موضوع: اظهارات ولید نوری الادهمی
تاریخ سند: 29 مهر 1350
موضوع: اظهارات ولید نوری الادهمی
متن سند:
از: ۲۳۳ گزارش خبر تاریخ: 29 /7 /50به: ۷۲۳ منبع: 23 /233 شماره: 2704 /233
موضوع: اظهارات ولید نوری الادهمی منبع: ۳۶۸
صبح روز پنجشنبه 8 /7 /50 یعقوب الناصر با ولید دورى الادهمی وابسته کارگری سفارت عراق در کویت و همچنین سرپرست شاخه جبهه الشعبیه فی عربستان در کویت ملاقات نمود. در این ملاقات ولید نوری الادهمی نتیجه تحقیقات پیرامون اردشیر زاهدی وزیر خارجه و حسن زاهدی1 وزیر کشور را از یعقوب الناصر استفسار نمود. یعقوب در پاسخ ولید اظهار داشت که تاکنون خبری به دست نیاورده و مترصد است که موارد خواسته شده را تحقیق نماید. ولید دوری الادهمی اظهار داشته که شنیده شده هنگامی که اردشیر زاهدی سفیر ایران در لندن بوده با تیمور بختیار2 مراوده داشته و بعداً به علل نامعلومی روابط بین آنان تیره شده است، ولید اضافه کرده گفته می‌شود که در حال حاضر اردشیر زاهدی در لندن به سر می‌برد و حسن زاهدی بدون سروصدا توسط مقامات امنیتی ایران دستگیر و زندانی است و زندانی شدن وی به این علت صورت گرفته که حسن زاهدی اطلاعات جالبی از وضع ایران در وزارت کشور داشته. ولید در خاتمه از یعقوب خواسته است که با ایرانیان باسواد و مطلع تماس گرفته و به هر نحوی که شده محل سکونت فعلی اردشیر زاهدی را روشن نماید.
نظریه ۱:گزارش صحیح است.
نظریه ۲:
نظریه بخش ۲۳۳: از نمایندگی خواسته شده بود که هرگونه پیگیری در مورد علت برکناری آقای اردشیر زاهدی که از طرف مقامات عراقی به عمل می‌آید به مرکز گزارش نمایند و با توجه به امکانات منبع خبر صحیح است.
توضیحات سند:
1- حسن زاهدی: او خدمات دولتی را از وزارت دارائی شروع می‌کند. استاندار خراسان می‌شود و مدتی مدیرعامل بانک کشاورزی و در مهرماه ۱۳۴۶ در کابینه هویدا وزیر کشاورزی شد و بعد از دو سال در همان کابینه وزیر کشور می‌شود. او یکی از اعضای فراماسونری و از بنیانگذاران کانون مترقی می‌باشد. زاهدی در لژ اهواز نیز عضویت داشته است.۲- تیمور بختیار: اولین رئیس ساواک، افسر جاه طلبی بود که در شقاوت و بی‌رحمی شهرت داشت. سال‌های ۱۳۳۶ تا ۱۳۴۰ این سازمان چهره خود را در ایران آشکار می‌سازد. فرماندار نظامی تهران، تیمور بختیار، که جنایاتش زبانزد خاص و عام است در رأس آن قرار می‌گیرد. اولین انتخابات مجلس شورای ملی پس از کودتا در(اسفند ۱۳۳۲) با فضاحتی که در پی داشت زیر سرنیزه و تهدید او انجام گرفت. بختیار سرانجام در سال ۴۰ به علت تغییر جو سیاسی و هم به علت رقابتی که در کسب قدرت با شاه پیدا کرد و موافقتی که با اقدامات رفرمی امینی نداشت در عین اینکه موقعیت خود را در دستگاه حاکم حفظ می‌کرد از ریاست سازمان امنیت کنار رفت و مدتی به صورت مخالف عمل می‌کرد. اما با حادثه اول بهمن ۴۰ دانشگاه مجبور به خروج از کشور گردید و چون از به دست گرفتن قدرت از طریق شاه مأیوس شد به شکل یک مخالف رژیم در آمد و از جنایاتی که خود سهم اساسی در آن داشت پرده برداشت و طی چند سال با تبلیغات و تعلیم افراد و طرح نقشه‌ها به مقابله با شاه برخاست و از عراق به عنوان پایگاه استفاده کرد. فرستنده رادیویی به وجود آورد و مدتی آرامش شاه را به هم زد و بالاخره با همان سازمانی که خود پایه گزارش بود در مرداد ماه سال ۴۹ به قتل رسید.
(تاریخ سیاسی معاصر ایران - سید جلال‌الدین مدنی؛ تیمور بختیار به روایت اسناد ساواک / تهران / مرکز بررسی‌های اسناد تاریخی وزارت اطلاعات 3 /1378/ جلد)