بار بود که نمی توان شرح داد اما عموما خوش قلب و مهربان و معتقد به مبانی مذهبی هستند، به همین دلیل در مدت کوتاهی با هم آشنا شدیم و برنامه های وسیع دینی در آنجا پی ریزی شد و خوشبختانه محدودیتی نداشتیم.
نیم قرن خدمت به مکتب اهلبیت.
زندگینامه آیت الله ناصر مکارم شیرازی، احمد قدسی، ص 240 ـ 239