موضوع: صحبت عبدالرضا حجازی در مسجد ارک
تاریخ سند: 22 آذر 1346
موضوع: صحبت عبدالرضا حجازی در مسجد ارک
متن سند:
به: 316 شماره: 28230 /20 ه 3 از: 20 ه 3 نامبرده بالا در تاریخ 17 /9 /46 در ساعت 1330 به منبر رفته درباره وحی پیغمبر صحبت کرد و رشته سخن را تا آن‌جا کشانید که جامعه ما را فساد تهدید می‌کند و این نقشه عمیقی است که مسیحیان چندین قرن پیش کشیده‌اند و در این زمان می‌خواهند به مرحله عمل در بیاورند هر پدری که بخواهد جلوی فرزندش را بگیرد ممکن نیست زیرا وقتی از خانه بیرون آمد تحت تأثیر محیط قرار می‌گیرد.یکی از عواملی که محیط ما را به سوی بدبختی سوق می‌دهد همین دستگاه رادیو است و جوانی که همیشه وقت خود را با ساز و آواز و فلان رقاصه می‌گذراند چطور می‌توان از او توقع دینی داشته باشیم و مثالی از هشام ابن عبدالملک که به حضور پیغمبر رفته بود زد و گفت هشام عرض کرد که منصور خودش را خلیفه مسلمانان می‌داند و بر مملکت اسلامی حکومت می‌کند در حالی‌که امام و پیشوای مسلمانان شما هستید این عمل زشت و ناپسندی است که از خلیفه سرزده (در این قسمت به نظر می‌رسد اشتباهی وجود داشته باشد1 316 تعیین کند.
23 /9) یک اشتباه سلطان محمود غزنوی باعث شد که چین ملی و چین کمونیست فعلی که نزدیک بود مسلمان بشوند به دنیای مسیحیت کشیده شوند وقتی که سلطان محمود قدرت داشت بر آنها ظلم و فساد روا داشت و نتیجه آن شد سلاطین بیایند و بروند ولی بعضی‌ها عملی انجام می‌دهند که مردم از جاده اسلام منحرف بشوند این جوانان که باید نگهدار مملکت بشوند آن چنان آنها را معتاد به ساز و آواز، می‌خوارگی، هروئین کرده‌اند که اگر روزی سرباز در مقابل دشمن نتوانست مقاومت کند آنها هم نتوانند زیرا قادر به این کار نیستند پس باید امراء و بزرگان و رؤسا اول خودشان را اصلاح کنند و در مرتبه دوم اجتماع را از خطر شهوت‌رانی و نابودی نجات بدهند و با صدای ساز و آواز سر ملت را شیره نمالند، ملت را سرگرم و مشغول کرده‌اند خودشان آن مقاصد شوم را در ایران عمل می‌کنند.
اگر جریانی باشد به فوری اعراب را فحش می‌دهند ولی در ماه مبارک رمضان برای ما ملت ایران آواز عربی پخش می‌کنند و می‌گویند که همسایه ما عرب‌ها هم ساز و آواز دارند.
سپه اداره کل سوم 20 /9 – 5498
توضیحات سند:
1ـ همان‌گونه که ملاحظه می‌نمایید سطح سواد و دانش مأمورین ساواک بالاخص در مسایل دینی آن‌قدر ضعیف و ناچیز بود که هیچ‌گونه درک درستی از شنیده‌های خود در پای منابر نداشتند و به صرف این‌که وظیفه و مأموریت خود را انجام دهند مطالبی درهم و صحیح یا نادرست نوشته و تحویل مسئولین خود می‌دادند.نمونه‌هایی از این اشتباهات فاحش در اسناد دیده می‌شود که مطالب بالا از آن جمله است.
مأمور بررسی‌کنندهِ خبر به آن واقف شده و در حاشیه آن این اشتباه را یادآوری کرده است.