حضرت امام خمینى (ره)، خورشید درخشانى است که نور وجود او، گرمابخش و روشنگر تمامى محفلهایى بود که با گوش جان، زمزمه «اَلَیْسَ الصُبّح بقریب» را مىشنیدند.
متن سند:
حضرت امام خمینى (ره)، خورشید درخشانى است که نور وجود او، گرمابخش و روشنگر تمامى محفلهایى بود که با گوش جان، زمزمه «اَلَیْسَ الصُبّح بقریب» را مىشنیدند.
همه کسانى که تحت رهبرى امام، جان برکف نهاده بودند، او را وارث انبیاء الهى مىدانستند که همچون حضرت یوسف (ع) زیبارو بود و همچون حضرت موسى (ع) ید بیضا داشت و همچون حضرت عیسى (ع) دم روحبخش و جان پرور.
و امام نیز درباره آنها مىفرمود :
«ایران یک مملکت نمونه است، و من بعید مىدانم که در تمام ممالک دنیا، یک مملکتى مثل ایران و یک ملتى، مثل ملت ایران مظلوم ـ گمان ندارم ـ باشد. حتى سابقه هم شاید کمتر داشته باشد.»
در ایامى که نام امام امید بخش پیروزى بود، شعرى با ترجیع:
«آنچه خوبان همه دارند، تو تنها دارى» در وصف ایشان سروده شد که در سطح شهر قم پخش گردید و به دست ساواک هم رسید.
در بالاى این شعر، نوشته شد:
در مدح پیشواى بزرگ عالم تشیع حضرت آیتاللّه العظمى جناب
آقاى حاج سیدروحاللّه خمینى سروده شد
اکنون که براى تو است بهتر اوقات
از دیدن روى بهترین آیات
بنما به جمال دل ربایش نظرى
آنگه بفرست بر محمد صلوات
* * *
اى (خمینى) که چه یوسف رخ زیبا دارى
اى که چون موسى عمران یدبیضا دارى
اى که در وقت تکلم دم عیسى دارى
اى عزیزى که تو اندر دل ما جا دارى
آنچه خوبان همه دارند تو تنها دارى
صاحب علم و کمالى و جمالى و جلال
نبود چون تو در عالم به چنین خلق و خصال
زنده علمى و ایمان ترا نیست زوال
این بود نور خدایى که به سیما دارى
آنچه خوبان همه دارند تو تنها دارى
چون تو اى راهنماى همه خلق جهان
کى چنین کرد کسى یارى دین و قرآن
در ره یارى اسلام گذشتى از جان
جز خدا کى ز کسى وحشت و پروا دارى
آنچه خوبان همه دارند تو تنها دارى
آفرین بر تو و بر همت جانانه تو
مسلمین مفتخر از نهضت مردانه تو
چشم امید جهان است به کاشانه تو
از جلال و عظمت جا به ثریا دارى
آنچه خوبان همه دارند تو تنها دارى
فخر ما ملت ایران به جهان از تو بود
بر تن مذهب و دین تاب و توان از تو بود
گر ز قرآن خدا هست نشان از تو بود
بهر اسلام به سر این همه سودا دارى
آنچه خوبان همه دارند تو تنها دارى
مرحمت کرده خداوند به دست تو علم
خواسته تا که به دست تو بود این پرچم
مىکند حفظ ز اشرار تو را در همه دم
با خدایى نه غم از کثرت اعدا دارى
آنچه خوبان همه دارند تو تنها دارى
منبع:
کتاب
فریاد هنر صفحه 185