تاریخ سند: 13 اردیبهشت 1357
گزارش خبر
متن سند:
خانم رفعتی معاون دبستان جاوید شیراز دارای افکار منحرفی بوده و به طور
مخفیانه معلمین را تشویق بخواندن کتابهای مضره مینماید یاد شده اظهار داشته
مدتی قبل تلگرافی با مضمون اینکه مادرت مریض است به امریکا جهت برادرم
مخابره شده و پس از اینکه نامبرده بایران مراجعت نمود در فرودگاه مهرآباد
بازداشت شده است و خانم مزبور اضافه نمود برادرم در امریکا فعالیت داشته و از
کاری که کرده است پشیمان هم نمیباشد و هم اکنون در زندان بسر میبرد.
نظریه شنبه: خبر صحت دارد.
نظریه یکشنبه: اظهارات شنبه مورد تائید است 2 - خانم رفعتی فاقد سابقه در 7 /
ه میباشد 3 - چنانچه شخصی در فرودگاه مهرآباد بنام رفعتی دستگیر شده باشد
اظهارات خانم رفعتی در مورد اطلاع از فعالیت مضره برادرش در آمریکا صحت
داشته و خود احتمالاً تحت تاثیر بازداشت برادرش مبادرت به فعالیت مضره
نموده است 4 - مشخصات کامل وی در دست تهیه است.
نظریه چهارشنبه : نظریه یکشنبه تائید میگردد.
نظریه جمعه: نظریه چهارشنبه تایید میگردد.
نظریه 7 / ه: چنانچه بازداشت شخصی بنام رفعتی که گفته شده برادر خانم رفعتی معلمه
مدرسه جاوید شیراز می باشد صحت دارد دستور فرمایند از چگونگی 7 / ه را آگاه نمایند.
توضیحات سند:
* بولتن شماره 22 /1230
ساواک که با عنوان «فعالیت
ایرانیان مقیم خارج از کشور»
و با تاریخ 5 /2 /2537 منتشر
شد خبری دارد درباره تشکیل
جلسه مشترک دانشجویان
مبارز ایرانی و مسوولین
دانشگاه کلاوستهال آلمان.
در
این خبر آمده است که
مسوولین دانشگاه کلاوستهال
به دانشجویان ایرانی اطمینان
داده اند که آنان را از ورود
افراد وابسته به سازمان
اطلاعات و امنیت ایران که به
نام دانشجو به این دانشگاه
می آیند باخبر کنند.
این
دانشگاه با دانشگاه پلی
تکنیک تهران همکاری علمی
داشت.
در این جلسه یکی از
دانشجویان ایرانی گفت: «ما
مخالف همکاری علمی ایران
و آلمان نیستیم و قدرتی نیز در
مورد شناسایی افراد نداریم،
اما اگر افرادی که از تهران
می آیند بخواهند در شهر
کلاوستهال دست به تبلیغاتی
به نفع رژیم ایران بزنند ما
نمی توانیم تعهد بدهیم که در
این شهر تظاهرات و اعتصاب
غذا انجام نشود.
» در پایان این
جلسه قرار شد وقتی
نمایندگان اعزامی از ایران به
کلاوستهال آمدند بار دیگر از
سازمان دانشجویان ایرانی
برای حضور در جلسه ای
مشترک دعوت شود.
منبع:
کتاب
انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک - کتاب 05 صفحه 38