تاریخ سند: 22 اسفند 1356
درباره: تهیه عکس و فیلم از تظاهرات
متن سند:
از: مرکز تاریخ: 22 /12 /2536[1356]
شماره: 9485 /312
درباره: تهیه عکس و فیلم از تظاهرات
پاسخهای واصله طی گزارشی به عرض رسید، تیمسار ریاست ساواک پینوشت فرمودند (فقط سازمان مازندران جواب نسبتاً خوبی برای اقدام به عکسبرداری و فیلمبرداری داده است؛ بقیه سلب مسئولیت از این دستور نمودهاند؛ ولی آنچه من در شهرستانهای اصفهان، مشهد و یقیناً در شهرهای دیگر هم وجود دارد، دیدهام که عکاسهای دورهگرد با دوربین پولاروید از مردم عکس میگیرند. منبع برای نفوذ تهیه کنند و آموزش دهند که از چه صحنههایی جالب عکس گرفته و پاداش دریافت دارند، مثلاً زنان با چادر یا شعارهای تبلیغاتی در حرکت یا تخریب یا کسانی که در حال آتش زدن یا تخریب یا سخنرانی هستند عکس بگیرند.) در اجرای اوامر صادره اقدام لازم معمول، نتیجه اعلام. ضمناً جهت آگاهی پاسخ سازمان مازندران بدین شرح بوده است.
(با توجه به اینکه برای این منظور امکانات کافی موجود نیست با مدیر کل اطلاعات و جهانگردی و خبرنگاران و عکاسان و مدیران جراید در ارتباط بوده و از این طریق فیلم و عکس تهیه و در صورت لزوم از سازمان رادیو و تلویزیون نیز کمک گرفته خواهد شد.)1 ثابتی
امنیت داخلی . بخش 1. به نظر من سازمان مازندران از سازمان اطلاعات و جهانگردی، رادیو تلویزیون، عکاسان و مدیران جراید از مراسمی عکسبرداری خواهد نمود که از برنامههای پیشبینی شده و مراسم قبلی میباشد نه تظاهرات موضعی اخلالگران که در نقاط مختلف در یک زمان محدود انجام میگیرد آن هم در اوایل شب و تصور نمیکنم تاکنون چنین عکسهائی با پیشبینی قبلی تهیه شده باشد. این سازمان تا آنجا که مقدور بوده از وسائل فنی برای عکسبرداری از این تظاهرات اقدام نموده و نمونههای آن عکسبرداری از تظاهرات و اجتماعات دانشجویان دانشگاه و اجتماع زنان در 17 دی ماه بوده که عکسهای آن ارسال شده است. معذلک در اجرای اوامر صادره از کلیه امکانات محلی و منابع استفاده خواهد شد. 23 /12
بخش یک . به سابقه ضمیمه و ارائه تا پاسخ داده شود. 23 /12
توضیحات سند:
1. اداره کل سوم، پیرو این نامه، طی شماره 1543 /312- 10 /2 /37 نیز نوشت: «مراتب طی گزارشی به عرض رسید، تیمسار ریاست ساواک مقرر فرمودهاند: «از عکاسهای محلی استفاده شود تا برای همه استانها وسایل کامل تهیه شود.» بخش ضمائم
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک، استان خراسان رضوی- 11 صفحه 31