موضوع: شیخ محمد امامی کاشانی واعظ پیرو: 28260/20 ه 12 ـ 23/6/54
تاریخ سند: 27 شهریور 1354
موضوع: شیخ محمد امامی کاشانی واعظ پیرو: 28260/20 ه 12 ـ 23/6/54
متن سند:
به: 312 از: 20 ه 12 شماره: 28350/ه 12 نامبرده بالا از ساعت 1330 الی 1440 در مسجد جلیلی جلسه سخنرانی داشت و اظهار نمود، انتقاد باید سازنده باشد.هم باید در دیگران ایجاد کمال کنند.
اگر از شهر به شهری مسافرت می کنید باید سعی کنید تجربیات مذهبی خود را بالا ببرید.
افرادی که آیات خدا را تکذیب می کردند دچار سرنوشت های وخیمی شدند.
از امام ششم نقل شده معنای غیبت منحصر به امام زمان نیست.
قیافه کریه فرعون نیز برای ما غایب است.
مسافرت کنید و وضع منافقین و ستمگران را ببینید.
این قیافه ها نشان می دهد ظلم یعنی چه.
در حالی که قبر رقیه در شام دارای قبه و بارگاه و محل زیارت مسلمانان است از قبر معاویه1 اثری نیست و اگر باشد مردم روی قبرش کثافتکاری می کنند روزی یکی از ملتزمین خلیفه المعتصم2 از وی پرسید با وجودی که امام ششم و هشتم خلیفه هم نبودند چطور مردم فرش و چراغ و غیره به قبر آنان می برند و هدیه می کنند و دارای فرش و نگهبان می باشد.
معتصم گفت باید به قلب مردم حکومت کرد چه بسا که من در آرامگاه معاویه فرش بیاندازم و شبانه آنها را بدزدند.
این مسایل را سرسری نگیرید.
ملت با ایمان مثل سیم خاردار پیرامون حریم اسلام را احاطه کرده اند و از آنها حراست می کنند و از هرگونه تجاوزی جلوگیری می کنند.
مسلمان باید حافظ مرزهای خداوند باشد.
انسان در هر منطقه ای که زندگی می کند باید نیروهای اسلامی را در آن منطقه جذب کند تا از هر حیث پخته شود.
ذوالریاستین3 که قدرت لشگری و کشوری مأمون را در دست داشت در...
.
به امام رضا خدمت می کرد و بالاخره مأمون4 را مفتضح کرد و به همین جهت به دستور مأمون او را در حمام کشتند.
مسلمان باید به تمام مسایل مذهبی آگاهی داشته باشد.
با دشمن خدا دشمن باشد.
کسی که از بار تعهد اسلامی شانه خالی کند در توحش بسر می برد.
مسلمان باید به موقع استقامت کند.
همواره آماده جهاد باشد.
نگوید ای بابا برویم پی کارمان اجتماع خودش اصلاح خواهد شد.
با افراد با خوشرویی برخورد کند نه مثل برج زهرمار.
نباید امور دنیوی را تحت الشعاع قرار داد.
در روز 17 رکعت نماز بخوانید و زیر سایه امام عادل جهاد کنید.
کسی که بنده خدا را اطاعت کند مشرک است و برای خداوند شریک قائل شده است در این جلسه قریب چهارصد نفر شرکت داشتند که شناخته شدگان عبارتند از: طاهری، هادی اندوهی، محمدعلی یزدان پناه، عبدالعلی بازرگان، حسام الدین انتظاری، میرحسینی، حسینی، اسلامی، پوراستاد، مختارپور، زنگنه، احمد توانا، حاج نصرالهی، حاج عنایت، غایت، شیخ شجونی، میرزایی از اقوام طالقانی، حسین نقاش زاده، علی احسان.
نظریه شنبه: نامبرده روز شنبه 22 /6 /54 در مسجد جلیلی جلسه سخنرانی نداشته است.
نظریه یکشنبه: مفاد گزارش خبر فوق صحیح به نظر می رسد.
ضمنا به شنبه آموزش داده شد که مرتبا در جلسات سخنرانی نامبرده شرکت و چگونگی را به موقع گزارش نماید.
برزین نظریه سه شنبه: نظریه یکشنبه مورد تأیید است.
برلیان نظریه چهارشنبه: نظریه سه شنبه تأیید می گردد.
سپاهی
توضیحات سند:
1ـ معاویه ابن ابی سفیان در 15 قبل از هجرت پیامبر (ص) بدنیا آمد و در سال 60 ه ق درگذشت.هنگامی که رسول اکرم مکه را فتح کرد به دین اسلام درآمد.
در زمان ابوبکر فرمانده قسمتی از سپاهیان بود.
در خلافت عمر به حکومت شام منصوب شد.
چون علی (ع) به خلافت رسید او را از امارت عزل فرمود اما معاویه نپذیرفت و علی (ع) را به قتل عثمان متهم ساخت و خود را خوانخواه او خواند...
(ر.ک: فرهنگ فارسی معین، دکتر محمد معین، انتشارات امیرکبیر تهران سال 1371 جلد ششم صفحه 1994) 2ـ ابو اسحاق محمدبن هارون الرشید ملقب به المعتصم باللّه (ولادت 180 ـ فوت 227 ه ق) پس از فوت مأمون برادرش به خلافت رسید.
وی هشتمین خلیفه عباسی است.
چون به ایرانیان و اعراب اطمینان نداشت لشکری از غلامان ترک برای محافظت خود ترتیب داد لیکن عاقبت از دست ایشان به شهر ساره که خود ساخته بود پناه برد.
از جمله وقایع خلافت او قیام بابک خرم دین است که معتصم او را به دست افشین از پای درآورد و افشین را نیز به اتهام همدستی با مازیار بن قارن به حبس انداخت و افشین در زندان وفات یافت.
(همان صفحه 995) 3ـ در لغت به معنی صاحب دو ریاست.
این نام نخستین بار لقب فضل بن سهل سرخسی وزیر مأمون خلیفه عباسی بود.
درباره چگونگی دادن این لقب به فضل گفته اند که هم بر کار دیوان ریاست داشت و هم کار سپاهیان بدو سپرده بود که تا پیش از او ریاست دیوان و لشکر از هم جدا بود.
دیگر آنکه به پیشنهاد او مأمون طاهر را به نبرد امین برادرش می فرستد و طاهر پیروز می گردد از آن پس مأمون او را به این لقب می خواند.
(رک: دایره المعارف تشیع زیر نظر احمد صدر حاج سیدجوادی، کامران خانی، بهاءالدین خرمشاهی، جلد هشتم، نشر شهید سعید محبی تهران 1379، صفحه 50.) 4ـ مأمون هفتمین خلیفه از خلفای عباسیان.
وی به پایمردی طاهربن حسین ملقب به ذوالیمینین برادر خود امین پیروز شد و در مرو به خلافت نشست (بین سالهای 198 تا 218 ه ق) وی امام هشتم شیعیان حضرت علی ابن موسی الرضا (ع) را ولیعهد خود کرد اما عباسیان ساکن بغداد با این انتخاب مخالفت کردند و مأمون فضل بن سهل وزیر خود را که در ولایت عهدی امام رضا (ع) کوشا بود به قتل رساند و علی بن موسی الرضا (ع) نیز به دستور او مسموم شد.
(پیشین، جلد ششم صفحه 1896)